Buitenhof

Deze week werd bekend dat het PVV-kamerlid Brinkman op sociëteit Nieuwspoort niet te veel Hero Cassis of Hero Appelsap heeft gedronken, maar wel te veel bier.

Hero Cassis

Toen de barman het kamerlid nog een glas weigerde, sprong Brinkman zelf achter de tap, wat tot enige handtastelijkheden leidde. Weer nuchter bood Brinkman publiekelijk zijn excuses aan en verklaarde dat hij zich voor zijn drankprobleem zal laten behandelen.

Opvallend was dat de kwestie reeds de volgende dag op straat lag, terwijl het gebeurde zich in de beslotenheid van een sociëteit had afgespeeld. Een sociëteit waarborgt zijn leden privacy en handelt dit soort zaakjes binnenshuis af. Daar is een sociëteit een sociëteit voor en geen gewoon café, maar kennelijk waren er genoeg redenen om het kamerlid een loer te draaien.

Die loer hangt natuurlijk samen met de hoop dat de Partij van de Vrijheid zichzelf zal opblazen. Het gedrag van het kamerlid werd al een LPF’je genoemd, naar de partij die na  de dood van Pim aan schandalen ten onderging.

Als het parlementair niet lukt de PVV te verslaan, moet die partij zichzelf maar ten gronde richten. Minister Eberhard van der Laan, die aankondigde Wilders hard te zullen aanpakken en vervolgens zelf niet ongeschonden uit de strijd kwam, zei gisteren in de Volkskrant dat “het probleem Wilders zichzelf oplost”.

En de PVV zal “imploderen”.

Dat is zowel een optimistische als een luie gedachte. Het onzinnige voorstel van Wilders een kopvoddentax te heffen op hoofddoekjes was een blunder, maar wat als Wilders bijleert en verdere blunders weet te vermijden?

De misstap van Hero Brinkman is niets bijzonders. De Nederlandse politiek heeft drankgebruik een lange traditie. Nog niet zo lang geleden werd gewoon gedronken op de ministerraadvergaderingen. In 1966 moest minister Smallenbroek aftreden, omdat hij een geparkeerde auto had geraakt, Jan Pronk reed een greppel in, en Ruud Lubbers ramde een paaltje. Minister Vredeling van Defensie heeft ’s nachts eens bij wildvreemden aangebeld met de vraag of ze nog een fles whisky verborgen hielden.

Zo ja, dan kwam het leger die fles confisqueren.

Drankgebruik komt voor in de allerhoogste politieke kringen voor. Dankzij Bill Clinton weten wij sinds een week dat zijn voormalige Russische ambtsgenoot Boris Jeltsin tijdens een bezoek aan Washington op een avond stomdronken – en slechts gekleed in onderbroek – buiten het Witte Huis is aangetroffen, op zoek naar een pizza.

Wij, eenvoudige kiezers, kijken nergens meer van op.

Deze week deed Guusje ter Horst, de huidige minister van Binnenlandse Zaken, het voorstel om een blaastest voor voetgangers in te voeren, om zo het fenomeen van de openbare dronkenschap terug te dringen. Nog in 2006 kwam zijzelf in het nieuws, toen zij bij een alcoholfuik op de Oude Kleefsebaan in Berg en Dal, werd betrapt op rijden onder invloed.

Dat incident heeft haar ministerschap niet in de weg gestaan. Je moet dus concluderen dat een oneffenheidje in de privé-sfeer wordt vergeven, al zou Hero Brinkman naar de harde maatstaven van zijn eigen partij in de knieschijf geschoten moeten worden.

De gemeenteraadsverkiezingen komen er aan en de Nederlandse politiek zal zich blijven verharden. Politici zou ik daarom aanraden weg te blijven uit Nieuwspoort. Maar wel wil ik een toost uitbrengen op premier Jan Peter Balkenende, die al jaren zo uit vorm is dat hij best een slok gebruiken.

Proost!

Buitenhof, 27 september 2009