Niet weer: You lie!

Buitenhof

Deze week is de viering begonnen van het historische feit dat New York 400 jaar geleden door Nederlanders is gesticht. Althans, zo willen de Nederlanders het graag presenteren, maar de Amerikanen weten van niks. Het feestje in New York wordt dan ook uitsluitend met Nederlands geld betaald.

NY400

Financieel draagt New York niets bij. Ze zullen wel gek zijn. Morgen staan de Denen voor de deur, omdat New York duizend jaar geleden is verwoest door de Vikingen.

WA+Witte Huis

Toch werden Willem-Alexander en Maxima door Michelle Obama op het Witte Huis uitgenodigd voor een kopje thee. De Amerikaanse president schoof zelf ook nog even aan, wat een aardig plaatje opleverde.

Het jubileum is aangegrepen om de relatie tussen de Verenigde Staten en Nederland te benadrukken, maar door de foto van het theekransje realiseerde ik mij vooral hoe zeer de Verenigde Staten en Nederland uit elkaar zijn gegroeid.

Om te beginnen zaten daar twee zwarte mensen tegenover twee blanke kaaskoppen.  Weliswaar komt de prinses uit Argentinië, maar het feit dat zij heur haar blondeert, onderstreept dat zij helemaal bij ons Nederlanders hoort.

Hoewel Obama en Willem-Alexander van dezelfde generatie zijn, zijn zij staatsrechterlijk elkaars tegenpolen. De een is democratisch gekozen, de ander wordt door overerving benoemd. De een heeft een mandaat van het volk, de ander moet – hoewel de veertig gepasseerd – wachten tot zijn moeder het goed vindt dat hij de troon bestijgt.

Een verschil is ook dat de Amerikaanse president, helemaal de zwaarte van zijn ambt in aanmerking genomen, aanzienlijk minder verdient dan de Nederlandse kroonprins. Een Amerikaanse president gaat pas na de vervulling van zijn ambt echt verdienen door het geven van lezingen en het schrijven van boeken. Een Nederlandse kroonprins hoeft niet bang te zijn dat hij later zelf moet zien rond te komen. Boeken schrijven hoeft hij sowieso niet. Dat is meer iets voor presidenten, ministers of pausen, maar niets voor koningen.

Door de foto van het theekransje probeerde ik mij ook voor te stellen wat er zou gebeuren als van president Obama plotseling bekend wordt dat hij op Mozambique een strandhuisje laat bouwen met behulp van malafide zakenmensen. De president zou het heel zwaar krijgen in het Huis van Afgevaardigden en hem zou meer worden toegeroepen dan alleen maar: “You lie! – je liegt!”, zoals congressmen Joe Wilson (zie foto) van South Carolina onlangs deed.

Joe Wilson

Mocht blijken dat de president, zijn vrouw Michelle of andere familieleden gebruik maken van fiscale sluiproutes via de Kaaiman Eilanden, Guersney of de Nederlandse Antillen, dan zou het Huis te klein zijn. Een afzettingsprocedure zou zeker tegen hem worden gestart. In Amerika betaal je lang niet zo veel belasting als hier, maar elke niet opgegeven quarter kan het einde van je publieke carrière betekenen.

Mij hoor je niet beweren dat het ene politieke systeem beter is dan het andere. In Nederland wordt kennelijk tegen dit soort zaken heel anders aangekeken.

Op Prinsjesdag zal het Nederlandse staatshoofd in de troonrede ongetwijfeld spreken over matiging, bezuiniging en het aanpakken van hoge bonussen.

Ik hoop dat geen van de Nederlandse parlementariërs zal roepen wat Joe Wilson riep. Ik hoop ook dat het staatshoofd dinsdag verklaart dat leden van het Koningshuis voortaan gewoon belasting gaat afdragen, niet via een belastingparadijs, maar via de Centrale Belastingdienst in Apeldoorn.

En voor de rest: leve de Koningin! Leve New York! Hoera, hoera, hoera!

Buitenhof, 13 september 2009