Spleetogen en ander ongedierte

Columns

Twittert u al?

Het woord bestaat al sinds 2006, maar deze week deed het ineens opgeld dankzij het Tweede Kamerlid Arend Jan van Boekestijn van de VVD. Twitter is een internetdienst, die  gebruikers in staat stelt korte berichtjes de wereld in te sturen.
Daarbij gaat het niet om briljant geformuleerde aforismen, maar om eenvoudig mededelingen waarin wordt verteld wat de betreffende twitter aan het doen is.

In de Verenigde Staten wordt het – als een service aan de fans – veel gebruikt door bekende Amerikanen, maar bekende Nederlanders hebben nog niet veel op met dat getwitter. Minister Verhagen schijnt het te doen, omdat hij vaak zoek raakt in het buitenland. Literair is er ook weinig aan te beleven en daarom misschien heel geschikt voor types als Gordon & Joling.

“Me vanmorgen fijn afgetrokken, whaaah!!!”. Enzovoort.

Deze week was Boekestijn aan het twitteren met Ronald Giphart over de vraag hoeveel slachtoffers voorzitter Mao op zijn geweten heeft. Boekestijn dacht veertig miljoen, wat Giphart aan de lage kant vond, waarop het Kamerlid twitterde: “Ja, ik zie wel eens een spleetoog over het hoofd, het zijn er zoveel!” Binnen de kortste keren wist heel Nederland van dit “Boekestijntje”, en zag Arend Jan zich gedwongen zijn excuses aan te bieden.

Het is geen onaardig man, die Boekenstein, maar dit kan natuurlijk niet. Voor een politicus, die in de openbaarheid opereert, is het extra stom.

Het gaat hier om een echt raskenmerk, dat bij veel Aziaten en Mongolen voorkomt. Ik citeer het internet: “De spleet die tussen het onderste en bovenste ooglid de zgn. lidspleet, komt bij iedereen voor. Bij de Aziatische rassen is er echter een extra plooi, die ervoor zorgt dat het bovenste ooglid bij het openen van het oog onder de huid erboven gevouwen wordt. Dit kenmerk is in de loop van de evolutie ontstaan als aanpassing aan de koude wind, die voorkomt op de Centraal-Aziatische vlaktes”.

Overigens is Boekenstein niet het enige Tweede Kamerlid dat de belediging heeft uitgesproken. In 1993 reisde de CDA’er Wim Mateman voor een spreekbeurt helemaal naar Staphorst, alwaar hij de Chinese leiders van toen omschreef als “een paar bejaarde spleetogen”. Ook toen werd er in de pers over gegiebeld en ook toen bood de delinquent snel zijn excuses aan. Elco Brinkman, de fractievoorzitter van destijds, nam genoegen met de verontschuldigen en als ik het goed heb, heeft Mateman het daarna nog tot wethouder van Rijswijk gebracht. Ik denk dat als Geert Wilders het s-woord zou hebben gebruikt er bij Justitie binnen een dag ordners vol aanklachten waren binnengebracht.

sempresser

Op de schaal van minderheden staan de Chinezen niet erg hoog. Spleetoog voelt minder erg aan dan nikker of smous, maar is van hetzelfde laken een pak. In mijn kast heb ik een boek staan met de titel: Lotgevallen van Chinese immigranten in Nederland, 1911-1940. Het is het proefschrift van H.J.J. Wubben uit 1986. Telkens als het woord “spleetoog” valt, sla ik het open. Er wordt in beschreven hoe rechteloos de Chinezen waren. Een Chinees die een verhouding kreeg met een Nederlandse vrouw, werd van het bed gelicht en op het eerste schip naar huis gezet. In de rechtzaal kregen Chinezen een bordje om hun nek met een nummer erop, want anders konden de rechters die spleetogen niet uit elkaar houden. Dat was toen allemaal heel gewoon. In een beleidsnota uit 1931 schrijft mr. J. Donner, de toenmalige minister van Justitie: “Als een volk zijn nationaliteitsgevoel verliest, dan worden zijn vrouwen misbruikt door Chineezen en ander Aziatisch ongedierte”.

Zo, nou hoort u  het ook eens van een ander!

donnerj

Die mr. J. Donner (1891-1981) is de pater familias van een hele generatie juristen. Hij is bijvoorbeeld de grootvader van Piet-Hein  Donner, eveneens minister van Justitie geweest, maar thans de minister van Sociale Zaken. Die ouwe Donner is ook de man van de smalende godslastering, een wetje dat zijn kleinzoon na de moord op Theo van Gogh nog heeft willen aanscherpen. God mag je nu eenmaal niet beledigen, Chinezen wel.

Het Parool, 21 maart 2009