Staatsgreep der verstandigen

Gastenhoek

In De Rode Hoed hebben twaalf columnisten een column uitgesproken over een door mij opgegeven onderwerp. De komende tijd zullen die columns hier worden gepubliceerd.

Hofland.jpg

Deze column is van H.J.A. Hofland, die de de volgende stelling op kreeg: “Nederland is rijp voor een staatsgreep der verstandigen”.


Henk Hofland:

Max Pam had een goed idee. Dat is op zichzelf niets bijzonders. Hij is een van de beste columnisten van Nederland – als zodanig ook gelauwerd, zoals ik me al de dag van gisteren herinner – en een columnist kan niet voortbestaan zonder één dagelijks goed idee, op z’n minst.

Nu was het een goed idee dat ook mij aanging. Deze columnist is zestig jaar geworden, hij viert dat grootscheeps zoals het hoort, hij er ook toen ik mijn zestigste enigszins grootscheeps vierde. Het eerste deel van dit goede idee, is dat hij de bevriende concurrentie heeft gevraagd, op zijn partijtje een column voor te lezen. Het tweede deel is, dat hij mij ook het onderwerp heeft opgegeven: maak een column over de staatsgreep der weldenkenden.

Sinds ik een jaar of 47 geleden het essay Technique du coup d´Etat van Curzio Malaparate in handen kreeg hoort de staatsgreep tot mijn lievelingsonderwerpen. Malaparte citeerde Trotzky. De staatsgreep is een machine. Je kunt, nee, je moet de staatsgreep uitvoeren met een kleine groep vastbesloten specialisten die de sleutelposities van de staat bezetten. Als de stemming dan in het land gunstig is, ben je binnen een week de baas. Zelfs de best surveillerende naties, Zwitserland en Nederland, kun je op die manier in handen krijgen.

Aldus Trotzky, volgens Malaparte.

Vier jaar en twee jaar geleden leek in Nederland de tijd rijp. Ik schreef er ter aanmoediging een paar stukjes over. Ik kwam er zelfs mee voor de radio, maar zoals u hebt ervaren: dat heeft niet geholpen. De ouwe hap regeerde door te doen alsof er niets aan de hand was, suste, lijmde, rommelde verder over de AOW en de verhoging van de pensioengerechtigde leeftijd, bleef doen wat Bush en Rice wilden. Zo sukkelden we door naar 22 november.

Gelukkig heb ik via mijn vertrouwelijk contacten met een opperwezen waarvan ik hier de naam nog niet kan noemen al informatie over wat er verder zal gebeuren. De dag na de verkiezingen zal op een geheime plaat, in een souterrain in Amsterdam Oudzuid, een klein groepje vergaderen. De Weldenkers van de Willemsparkweg. De gang van zaken bij het feest van de democratie is deze dames en heren dusdanig de strot uitgekomen, dat ze een onherroepelijk besluit hebben genomen: er moet iets radicaals gebeuren. Zeggen wat je denkt en doen wat je zegt? Een nieuwe partij oprichten? Kogelbrieven aan je vijanden sturen? Normen en waarden? Dag van het respect? Dat hebben wij gehad. Hou op met die onzin! Een radicale staatsgreep is de enige manier dit land te redden. Snel handelen was geboden.

Terwijl in Den Haag het oeverloos geouwehoer over het volgende kabinet onverminderd aan de gang was, bestormde een groepje jonge kerels, gemaskerde bejaarden en AOW’ers, de kalishnikov in de hand, in Hilversum alle studio’s van radio en televisie. De columnisten hadden de macht gegrepen. De heren Balkenende, Bos, Rutte, mevrouw Halsema, ze werden allemaal genadiglijk behandeld, maar op voorwaarde dat ze voor een microfoon nooit meer hun mond opendoen. Tot vèr in deze eeuw hebben de columnisten ons land geregeerd, tot zegen van alle burgers.

Max Pam, moeten wij dat willen?

Hofland2.jpg

Ik moet er niet aan denken! God of wie dan ook zegene de politici aan wie we ons brood verdienen, door wie we steeds rijker worden. Je bent nu zestig. Gefeliciteerd. Je weet wat Friedrich Nietzsche zei: Met sechzig Jahre ist man im Sinne der Kultur nur ein Anfanger, eind Kind. Je bent een halve eeuw nog voor je. Op z’n minst! Dat de politici nog lang verder mogen kwekken, ter heil van onze bankrekening!

H.J.A.Hofland