Mannelijke hoofdredactrice voor Opzij

Columns

In geen land ter wereld wordt zo veel vergaderd over kwesties van eerlijkheid en rechtvaardigheid als in Nederland. Zo kwam de fiscus een paar jaar geleden met het voorstel om belasting te heffen op het goedkope broodje kaas dat genoten kan worden in de bedrijfskantine, zulks omdat dit financiële voordeeltje onrechtvaardig werd geacht tegenover al degenen die geen beroep kunnen doen op een bedrijfskantine.

Uren van brainstormen moeten erin zijn gestoken om tot de aanpak van deze misstand te komen. Als je het mij vraagt zijn het niet de auto’s, maar staat Nederland elke morgen vooral in een geestelijke file.

Bureau discriminatiezaken.bmp

Ook moet er bij het Bureau Discriminatiezaken Hollands Midden en Haaglanden lang zijn vergaderd, toen iemand van het Anti Discriminatie Team plotseling naar voren bracht dat de opvolger van Ciska Dresselhuis als hoofdredactrice van het feministische blad Opzij toch eigenlijk ook een man moest kunnen zijn. Onmiddellijk was iedereen razend enthousiast en nog diezelfde middag begonnen twee medewerkers aan een schrijven van een stuk, waarin deze zaak van voortrekkerei aan de kaak werd gesteld. Toen het stuk klaar, goedgekeurd en ondertekend door de directeur van Bureau Discriminatiezaken Hollands Midden en Haaglanden, werd het – met een kafje er omheen – naar de Commissie Gelijke Behandeling gestuurd.

Commissie Gelijke Behandeling.bmp

De Commissie Gelijke Behandeling is een zeer gewichtige instelling, die naar eigen zeggen bestaat onafhankelijke deskundigen. Of een kleuterjuf gehuld mag gaan in een boerka, of een griffier van de rechtbank een groot christelijke kruis op zijn buik mag dragen, dat soort zaken wordt door de CGB behandeld. De Commissie geeft overigens advies, maar heeft niet de status van een rechtbank. Wie het advies terzijde legt, kan echter het stigma “discriminerend” opgeplakt krijgen.

Bij de CGB is de klacht tegen Opzij door de molen gegaan. Niemand heeft daar gezegd: “Jongens en meisjes, moeten wij daar nou aan beginnen? Straks komt er nog iemand klagen over het discriminatoire feit dat een moslim geen bisschop of paus kan worden”. En mocht er wel iemand zijn geweest die iets in deze geest heeft geroepen, dan is zijn (of haar!) stem niet gehoord, want onlangs heeft de CGB uitspraak gedaan – ongetwijfeld na lang vergaderen en palaveren.

Het oordeel luidt: Opzij mag bij de benoeming van een hoofdredactrice géén onderscheid maken op grond van geslacht. Prof. Alex Castermans, voorzitter van de Commissie zei erbij: “Misschien kan een man wel feministischer schrijven dan menig ander. Je kunt niet op voorhand zeggen dat mannen niet aan de maatstaf voldoen”.

Ik kan niet anders zeggen dat Opzij koninginnelijk reageerde. Na de mededeling “met belangstelling” kennis is genomen van de uitspraak, lezen wij op de website dat de uitgever “eventuele sollicitaties van mannen in behandeling zal nemen”, maar dat bij gelijke geschiktheid de voorkeur uit zal gaan naar een vrouw.

Opzij+Kluun.bmp

Onmiddellijk nadat het grote nieuws bekend was geworden, solliciteerden op het internet verschillende mannen naar de functie van hoofdredactrice, zoals Mark Koster die redacteur is van het dagblad De Pers. De grote schrijver Kluun liet zich evenmin onbetuigd. Ook hij beschouwt het hoofdredacteurschap van Opzij als “een jongensdroom”. Hij liet weten dat hij zichzelf zéér in aanmerking vindt komen omdat hij “de ondergang en opkomst van de bh”, alsmede de ontwikkeling van “bossen oksel- en schaamhaar” naar de “daarop volgende ontbossing” van dichtbij heeft meegemaakt.

Niettemin vermoed ik dat Kluun noch Koster veel kans zullen hebben. Het zal anders gaan. Die ene halve gare man die toch komt solliciteren, wordt vriendelijk met een kopje koffie aangehoord. Het criterium “bij gelijke geschiktheid” hoeft niet eens te worden toegepast. Daarna wordt gewoon een vrouw benoemd. En met die gang van zaken kan ik volkomen vrede hebben, want het belangrijkste is toch dat iedereen weer fijn heeft vergaderd.

Het Parool, 19 april 2008