Zoontje Remko solliciteert bij papa

Columns

Met een doffe dreun knalde de deur dicht.
“Het ga je goed, Jack!”, riep Fons van Westerloo.
Daarna bleef het even stil in de directiekamer. Toen legde de RTL-baas zijn benen op het bureau en keek tevreden rond. Hij kon niet ontkennen dat hij ervan genoot hoe al die Talpa-sterren bij hem kwamen solliciteren om weer een plaatsje op de buis te krijgen.

De angst vergeten te worden, straalde uit hun ogen. Zij waren tot alles bereid. Sterren die hem eens verketterd hadden, lagen nu op hun knieën.

Arme Wilfred Genee, arme Jack Spijkerman. Tegen Jack had hij gezegd dat hij een proefprogramma mocht maken. Een proefprogramma! Alsof hij een stagiaire was. Jack was zo’n beetje ontploft!

Een brede grijns verscheen op het gezicht van Van Westerloo. Hij pakte het lijstje van zijn bureau en bekeek de namen.

Beau van Erven Dorens…die mocht nog even blijven, maar alleen omdat dat programma met die poepdozen was aangeslagen. Voor zo lang als het duurde. En Humberto Tan…wat moest hij daarmee? Een aardige jongen, maar te veel een fatje met zijn eigen kledinglijn. Frits Barend? Die was nu bezig met zijn eigen zender: Het Gesprek. Hij wachtte wel tot daar de boel mislukte. Dan kwamen ze vanzelf bij hem of hij dat zaakje voor een appel en een ei wilde opkopen. Birgit Maasland? Hoe heette dat programma ook al weer dat ze maakte? O ja. Je leven in de steigers en later Het land van Maas en Geel. Een schaterlach klonk door de kamers. Zelden had hij zoveel prut bij elkaar gezien. Ongelooflijk, dat ze die wezenloze onzin allemaal bij Talpa hadden bedacht. Hij ging het lijstje nog eens langs en toen bleef zijn oog haken aan Caroline Tensen. Hij huiverde even. In Godsnaam niet. Die moest op haar ouwe dag maar naar de NCRV gaan, of naar de EO. Daar kon ze, net als Henny Huisman, altijd nog in God gaan geloven. Voor wie is uitgerangeerd, staat God altijd paraat.

Fons van Westerloo.jpg

Van Westerloo drukte op het knopje van de intercom en zei tegen zijn secretaresse: “Ik geloof dat we ze allemaal hebben gehad. Je kunt naar huis gaan”.

“Nee, mijnheer Van Westerloo”, antwoordde zijn secretaresse, “er zit hier nog één sollicitant”.

“Hè, wie dan?”.

“Remko van Westerloo”.

Remko van Westerloo.jpg

Verdomd, dat was hij helemaal vergeten! Bij de overname had hij gezegd dat al die gasten van Talpa gewoon bij hem moesten solliciteren, en dat dat ook gold voor zijn eigen zoon. De RTL-baas zei dat het goed was en even later stapte Remko van Westerloo de kamer binnen.

“Geen zitten, jongen. Wat kom je doen?”.

“Ik kom solliciteren, pap. Naar de functie van programmadirecteur”.

“Zo, jongen. Dat is toevallig. Onze huidige directeur Wim ter Laak gaat net deze maand weg. Maar waarom denk je dat jij de juiste man bent voor de job? Vertel me eens, jongen, wat heb jij bij Talpa gedaan?”.

“Nou, pap, ik heb al die tijd allerlei programma’s ontwikkeld. Je leven in de steigers en Het land van Maas en Geel, bijvoorbeeld. Heb je die wel eens gezien, pap? Hele mooi programma’s van Birget Maasland, die helaas niet helemaal uit de verf zijn gekomen, omdat John de Mol ons heeft tegengewerkt, pap. Echt waar! En deal or no deal, pap, daar heb ik ook aan meegedacht.”.

“Je bedoelt dat programma van Beau, met die poepdozen?”.

“Ja, pap! Qua kijkcijfers een nokker.

Toen drukte RTL-baas Fons van Westerloo op het knopje en riep enthousiast tegen zijn secretaresse: “Emmy, wij hebben een nieuwe medewerker. Een topguy! Remko van Westerloo. Hij is aangenomen!”.

Het Parool, 30 juni 2007