Hopelijk tot ziens

Beweringen en bewijzen

“Kent u die uitdrukking?”, om met de eerbiedwaardige dominee Gremdaat te spreken. In mijn geval drukt die uitdrukking ook nog een gevoel uit. Een gevoel dat vervat wordt in een vraag, namelijk deze: heb ik dat weer?

Taepodong-2

Het gevoel is universeel, ook u heb het ongetwijfeld meegemaakt. U koestert een voornemen, u voert het ook daadwerkelijk uit, alles loopt op rolletjes en opeens gebeurt er iets dat alle plannen dwarsboomt. Een spaak in het wiel, een kuil in de weg, een splinter in het oog.

Je kunt je er niet tegen verzekeren en als je dat wel hebt gedaan, keert de verzekering meestal niet uit. Overigens geldt die uitdrukking niet alleen mij, maar ons hele gezin: hebben wij dat weer?

Sinds enige jaren behoren wij tot het wassende leger Nederlanders dat aan huizenruil doen. Huizenruil is tegenwoordig de manier van de middenklasse om iets van de wereld te zien. Het gaat met gesloten beurzen, zodat op de kosten van dure hotels wordt bespaard. Daarbij is een huis comfortabeler dan een hotel, zeker als er kinderen bij zijn betrokken. Een voordeel van huizenruil is ook dat je op vreemde plaatsen belandt, waar je  anders nooit terecht was gekomen. Een veilige manier om het gevoel te hebben dat je toch iets romantisch aan het doen bent.

Dit jaar konden wij kiezen uit aanbiedingen uit de Provence, Sevilla en Chicago. Dankzij de dure euro zoeken ook veel Amerikanen een goedkope manier om in Europa te verblijven. Wij twijfelden nog, tot opeens een aanbieding uit Hawaii binnenkwam. Alleen al de exotische naam deed onze fantasie op hol slaan.

Hawaii!

Maui

Droombeelden doemden op van een diep blauwe zee met kraakhelder water, van witte stranden, palmbomen en van een ongebreidelde natuur. Wij zagen walvissen en kinderen die op hun surfplank langs de vloedlijn scheren, maar er waren natuurlijk nog honderd andere redenen om naar Hawaii te gaan. In onze droom hoorden wij hoelahoelamuziek, uitgevoerd door meisjes die slechts gekleed waren in bloemenkransen.

En het getokkel van de ukelele.

Al snel kwamen wij er achter dat het aangeboden huis niet staat op het eiland van de hoofdstad Honoloeloe, maar drie eilandjes verderop, uitgerekend daar waar de ontdekkingsreiziger James Cook in 1779 aan wal ging en werd gedood. Cook, die aanvankelijk door de plaatselijke bevolking werd beschouwd als de God van de Voorspoed, kwam om bij schermutselingen die uitbraken toen een sloep werd gestolen en hij een Hawaiiaan in gijzeling wilde nemen om zo zijn boot terug te krijgen.

James Cook

Een paar jaar geleden las ik erover in de Cook-biografie van Richard Hough en in de roman De Thuiskomst van Anna Enquist . Dat laatste boek gaat over Elisabeth Batts, de vrouw van Cook, die al die jaren thuis heeft zitten wachten. Nu kan ik zelf op de plaats des onheils polshoogte nemen. Bovendien is een tocht naar het nabij gelegen Pearl Harbour zo gemaakt. Die andere historische plek ligt op geen half uurtje vliegen. In de haven liggen daar nog altijd de door de Japanners tot zinken gebrachte slagschepen, als in een soort onderwatermuseum.

Pearl Harbour

Wij lieten dus weten dat wij er aankwamen en dat ons huis de wederpartij ter beschikking stond. Vertrek was gepland op 3 juli.

Vorige week publiceerde Japanse kranten het bericht dat Noord-Korea van plan is een raket af te vuren richting Hawaï. Deze raket, de Taepodong-2, is in staat een nucleaire lading te vervoeren, zodat de Hawaiianen bij een gericht schot een atoombom op hun hoofd krijgen. Als mogelijke datum van lancering werd 4 juli genoemd. Dat is precies de dag waarop ons gezin zou aankomen want alles bij elkaar is, waar James Cook zo’n drie jaar over deed, nog altijd 24 uur vliegen.

Op die vierde juli vieren de Amerikanen – en dus ook de Hawaiianen – Independence Day, wat voor de Noord-Koreanen een mooie aanleiding kan zijn hun kapitalistische vijanden te trakteren op een nucleaire regen. Ook is het mogelijk dat Noord-Korea met de lancering zal wachten tot 15 juli – dan zijn wij er nog – aangezien op die dag de dood wordt betreurd van de grote leider Kim Il-Sung.

Moet je zulke berichten serieus nemen? Is Noord-Korea in staat tot een tweede Pearl Habour?

Taepodong-2 2

In elk geval gaf Robert Gates, de Amerikaanse minister van Defensie, onmiddellijk een persconferentie. Hij zei dat die dingen uit Noord-Korea normaliter 4.000 kilometer halen en dat Hawaii op 4.500 kilometer ligt. Helemaal gerust stelt dat niet: 500 kilometer is zo’n beetje om de hoek. Vandaar dat de yankees enige versterkingen sturen, wat betreft radarsystemen en afweergeschut. Als het meezit, kan daarmee de vijandelijke bom uit de lucht worden geschoten.
De afgelopen week is de relatie tussen de VS en Noord-Korea verder verslechterd.

Zo hield een Amerikaans marineschip, met zijn basis in Hawaii, onlangs een Noord-Koreaans schip aan om te controleren of er wapentuig aan boord was dat in strijd zou zijn met resolutie 1718 van de Verenigde Naties. De staatskrant Rodong Simmun reageerde woedend en  liet weten dat de regering in Pyongyang het atoomprogramma nooit zal opgeven. Sterker nog: de vijanden kunnen “een vuurzee van nucleaire wraak verwachten”, als zij doorgaan met hun acties.

Kortom, dat hebben wij weer. Duim voor ons. Wij zullen het deze vakantie nodig hebben.

de Volkskrant, 1 juli 2009