Is de Eerste Schoolstrijd al afgelopen?

Invallen

Er moet een Tweede Schoolstrijd komen, vinden Louise Fresco en Alexander Rinnoy Kan. In de Volkskrant schreven zij dat er twee externe ontwikkelingen zijn die zo’n hernieuwde schoolstrijd urgent maken: “De opkomst van het internet en het doorzetten van de globalisering”.

Schoolstrijd21.bmp

Er moet dus meer in het onderwijs geïnvesteerd worden, met als doel: “het leren op zich” en “de universaliteit van kennis”, dat alles om onze kinderen beter toegerust te laten zijn “tot burgerschap”.
Mooie woorden, die door de auteurs worden besloten met de oproep: “Ten strijde!”.

Een Tweede Schoolstrijd, maar is de Eerste Schoolstrijd al beëindigd?

Die begon in het begin van de negentiende eeuw en ging erover dat ouders hun kinderen naar de school van keus mochten sturen. De strijd werd in 1917 beslecht. Het kwam erop neer dat je katholieke scholen kreeg met katholieke kinderen, protestantse scholen met protestantse kinderen, enzovoort. Openbaar en bijzonder onderwijs leefden naast elkaar, waarmee een prachtige voedingsbodem werd gelegd voor de verzuiling.

Schoolstrijd3.bmp

Soms denk ik wel eens dat de Eerste Schoolstrijd eigenlijk helemaal opnieuw moet worden gevoerd.

Zo las ik in het Reformatorisch Dagblad dat er enige opschudding was ontstaan in de gemeenteraad van Epe, dit naar aanleiding van het plan om godsdienstles op de openbare scholen in te voeren. De gecombineerde fractie van Christen Unie en SGP stemde ook voor, zij het met aarzeling. Fractievoorzitter D. van Norel zei in een vlammend betoog: “We hadden best een dubbel gevoel bij onze steun, want in hoeverre moet de gemeente zich bemoeien met godsdienstonderwijs op openbare scholen? Niet alleen het protestants-christelijk gedachtegoed komt tijdens zo’n les aan de orde, ook het humanisme of andere godsdiensten kunnen aan bod komen. Daar heb ik geen behoefte aan”.

Arme leerlingen in Epe. Die moeten straks nog de digitale snelweg op om te gaan globaliseren.

En dan heb je onze staatsecretaris van Justitie, Nebahat Albayrak. Zij ging op de Dag van Het Respect naar de Rotterdamse basisschool Het Plein, om daar les te geven over hoe wij met z’n allen behoren om te gaan. En wat stond daar op het schoolbord geschreven?

“Kinderen die geloven zijn beter dan kinderen die niet geloven”.

Zelf kan ik het nauwelijks geloven, maar het stond er echt. Wie verzint zo’n stelling?
De tekst weerhield de staatssecretaris er niet van voor dat bord te gaan staan.

Als kinderen die geloven beter zijn dan kinderen die niet geloven, dan zijn volwassen mensen die geloven vast en zeker beter dan volwassen mensen die niet geloven. Trouwens, zouden apen die geloven ook beter zijn dan apen die niet geloven?

En wat dacht u van Charlotte Riem Vis, raadslid van de PvdA in Amsterdam? Dat is toch een plaats die wat groter en internationaler is dan Epe. Mevrouw Riem Vis wil een centraal inschrijfpunt in het leven roepen, dat bepaalt op welke school een kind terecht komt. In feite komt het erop neer dat ouders verplicht kunnen worden hun kind naar een zwarte school te sturen. Riem Vis denkt wel dat de ouders zo’n maatregel zullen zien “als een beperking van de keuzevrijheid”, maar je moet wat over hebben voor een geëgaliseerde toekomst.

Tussen godsdienstles en les in wereldburgerschap gaapt een diepe afgrond. Zelf zie ik liever een aardrijkskundeleraar voor de klas dan een priester, een dominee, een rabbijn of een humanistisch raadsman. Laten wij eerste de Eerste Schoolstrijd winnen, voordat wij aan de Tweede beginnen.

Binnenlands Bestuur, 5 december 2008