Wees blij dat er een hiernamaals is

HUMAN

VREEMD: WIE GELOOFT, KLAMPT ZICH AAN HET LEVEN VAST

In het Reformatorisch Dagblad stond een eigenaardig bericht, tenminste als je het op een bepaalde manier leest.

kanker

Onder de kop Religie speelt rol bij beroep op intensieve zorg lezen wij dit:

Mensen met een sterk religieus besef willen bij het naderen van de dood vaker dat de arts er alles aan doet om te vechten voor het leven dan mensen zonder religieuze binding. Dat blijkt uit Amerikaans onderzoek onder 345 terminale kankerpatiënten waarvan de resultaten zijn verschenen in het tijdschrift Journal of the American Medical Association. De onderzoekers volgden patiënten tot aan hun sterven.

Patiënten die “geregeld in gebed gingen”, kregen drie keer vaker intensieve levensverlengende zorg dan degenen die weinig met religie ophadden, aldus de Britse nieuwszender BBC. De eerste groep scoorde het laagst als het ging om het invullen van een verklaring waarin wordt afgezien van reanimatie. Zij werden verhoudingsgewijs dan ook vaker gereanimeerd, aan een beademingsapparaat aangesloten of voorzien van sondevoeding. Ook kregen zij vaker een chemokuur. Tegelijk verkleinde dit de mogelijkheden om in hun eigen huis te sterven.

Bijna een derde van de kankerpatiënten zei dat “hun godsdienstige overtuiging de belangrijkste drijfveer vormde om hen gaande te houden.” De onderzoekers concluderen dat een sterke religieuze binding mensen ondersteunt in het omgaan met de stress die hun ziekte met zich meebrengt.

Dit bericht, en vooral de slotconclusie, is op verschillende manieren uit te leggen.

Eigenlijk zou je eerder het tegenovergestelde denken: voor mensen met een religieus besef lonkt het hiernamaals. De heerlijkheid van het paradijs wacht, zou je zeggen. Maar misschien is men bang dat het toch anders afloopt  en is het vooruitzicht van de hel juist de reden om je aan het leven vast te klampen.

In elk geval trekken religieuzen wel een zwaardere wissel op de gezondheidszorg. Als zij meer geneigd zijn het leven te rekken, zijn zij ook duurder. Dat lijkt een hardvochtige opmerking, maar niet in het licht van het volgende ANP-bericht dat ook uitgaat van harde (virtuele) berekeningen.


MOSKEEËN BESPAREN SAMENLEVING 150 MILJOEN

De activiteiten van moskeeën in Nederland besparen de Nederlandse samenleving jaarlijks ruim 150 miljoen euro.

Zij zijn verantwoordelijk voor bijvoorbeeld sociale zorg in crisissituaties en activiteiten met kinderen waarvoor anders overheidsinstanties zouden moeten zorgdragen.

Die conclusie trekken onderzoekers van de oecumenische organisatie voor armoedebestrijding en ontwikkeling Stichting Oikos.

moskeeen-gewaardeerd

Zij deden hun onderzoek bij zestien moskeeën, verspreid over Nederland, in opdracht van het ministerie van Binnenlandse Zaken en Koninkrijksrelaties.

De zestien moskeeën leveren de Nederlandse belastingbetaler een kostenbesparing van 5,2 miljoen euro op. Daartegenover staat een investering van de overheid van ongeveer 200.000 euro via gesubsidieerde banen bij de zestien gebedsgebouwen.

Omgerekend naar alle 475 moskeeën in Nederland is de kostenbesparing ruim 150 miljoen euro.

Tot de moskeeën die bij het onderzoek betrokken waren, behoren de Marokkaanse Masjid El-Kabir in Amsterdam, de moskee van de Turkse organisatie Milli Görüs in Amersfoort en de moskeeën voor van oorsprong Bosnische en Pakistaanse moslims in Rotterdam.

In de zestien moskeeën bleken in 2007 professionele medewerkers en vrijwilligers ruim 270.000 uren aan maatschappelijke activiteiten te hebben besteed. Zij verzorgden taallessen, organiseerden een voorlichtingsavond of een inloopspreekuur voor opvoedingszaken, hielden een koffieavond voor vrouwen of organiseerden een voetbaltoernooi.

Uit het onderzoek blijkt dat zich rond moskeeën activiteiten en sociale verbanden concentreren waarmee de integratie van moslims in de Nederlandse samenleving goed vorm krijgt. De moskee vormt voor een deel van de moslims een middel om deel te nemen aan de samenleving buiten het gebedsgebouw.

Dat geldt vooral voor de eerste generatie allochtonen en dan vooral voor mannen. Maar ook vrouwen en ook de tweede generatie gebruiken de moskee voor vele activiteiten.

Het is altijd fijn als een religie, in dit geval de islam, nu eens in een goed daglicht wordt gesteld. Als ik het goed begrijp, wordt er door ons allen dik verdiend op de aanwezigheid van moskeeën. Hoe meer moskeeën hoe groter de inkomsten. De betreffende berekening gaat uit van zestien moskeeën. Als wij in plaats van zestien moskeeën uitgaan van 160 moskeeën, dan besparen 1,5 miljard. Op die manier worden wij slapende rijk.

Een opmerking: al die vrouwen die in de moskeeën aan gezondheidszorg doen, werken niet buitenshuis. Kost dat onze samenleving niet heel veel geld. En zou je dat er weer niet van moeten aftrekken?

O ja, en nog een opmerking: op de omslag van het rapport Moskeeën gewaardeerd staan een paar schaakstukken afgebeeld. Weten de samenstellers niet dat schaken in verschillende islamtische landen is verboden als zijnde een duivelse bezigheid?

Humanistische Omroep, 20 maart 2009