The Max Pam Globe

Arrabal over schaken en pissen

Schaken

In 1986 interviewde ik samen met Genna Sosonko de Spaanse absurdist Fernando Arrabal in het chique Park Lane Hotel in Londen. Daar was de WK-match begonnen tussen Anatoli Karpov en Garri Kasparov. Eerder had Margaret Thatcher zich laten zien om de spelers, de organisatoren en de schaakjournalisten hand te geven.

Arrabal, die toen vanwege zijn toneelstukken al wereldberoemd was, bleek een echte schaakliefhebber. Niet dat hijzelf een sterke speler was – hij zei toen een rating van 2020 te hebben, maar ik denk 1600, vast een stuk zwakker dan Misha Mengelberg – maar hij volgde de gebeurtenissen op de voet en leverde daar allerlei eigenzinnige commentaren op.

Enthousiast wipte hij op zijn stoel, waarbij hij ook opmerkingen maakte waaraan geen touw was vast te knopen. Maar ja, het krankzinnige toneelstuk Ubu Roi van de al even krankzinnige Alfred Jarry, was zijn grote voorbeeld. Van zin schaakinzichten zijn wij die middag niet veel wijzer geworden, maar wij hebben erg veel gelachen. Arrabal maakte overal een nummer van, ongeveer zoals Wim T. Schippers.

Arrabal heeft nu een soortement van essay geschreven over de tweekamp Kramnik-Topalov, die inmiddels als “Toiletgate” de geschiedenis is ingegaan. U begrijpt dat de onenigheid over het wc-bezoek van Kramnik een kolfje is naar Arrabals hand. Vraag me niet wat de schrijver van absurdistische toneelstukken precies bedoelt. Ik stel voor dat u zelf op www.chessbase.com een kijkje neemt. Een bezoek aan Arrabals eigen site www.arrabal.org is ook de moeite waard. De schrijver is inmiddels 74 jaar, maar hij lijkt jonger dan ooit en als er iemand met zijn tijd is meegegaan – misschien is de tijd eerder naar hem toegegroeid – dan is hij het wel.

Hieronder de foto die in 1986 is gemaakt door Catherine Jaeg.

Het intervew met Arrabal stond in Vrij Nederland (23-8-1986). Omdat er geen digitale versie van bestaat en het overtikken mij te veel moeite is, moet u het stellen met een kopie van oude krantenknipsels. De kwaliteit is belabberd, maar ik was al blij dat ik het teruggevonden heb.