The Max Pam Globe
- Sinds 1998
- 20-04-2024
- @maxpam1 volgen © Max Pam
Ook Aboutaleb maakt lawaai
Invallen
Wat men verder ook van minister Rita Verdonk mag zeggen, niet dat zij de moord op Theo van Gogh heeft gebruik voor eigen politiek gewin. Dat verwijt van de Amsterdamse wethouder Aboutaleb slaat nergens op. Het was eerder de PvdA, die zichzelf op dat tragische moment naar voren wilde schuiven, zoals Theodoor Holman heeft uitgelegd bij Nova.
De weergave van Theodoor kan ik bevestigen, want ik stond naast Theodoor toen de kwestie speelde. Er werd van PvdA-zijde grote druk op de familie en andersoortige nabestaanden uitgeoefend om ten eerste mevrouw Verdonk te lozen, en ten tweede om iemand van de nabestaanden – het liefst Holman – op de Dam te laten spreken.
Het gekke is dat de ware toedracht al een week na de moord in De Telegraaf heeft gestaan. Ik werd toen namelijk gebeld door iemand die zei dat hij een verslaggever was van de Nieuwe Revu. Hij wilde weten hoe het zat en ik vertelde hem het verhaal dat Holman nu ook aan Nova heeft verteld. Vervolgens zijn mijn woorden, maar zonder mij als persoon sprekend in te voeren, de volgende dag precies zo in De Telegraaf afgedrukt.
Haha!
Ik vermoed, nee ik weet vrijwel zeker, dat de verslaggever die zich uitgaf voor iemand van de Nieuwe Revu in werkelijkheid voor De Telegraaf werkte. Hij moet gedacht hebben: als ik zeg dat ik van Telegraaf ben, dan word ik vast niet te woord gestaan.
Mogelijk had hij daar gelijk in.
Aboutaleb is geen ongeschikte vent. Toch vreemd dat hij niet kan opbrengen om te zeggen: “Dat had ik niet moeten doen. Ik heb ongelijk”.
Misschien is het nu ook de tijd om te vertellen waarom er die avond van de moord geen stille tocht is gehouden.
Niet lang voor zijn dood had ik samen met Theo van Gogh het scenario voltooid van een satirische film, getiteld: De burgemeester. Het belangrijkste personage in het script is een kruising tussen Ed van Thijn, Schelto Patijn en Job Cohen, iemand bij wie zo’n beetje alles misloopt maar die om de een of andere onbegrijpelijke reden toch steeds populairder wordt. In deze politieke slapstick wordt ook een moord gepleegd op een kunstenaar. Niet op een filmer, maar op Maria van Eeden, een Connie Palmen-achtige schrijfster .
En die gebeurtenis leidt tot een stille tocht.
Voor Theo was de stille tocht het hoogtepunt van de satire en verheugde zich op het filmen van huilende mensen die met kaarsjes rondlopen. Theo wilde niets liever dan die stille tocht belachelijk maken. Vandaar dat ik meteen heb afgeraden om in naam van Theo mee te doen aan iets dat Theo zelf het liefst had willen bespotten.
En zo is het ook geschied.
Eerlijk gezegd zag ik ook helemaal niets in die zogenaamde lawaaidemonstratie die daarvoor in de plaats is gekomen, maar ik begreep wel dat “mensen” de behoefte hadden om hun emoties te uiten.
Tot een verfilming van De burgemeester is het nooit gekomen. Theo is met het script naar Felix Rottenberg gegaan, die toen baas was van het Filmfonds. En die zei onmiddellijk: “Subsidie voor een film waar in onze PvdA-burgemeesters belachelijk worden gemaakt? Geen sprake van!”.
Voor geïnteresseerden volgt hier onder de stille tocht-scène uit het script.
