Arme Harry

Maar meneer

Reageren, mits serieus, kan onderaan de pagina bij Maar Meneer. Ook voor aanvragen lezingen en optredens.

NIEUW
: Nagekomen ingezonden brief van Maarten Spanjer – plus nieuwe ingezonden brieven – zie onderaan de pagina.

Op mijn stukje in Het Parool – Spreek voor je zelf, man! – kwam een ingezonden brief van Harry de Winter zelf.

Harry de Winter1.bmp

Grappig, Harry dacht dat hij bedolven zou worden onder lof en toejuichingen vanwege zijn heldhaftige houding. Dat viel een beetje tegen.

Van mij wilde hij excuses – vast ironisch bedoeld, maar ondertussen – maar ik begreep dat hij ook gerechtelijke stappen wil ondernemen tegen Elsevier Magazine en vooral tegen Afshin Ellian, die hem zoiets als “postmoderne holocaustontkenner” noemde. Boeh!

Postmodern is Harry zeker en bij Afshin zou ik graag onderduiken.

Excuses Max Pam1.bmp

Daar kwamen weer reacties op, zoals bijvoorbeeld deze:

“Voor het eerst bij iedere zin in de rubriek van Max Pam keihard in de handen geklapt. Fantastisch hoe hij De WINTER te kakken zet”.
Bram Brakel.
Bied exuses aan2.jpg
Harry de Winter heeft het zwaar. Nu is er weer allerlei gedoe over de manier waarop hij destijds de rechten van het spelletje Lingo heeft verworven. Zoiets gaat altijd spelen als mensen zich beginnen te ergeren wanneer iemand zich moreel op de borst trommelt.

Maarten Spanjer.jpg

Inmiddels is er nog een ingezonden brief van Maarten Spanjer binnengekomen:

Over Harry de Winter, hoofdproducent van “Het andere Joodse geluid” en vooraanstaand SP-lid nog even het volgende:

Harry produceerde het programma Taxi waarin ik de eerste chauffeur was. Hoe harder hij mij bij het betreden van het IDTV-gebouw op de schouders sloeg, hoe hoger de kijkcijfers waren. Aan het einde van mijn taxiloopbaan -inmiddels hadden we met het programma in Montreux een Gouden Roos binnengehaald en had Harry het ‘format’ aan diverse landen in de wereld verkocht- werd voor mij een feestje georganiseerd. Hij hield een toespraak en overhandigde mij plechtig een cadeau. Uit een blauw doosje haalde ik twee manchetknopen tevoorschijn. De binnenkant van het doosje was vergeeld door de zon en zo te zien waren de manchetknopen goedkoper dan het pakpapier. Het schoot me te binnen dat ik het doosje al eerder opengeklapt op zijn bureau had zien staan : Een relatiegeschenk waar de gulle gever vanaf moest.

Een half jaar geleden had De Winter mij ook al eens verrast met twee cd’s van de uiteraard Joodse violist Mischa Maisky. Ik had Harry en zijn vrouw uitgenodigd voor een etentje bij mij thuis. Ik had geen flauw idee hoe Mischa Maisky klonk. Helaas weet ik het tot op de dag van vandaag nog steeds niet. De cd-doosjes waren leeg. Harry had de doosjes door zijn secretaresse laten inpakken maar was vergeten de cd’s uit de cd-speler van zijn jaguar te halen.

De Winter is een miljonair zonder stijl. Nou zie je dat wel vaker bij figuren die bulken van het geld, maar het tragische aan hem is dat hij zich zo krampachtig blijft profileren als weldoener, socialist en oude hippie. Op de vraag van een televisiejournalist of hij weleens zwaardere middelen dan hasjiesh had gebruikt antwoordde de huichelaar: ‘Nee, uitsluitend softdrugs, want ik ben geen “mindfucker”.

Als De Winter Engelse woorden gebruikt moet je oppassen. In een rouwadvertentie van een van zijn meest trouwe medewerksters had hij als onderschrift geplaatst: ‘See you in heaven’.

In zijn geval kun je dat gerust vertalen in: ‘Lik me reet maar’, want Harry nam niet eens de moeite haar begrafenis bij te wonen en liet zijn maitresse namens hem een gevoelig toespraakje akteren, waarin te beluisteren viel: ‘Pluk, hoe moet het nu verder zonder jou’.

Harry gebruikt mensen en als hij ze uit- en afgeperst heeft dankt hij ze af als ouwe hippie- laarzen.Wie iets vervelends over Harry schrijft kan gelukkig altijd een stukje van zijn hand terug verwachten. Niet alleen in zijn omgang met mensen heeft hij geen enkele stijl maar ook in zijn taalgebruik. Max Pam die in zijn wekelijkse column een scherpe en heldere reaktie gaf op de onzin-advertentie van de Winter in de Volkskrant kreeg middels een ingezonden brief aan Het Parool een zeer kinderachtig antwoord van het niveau van een op zijn teentjes getrapte verwende kleuter. Op de frobelschool leerden wij al dat je als je iemand op uiterlijke kenmerken probeerde te pakken, dat meer over jezelf zegt dan over een ander.

Harry, zelf niet bepaald gezegend met het voorkomen van, noem eens iemand; Sean Connery, verwijt Pam zijn kaalheid. Ook wordt hem zijn omgang met een jongere vrouw voor de voeten gegooid. Kereltje,kereltje toch. Hij besluit zijn lullige brief met de woorden; ik eis excuses en wel nu en dan gaan we als normale mensen discussieren over waar het eigenlijk om ging! Mensen als Harry de Winter weten allang niet meer wat normaal is, laat staan dat ze weten waar het om gaat. Misschien was de wereld beter af geweest als de moeder van Harry voor zijn geboorte de organonpil, waar zijn vader de uitvinder van was, zelf ook had geslikt.

Maarten Spanjer

Brief voor Harry.jpg

Aldus de ingezonden brief (10-4-2008) op de ingezonden brief. En weer twee dagen later.

Harrybrief.jpg
Ingezonden door Henk van Lubeck. Hij telde 28x “ik”.

HarrydW.jpg

De volgende passage is uit de Gouden Ganzenveerlezing van Joost Zwagerman.

Gouden ganzenveer.jpg