Ons kent ons in de krantengordel

Columns

Vaak wordt er meesmuilend over gesproken, maar naar mijn ervaring bestaat er helemaal niet zoiets als “de grachtengordel”. Ik bedoel: geografisch is er in Amsterdam wel een stelsel van grachten en kanaaltjes, maar wat niet bestaat is een broeinest, waar artiesten en intellectuelen plannen smeden en acties op touw zetten. Díe grachtengordel bestaat alleen maar in de verbeelding van provincialen, die een verklaring nodig hebben om zich achtergesteld te voelen.
Wel krijg je zo langzamerhand de indruk dat er iets aan het ontstaan is dat ik “de krantengordel” zou willen noemen. Momenteel zindert het in de krantenwereld van nieuwe initiatieven en het valt daarbij op dat zo’n beetje alle betrokkenen óf bevriend zijn met elkaar, óf bevriend waren met elkaar, óf ruzie hebben met elkaar hebben, óf ruzie hadden met elkaar, óf tenminste elkaar kennen. Kortom, dat zijn precies de kenmerken waaraan een grachtengordel of enige andere gordel moet voldoen.

Opinio.jpg

Allereerst viel, ingevouwen in het Financieele Dagblad, het nieuwe weekblad Opinio in mijn bus. Het is gedrukt op roze Wall Street Journal-papier en bevat alleen maar tekst – geen foto’s of andersoortige plaatjes. Directeur en financier van Opinio is Roel Pieper, oud-topman van Philips en tegenwoordig zelfstandig ondernemer. Het blad moet “links-conservatief” worden, waarmee vast niet de ideologie van Jan Marijnissen wordt bedoeld. Hoofdredacteur is Jaffe Vink, die van Trouw komt, waar hij niet meer zo gewenst was omdat hij te veel de schaduwzijden van de multiculturele samenleving wilde benadrukken.

In de Nieuwe Revu van deze week komen wij Roel Pieper weer tegen. Hij staat op een foto met de andere hoofdrolspelers uit het zogenaamde Broncode-fiasco, een digitale canard waarmee heel wat cowboys en andere durfkapitalisten flink poen verloren. En wie staat daar ook op de foto?

Broncode-fiasco.jpg

Het is Marcel Boekhoorn, de man achter de nieuwe gratis krant De Pers, ook wel “de man van 1 miljard” genoemd. Naar een idee van Cornelis van den Berg, een jongmens dat zich erop voor staat dat hij wel eens een boek leest, stopt Boekhoorn flink wat geld in zijn project. Van den Berg, afkomstig uit de Metro-stal, heeft bedacht dat je ook een gratis krant op de markt kunt brengen, die meer brengt dan alleen de pulp van Metro. Waar Pieper heeft gekozen voor opinie, voert Van den Berg krachtens een foto in weer een ander weekblad, Vrij Nederland, het motto: “Fact are expensive. Opinion is cheap”.

CornelisvdBerg.jpg
(Foto: Bert Nienhuis)

Feiten zijn duur. Opinie is goedkoop. Ik heb altijd al gedacht dat die Pieper voor een koopje een grote slag wil slaan.
Wat met het motto van Van den Berg gezegd wil zijn, weet ik eigenlijk niet. Ooit waren facts sacred (heilig) en was comment free (vrij), maar ik begrijp dat wie nu een nieuwe krant wil beginnen, vooral in termen denkt van wat het kosten gaat. Dat moet wel een wereld zijn waarin alleen goedkope meningen tellen.

Het is maar een kleine stap van Marcel Boekhoorn naar Ton aan de Stegge, die weer in ander weekblad, HP/De Tijd, werd geïnterviewd. Deze twee vrienden hebben hun zakken gevuld dankzij Telfort. Boekhoorn ging verder voor zichzelf, maar Aan de Stegge werd topbaas van PCM. Onlangs besloten Boekhoorn en Aan de Stegge samen een gratis krant te beginnen, maar dat ging niet door, omdat de Britse investeringsmaatschappij Apax op het laatste moment Aan de Stegge terugfloot.

Nu gaat Boekhoorn tegen Aan de Stegge procederen – een onvervalste broedertwist!

Maar helemaal zeker weet je het nooit, want misschien is het alleen maar voor de bühne. Als Boekhoorn wint, pakt hij weer paar miljoen. Aad de Stegge krijgt dan vast een gouden handdruk, zodat de heren na dit toneelstukje gewoon weer bevriend met elkaar kunnen zijn.

Gratis en voor niks.

Het Parool, 20 januari 2006