Macaronirecept van mijn moeder

Tip van Nel

Nelleke Noordervliet vult haar eigen hoekje met allerhande tips op huishoudelijk gebied.

Tip 8: Macaronirecept van mijn moeder

Een beetje thuiskok heeft tegenwoordig zijn geheime adresjes. Een mannetje voor heerlijke, echte, onvermengde, koude-persing olijfolie van een eco-boer op Sardinië, een kraampje op de markt van Oost-Souburg… – ja het is even rijden maar dan heb je ook wat – waar de lamsoren en de zeekraal bij wijze van spreken zo van de slikken en de schorren je tas in worden gekieperd niet te vergeten de kaasboer die uitsluitend kazen verkoopt van producenten uit de driehoek Ferrara-Parma-Bergamo, de koeien die de melk voor de kaas aanleveren worden driemaal per dag geschuierd, gemasseerd en verwend met Vivaldi, of de traiteur die elk jaar in Umbrië met zijn eigen truffelhond truffels gaat zoeken, je weet niet wat je proeft!, enfin, zo staat de tijd besteed aan het verzamelen van authentieke, buitenlandse eetwaren totaal niet meer in verhouding tot de tijd die je gebruikt om het klaar te maken of op te eten.

Daar zit iets onbevredigdends in. In wezen hangt het genoegen dat je beleeft aan eten samen met de verwervings- en bereidingstijd en ook met de prijs. Iets dat snel gehaald, snel klaar en goedkoop is hoeft niet eens heel erg lekker te zijn om toch naar verhouding lekker te zijn. Hoe minder moeite hoe meer genot. Als je twee dagen rondrijdt om ergens een snufje kruiderij te kopen, dan moet het eten wel heel erg lekker zijn wil je die moeite of die smaak eraan af eten. Tenzij het doen van de boodschap in zichzelf al genot verschaft. Ik bedoel maar: het is allemaal een kwestie van verhouding. Voor de thuiskok is het echter geen kwestie meer van verhouding maar een kwestie van eer en een kwestie van trends en mode.

Keukenprinses2.jpg

Dan is geen moeite teveel. Je kunt bij sommige mensen niet meer met goed fatsoen komen eten, zo bang ben je dat je papillen net dat bijzondere ingrediënt missen, waarmee de gastheer hoopte te gloriëren, zo bang ben je dat je meegesleept door de conversatie zonder te proeven en met grote happen de meest verfijnde en exquise liflafjes naar binnen schrokt. Het ergst is het tijdens het eten ook de voorgeschiedenis van de kwarteleitjes en de limousinbil geserveerd te krijgen en de avonturen beleefd tijdens de jacht erop. Praten over eten tijdens het eten: er moest een verbod op rusten.
Er spreekt veel voor buitenlands eten te vernederlandsen, dichter bij huis te koken, eenvoudig doch smakelijk. En goedkoop.

Daarom volgt hier het macaronirecept van mijn moeder:

– een pak elleboogjesmacaroni (nauwelijks meer te krijgen, de meeste pasta heet anders en is vers).
– een blikje tomatenpuree.
– een uitje.
– een dikke plak ham (mag gerust schouderham zijn ook al is achterham lekkerder).
– geraspte kaas (gewone belegen goudse).

Fruit uitje, bak de in blokjes gesneden ham mee, roer er het blikje tomatenpuree doorheen, meng er dan de gekookte macaroni door (alles kleurt oranje). Peper en zout erbij. Dan de hele mikmak in een ovenschaal, geraspte kaas ruimhartig eroverheen, in de oven tot de kaas een beetje krokant is aan de randjes.

Smullen maar!