It is NOT the economy, stupid!

Invallen

Het leek een onwrikbare waarheid: “It is the economy, stupid!” – het is de economie, sufferd. Bill Clinton zei het in de verkiezingsstrijd tegen Bush sr., en naar men zegt won hij er de verkiezingen mee.

Bill Clinton1.jpg

Vader Bush had beweerd dat het goed ging met de Verenigde Staten. Het ging de Amerikanen goed op alle fronten.

De Blitzkrieg tegen Saddam Hussein was glansrijk gewonnen. Amerika was het machtigste land ter wereld en oogstte alom bewondering.

Het ging goed op alle fronten, minus één: de economie.

Die draaide wel, alleen merkten de Amerikanen daar weinig van in hun portemonnee. En dus lieten zij Bush vallen, wat bij een zittende president een zeldzaamheid is.

Onlangs presenteerden premier Balkenende en zijn minister van Financiën Bos het jaarverslag van het Rijk aan de Tweede Kamer. Zelf vonden ze dat het vreselijk goed gaat met Nederland. In het buitenland zijn ze jaloers op ons. Er mag een internationale geldcrisis zijn, maar in Nederland zien wij alleen maar groeicijfers. Behalve dan wat de werkloosheid betreft, want die is juist historisch laag. Daarnaast lijkt de strijd tegen de criminaliteit lijkt succesvol en daalt het gevoel van onveiligheid gestaag. En wat helemaal mooi is: Nederland lijkt de gevolgen van de vergrijzing moeiteloos op te vangen.

Okay, er zijn hier en daar wat kleine tegenvallers, maar in welk huishouden gebeurt dat niet? Met de belastingdienst blijft het sukkelen en het aantal ambtenaren wil ook maar niet teruglopen, terwijl daar toch plannen voor waren. In Afghanistan wordt af en toe een militair doodgeschoten. Maar voor de rest hebben Nederlanders geen klagen. De VOC-mentaliteit van het kabinet-Balkenende begint vruchten af te werpen. Maar bovenal, het was op de voorpagina van de Volkskrant te lezen: “De economie draait lekker”.

Helaas is Nederland een a-typisch land.

De populariteit van het kabinet-Balkenende heeft tegelijkertijd een historisch dieptepunt bereikt. Balkenende kan met zijn ploegje wel inpakken, als er vandaag verkiezingen worden gehouden – dat tonen de enquêtes telkens weer aan. Bij elkaar verliest de coalitie zo’n dikke twintig zetels. “De kiezer waardeert de goede werken van het kabinet niet”, schreef dezelfde Volkskrant met een understatement, waaraan werd toegevoegd dat het kabinet kampt met “een kanjer van een imagoprobleem”.

Wat dus voor de Amerikanen geldt, wat misschien wel geldt voor de rest van de wereld, geldt dus niet voor Nederlanders.

Het is juist niet de economie, sufferd!

Wat is het dan wel?

Zou het iets te maken hebben met de multiculturele samenleving die de bevolking door de strot wordt geduwd? Wie op- of aanmerkingen heeft, kan op betutteling rekenen. Daags voordat het jaarverslag aan de Kamer werd aangeboden, belandde een cartoonist in het cachot, een gebeurtenis die al vele decennia niet was voorgekomen. Het woord “censuur” was gevallen. Zou het iets te maken met al de rechterlijke dwalingen die met grote regelmaat over ons land worden uitgestort? Zou het iets te maken met een christelijk moralisme dat eigenlijk niet zo goed valt onder een bevolking, waarvan meer dan de helft onkerkelijk is? Zou het iets te maken met grote woorden die helemaal niet waargemaakt kunnen worden, en waar nu zelfs de Rekenkamer zich aan heeft gestoord? Zou het iets te maken kunnen hebben met de wijze waarop gekozen burgemeesters belachelijk is gemaakt?

Enzovoort.

Panklare antwoorden heb ik ook niet, maar misschien moet het kabinet Bill Clinton inhuren als adviseur. Die heeft er nu de tijd voor.

Binnenlands Bestuur, 30 mei 2008