Het Apax-debacle en de zakkenvullers

Columns

De nieuwe gratis krant De Pers ziet er beter uit dan ik had verwacht en dat is een felicitatie waard. Toch was dat niet het belangrijkste medianieuws van de afgelopen week. Het belangrijkste nieuws is dat de Stichting Media en Democratie de aandelen-PCM heeft teruggekocht van de Britse investeringsmaatschappij Apax. Daarmee zijn NRC/Handelsblad, de Volkskrant, het Algemeen Dagblad en Trouw weer in Nederlandse handen.

Bij de Stichting Media en Democratie is een diepe zucht van verlichting geslaakt, toen men van de Britten was verlost. Er zijn verschillende bedragen genoemd, maar SDM koopt de aandelen terug voor 100 miljoen. Omdat aan Apax ook nog rente moet worden afgelost, zal het totale bedrag ongeveer op 150 miljoen uitkomen. Dat ziet er nog enigszins redelijk uit, maar het is precies zoals het Financieele Dagblad afgelopen woensdag schreef: “De stichting verkocht een volle doos sigaren en koopt een lege terug”.

In de Volkskrant mocht Apax-baas Stephen Grabiner beweren dat PCM dankzij zijn private equity-fond “een nieuwe structuur en toekomst” heeft gekregen, maar dat is pure bullshit.

Stephen Grabiner.jpg
(Stephen Grabiner)

In feite heeft Apax niets anders geprobeerd dan PCM leeg te roven ten behoeve van de geldschieters in Londen. Achteraf moet je dan ook vaststellen dat het avontuur met Apax op een debacle is uitgelopen. Er is nauwelijks geïnvesteerd in PCM, van de beursplannen is niets terecht gekomen – evenals van vele andere plannen – en het eindresultaat is dat PCM er slechter voor staat dan drie jaar geleden.

Ronald Cohen.jpg

(Sir Ronald Cohen)

Wat me in de hele geschiedenis nog het meeste slaat, is de grenzeloze naïveteit waarmee PCM zich aan Apax heeft uitgeleverd. Dat geldt zeker ook voor de journalisten die bij de PCM-bladen werken. Ik heb gevoelvolle stukken gelezen over Sir Ronald Cohen, de oprichter van Apax, die met zijn poen allerlei sociale projecten financiert en die als een soort filantroop werd afgeschilderd. Dat men met Apax een bikkelhard kapitalistisch bedrijf had binnengehaald, waar men alleen maar rendementen zit te berekenen, leek pas in Nederland door te dringen toen het te laat was. Nu gaan de erflaters van Sir Ronald er fluitend met een paar honderd miljoen van door, en dat gebruiken zij vast niet alleen om er in een achterbuurt van Liverpool een ballenbak mee op te richten.

Joop Krant.jpg
(Zakkenvuller Joop Krant)

Om op te krabbelen, is enige reflectie op zijn plaats en daarbij zal men toch ook moeten zoeken naar de verantwoordelijken voor dit debacle. Om te beginnen zou ik degenen die drie jaar geleden PCM adviseerden zich door Apax te laten opkopen een eeuwig durend verbod geven om ooit nog een PCM-gebouw te betreden. Dat zijn “de adviseurs” Joop Krant en Grimbert Rost van Tonningen, die destijds zelf aan “de deal” een bedrag van een dikke tien miljoen euro overhielden. Die Joop Krant onderhandelde trouwens afgelopen week weer voor Apax en ik vraag mij of tegen deze zakkenvuller geen juridische stappen kunnen worden ondernomen. Wie zich ook moet afvragen wat hij heeft aangericht, is oud PCM-topman Theo Bouwman. Met hooggestemde praatjes heeft hij zijn omgeving gemasseerd om met Apax in zee te gaan en ook bij hem zijn pas veel te laat de ogen geopend.

Ton aan de Stegge.jpg

(Een kop)

Verder is het niet moeilijk te voorspellen dat er binnenkort bij PCM koppen gaan rollen. De positie van PCM-baas Ton aan de Stegge, nog aangesteld door Apax, is onhoudbaar geworden. Deze cowboy van het vrije ondernemerschap gedraagt zich als de risee van de krantenwereld en het zou mij verbazen als hij niet binnen twee maanden is opgehoepeld. Ook is het verstandig dat hele project van een gratis PCM-krant rigoureus te stoppen. Misschien liggen er nog kansen voor nieuwe zondagskrant.

En dan de wonden likken en heel voorzichtig een nieuwe strategische partner zoeken, het liefst een fatsoenlijke deze keer.

Het Parool, 28 januari 2007

Daarop kwam deze ingezonden brief binnen:

Datum: 30 januari 2007

Geachte heer Pam,

Gisteren werd ik door iemand gewezen op een door u geschreven column in Het Parool over PCM en Apax en op deze website .

U bestempelt mij in dat artikel als een zakkenvuller waartegen juridische stappen zouden moeten worden overwogen.

U staat bekend als een man die in de afgelopen 25 jaar in vele kranten en tijdschriften artikelen en columns verzorgde die zich kenmerkten door scherpzinnigheid en nieuwsgierigheid.

Tevens heeft u een reputatie als snelschaker. Snelschaak vraagt om overzicht, een goed stel hersens en snel beslissen. Echter niet zo snel dat je blunders maakt.

Ik heb getracht uw statement proberen te begrijpen, maar kan helaas niet tot een andere conclusie komen dat u maar wat roept,niet gehinderd door enige achtergrondkennis.

Jammer voor een man van uw reputatie, die kennelijk nog niet helemaal uit Het ravijn heeft weten te klimmen.

Joop Krant
Catalyst Advisors.

Antwoord:

Geachte heer Krant,

Sinds de verschijning van Het ravijn word ik geconfronteerd met twee soorten ingezonden brievenschrijvers: zij die refereren aan mijn hersenbloeding en daarin een reden zien voor hun gelijk, en zij die dat niet doen en zakelijk blijven.

Brievenschrijvers uit de eerste categorie desavoeren zichzelf en het is een beetje pijnlijk dat u zichzelf daaronder heeft geschaard. Dat is onder uw niveau.

Niettemin wil ik u het volgende aanbod doen. Als u meent dat er door mij een onjuist beeld van uw werkzaamheden is geschetst, wil ik u in de gelegenheid stellen opening van zaken te geven, aangaande Apax en PCM. Ook zou ik geïnteresseerd zijn in de verkoop en terugkoop van Kempen en Co, waarvan u destijds bestuursvoorzitter was.

Graag zou ik daarover met u een gesprek hebben. Ik zal daarbij worden vergezeld door de Jeroen Smit, oud-hoofdredacteur van FEM de Week en auteur van het boek Het drama Ahold.

In de hoop op een spoedig antwoord, verblijf ik met de meeste hoogachting,

Max Pam