Boeken, borsten en kaaskoppen bij de publieke omroep

Columns

Vorige week stond in deze krant een interview met Ton F. van Dijk, onlangs nog uitgeroepen tot de Omroepman 2007. Na eerst als netmanager van Nederland 1 en 2 te hebben gewerkt, zette hij als directeur TV-programmering “de publieke omroep weer op de kaart”.
Na zijn recente vertrek was Van Dijk even onafhankelijk media-adviseur, maar sinds 1 februari is hij algemeen directeur van Palm Plus, een bedrijf dat programma’s produceert met titels als: Mijn tent is top en Wegmisbruikers.

Van Dijk droomt ervan programma’s te maken voor de gewone man, vooral als die allochtoon is. “Reportages over ijsdansshows die ook in Turkije heel populair zijn en over skiën in Marrakech. Gewone mensen die plezier hebben, dat draagt wezenlijk bij aan begrip voor elkaar”, zegt hij.

Sympathiek.

Ton F. van Dijk is ook een tijdje directeur geweest van AT5, waar ik hem heb leren kennen als een enthousiaste vent met hart voor de zaak. Dat hij terug zou gaan naar de publieke omroep was geen verrassing, wel dat hij daar zo hoog zou stijgen. Uiteraard is Van Dijk erg tevreden over de publieke omroep, zoals hij die heeft achtergelaten. De kijkcijfers stijgen weer en ook de jongeren schijnen hun weg naar de publieke programma’s te vinden.

Allemaal waar, maar toch kan ik zijn enthousiasme maar moeilijk delen. Het kan zijn dat “de gewone man”, waar Van Dijk zo gek op is, tegenwoordig bij de publieke omroep volledig aan zijn trekken komt, maar als je toevallig niet zo’n gewone man bent, valt er steeds minder te genieten. De kwaliteit van de publieke programma’s is de afgelopen tijd gedaald tot een alarmerend niveau, waaraan ik onmiddellijk toevoeg dat ik weiger dit te zien als een typische klacht van de ouder wordende izegrim die vindt dat vroeger alles beter was.

Heeft u bijvoorbeeld al Leescoupé gezien, het nieuwe boekenprogramma van de KRO? De laatste jaren zijn bij de publieke omroepen zeker veertig voorstellen voor nieuwe boekenprogramma’s ingediend. Sommige waren interessant, andere oppervlakkig, maar het programma dat het tenslotte is geworden, is werkelijk van een hemeltergende onbenulligheid. Zelden heb ik zoveel onnozel geklets en loos gekwaak bij elkaar mogen aanschouwen als in dit door Karin de Groot gepresenteerde programma.

Leescoupé.bmp

Trouwens, Leescoupé mag dan door een publieke omroep worden uitgezonden, maar wat is er eigenlijk publiek aan dat programma? Het programma, zo staat er, “wordt mogelijk gemaakt door de CPNB” – de Stichting Collectieve Propaganda van het Nederlands Boek. Maar de CPNB wordt weer gesponsord door de Nederlandse Spoorwegen, en vandaar dat dit boekenprogramma zich in een trein moet afspelen. In feite is Leescoupé puur commercieel en valt elke publieke cent die daar extra naar toe gaat, onder de term: fraude.

Denk niet dat Leescoupé enig is in haar soort. Misschien is het een vervroegde 1 april grap, maar onlangs meldde De Telegraaf dat Georgina Verbaan voor de VPRO het wetenschapsprogramma Noorderlicht gaat presenteren. “Met haar nieuwe borsten”, werd op internet gemeld. Misschien vergis ik me en is Georgina altijd zéér geïnteresseerd geweest in de meest elementaire deeltjes, in het atheïsme van Spinoza of in de evolutionaire rol van bidsprinkhaan, maar als dat zo is dan heeft mevrouw Verbaan dat – met alle respect – in het verleden goed geheim weten te houden.

Georgina Verbaan.bmp

Het is een bekende truc: hoe verkoop je de nieuwe Saab? Zet er een lekker wijf voor.

Kaaskoppen.bmp

En dan lees ik nu dat de zéér matige operazanger Ernst Daniël Smit bij de NCRV een geschiedenisprogramma (Kaaskoppen & Waterlanders) gaat presenteren, dat gebaseerd is de Nederlandse Canon. Hij is daar helemaal geknipt voor, vindt hijzelf, omdat “ik op de mulo al een 9 had voor geschiedenis”.

Wezen en aard van de publieke omroep zijn daarmee feilloos gekarakteriseerd.

Het Parool, 16 februari 2008