Gelukkig discrimineren wij

Beweringen en bewijzen

Artikel 1 van de Nederlandse Grondwet luidt: “Allen die zich in Nederland bevinden, worden in gelijke gevallen gelijk behandeld. Discriminatie wegens godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras geslacht of op welke grond dan ook, is niet toegestaan”.

vera-keur-2

Is dat zo?

Mij lijkt dat artikel hoogstens een vage wens. Voor de rest is het gewoon onzin, die met de werkelijkheid weinig uitstaande heeft.

Mensen discrimineren op allerlei mogelijke manieren. Als ik twee vrouwen zie lopen, een mooie en een lelijke, dan kijk ik eerst naar de mooie.
Ook is er een kans dat ik liever met de mooie naar bed wil dan met de lelijke, zelfs als de lelijke leuker blijkt te zijn dan die mooie. Maak ik mij hierbij schuldig aan discriminatie die niet is toegestaan? Dat lijkt me sterk. Het gebeurt gewoon. Mijn ogen heb ik niet in de hand. Die vinden vanzelf hun weg. En niet alleen mijn ogen. Waarom dacht u dat deze krant gisteren groot een foto van Marilyn Monroe op de voorpagina heeft geplaatst? Om de blikken van al die afdwalende en discriminerende ogen op te vangen. Hoe meer discriminerende ogen, hoe meer kranten er worden verkocht.

Toen Robert Vuijsje, de auteur van Alleen maar nette mensen, onlangs in De Wereld Draait Door zijn liefde betuigde voor weelderig geschapen zwarte vrouwen, kreeg hij van Aaf Brandt Corstius te horen dat hij discrimineerde. Dat zal best, maar is het erg?

Moeten wij met de Grondwet zwaaien, omdat het gaat over iets dat niet is toegestaan?

Sommige mannen vallen op vrouwen met grote borsten, andere mannen vallen op vrouwen met kleine borsten. Er zijn vrouwen die vallen op harige mannen van het type klerenkast en er zijn vrouwen die vallen op kleine kale mannetjes. Ik maak me sterk dat Aaf Brandt Corstius zelf ook liever een intelligente man heeft dan een domme kracht zonder gevoel voor humor. Maar is haar keus niet schandelijk discriminerend voor al die humorloze domme mannen, die ook wel eens met Aaf aan de wandel zouden willen?

Wij discrimineren vanaf onze geboorte, vanaf het eerste moment dat wij kunnen waarnemen. Wij onderscheiden licht van donker, groot van klein, warm van koud, nat van droog, en rood van blauw. Ook ruiken wij onmiddellijk of wij zien in één oogopslag wie tot ons eigen groepje behoort. Ons zintuiglijk systeem is gebaseerd op een verfijnd vermogen om te discrimineren. Zonder te discrimineren valt helemaal niet te leven. Wij mogen de Schepper  wel dankbaar zijn dat Hij ons het vermogen tot discrimineren heeft gegeven.

De staat, die de Grondwet heeft bedacht en probeert te handhaven, doet trouwens zelf van hartelust mee aan discrimineren.

Neem bijvoorbeeld het inkomen.

Waarom verdient de ene mens meer dan de andere en op grond waarvan zijn die verschillen gebaseerd? De minister-president verdient tien keer zo veel als een vuilnisman en de voorzitter van de raad van bestuur van Unilever verdient twee keer zoveel als de minister-president en twintig keer zo veel als een vuilnisman. De overheid heeft voor zijn eigen ambtenaren een heel loongebouw opgetrokken, dat voor alle functies tot in de kleine details discrimineert.

Waarom vallen die loonverschillen niet als discriminatoir onder het “op welke grond dan ook” – uit artikel 1?

Dat de minister-president tien keer zo veel verdient als een vuilnisman komt niet, omdat hij tien keer zo hard werkt. Het is omdat hij “meer verantwoordelijkheid” draagt. Een vuilnisman mist doorgaans de capaciteiten die nodig zijn om verantwoordelijkheid te dragen. Dat gemis is voor een belangrijk deel een kwestie van aanleg, wat betekent dat in het loongebouw mensen worden gediscrimineerd die krachtens hun verstand niet in staat zijn een hogere opleiding te volgen.

loongebouw

Het hele loongebouw hangt van metafysica en nattevingerwerk aan elkaar. Voortdurend kraakt het onder nieuwe willekeurige aanpassingen. Zo liet Henk Hagoort, bestuursvoorzitter van de publieke omroep, weten dat hij er geen moeite mee heeft Dat Paul de Leeuw dik boven de Balkenende-norm zit met 417.796 euro.

Persoonlijk denk ik, zonder overigens de boeken te hebben ingezien, dat Paul de Leeuw aan de publieke omroep aanzienlijk meer overhoudt dat die lullige 417.796 euro. De Leeuw heeft ook nog een eigen productiemaatschappij, die aan de publieke omroep declareert. En vervolgens declareert Paul de Leeuw weer aan zijn eigen productiemaatschappij. Zo doen praktisch alle sterren het in de stal van Henk Hagoort.

Is dat erg?

Van de Grondwet zou het misschien niet mogen, maar de minister die zelf het inkomen van Balkenende tot norm heeft uitgeroepen, hoor je er niet over. Alle dieren zijn gelijk voor de wet, alleen De Leeuw is iets meer gelijk voor de wet dan de anderen. Toch ook wel leuk om ineens te weten dat een televisiepresentator in termen van inkomen gemeten twee keer zo veel waard is als een directeur van een grote zorginstelling. Die directeuren moeten om de een of andere reden wel een stap terug doen en gaan even weinig verdienen (185.773 euro) als Lucille Werner van Lingo.

vera-keur

Van mij mag het. Ik was zelfs ontroerd toen Vera Keur, voorzitter van de VARA, speciaal zendtijd kreeg om uit te leggen dat die hoge inkomens misschien wel hoog zijn, maar dat zij die best kon uitleggen. Als je maar een speciaal talent hebt, mag het. Er werd geknikt bij dit liberale beginsel en net als vanouds sloten de socialisten weer de rijen.

de Volkskrant, 28 mei 2009, zie ook voor reacties.