De hemel als golf van 15 meter

Beweringen en bewijzen

Toen ik dit jaar op Hawaï mijn vakantie vierde, waande ik mij soms in de hemel op aarde. De natuur is uitbundig, het klimaat dankzij de zeewind bijzonder aangenaam, de stranden zijn de mooiste die ik ooit heb gezien en als je staande op een rots over de oceaan tuurt, krijg je langzaam een ander gevoel voor tijd.

Golf4

Noem het de natuur, zen of God. Of opgaan in het Zijnde.  Zelf benoem ik het liever niet en loop ik terug naar de auto als de zon ondergaat.

Waar ik op Hawaï met veel ontzag naar keek waren de surfers, een apart volkje van  hippies dat in oude Volkswagenbusjes rondtrekt van de ene branding naar de andere.  Ademloos keek ik toe hoe zij in de zee lagen te wachten, tot die ene golf hen op zou tillen voor een race tegen die gekrulde klauw van water.
Er was mij al verteld dat in december de hoogste golven zouden komen. Sommige surfers laten zich dan met een lijn aan een helikopter vastbinden, want er zijn wel eens doden gevallen. Over de Stille Oceaan wordt trouwens toch gezegd dat je er nooit met je rug naar toe moet gaan staan, want het ene moment lijkt hij spiegelglad en het volgende moment trek hij je mee de diepte in.

golf3

Gisteren was het zover: de hoogste golf in tien jaar – vijftien meter hoog. Een muur van water richt zich op en begint te rollen. Op internet is hij te zien. De surfers lijken cowboys die staande wilde paarden berijden. Misschien verwacht u een analyse over de verwoestende nederlaag die de PvdA-bonzen in Amsterdam-West hebben geleden om Marcouch in het zadel te houden, maar het zit er even niet in. De hoogste golf in tien jaar heeft me te pakken.

Deze week is het dagblad Trouw met een serie begonnen over de hemel. Lang niet meer over gehoord en eerlijk gezegd wist ik niet dat de hemel nog bestond. De hel wel, die is modern en overal. De is in Cambodja, Somalië en Sobibor. De hel, dat zijn de anderen, heeft Jean-Paul Sartre ons nog voorgehouden. Maar de laatste tijd steekt de hemel langzaam weer zijn kopje op. Die mode hangt samen met de trend in de wetenschap dat agressie uit is en samenwerking in. Empathie blijkt een normaal verschijnsel te zijn onder dieren. Nu nog alleen binnen de diersoorten, maar straks zullen dankzij de evolutie ook kat en muis, vos en kip, goed met elkaar overweg kunnen.

Waar mededogen en goedheid bestaan, bestaat ook de hemel. Hoe de hemel eruit ziet, is voor weer iedereen anders, zo leer ik uit Trouw. Maar ik leer meer. Volgens Joep Dubbink, predikant te Zeist en bijzonder hoogleraar Bijbelse theologie, is de hemel in het Oude Testament de verblijfplaats van God. Dat daar na hun dood ook mensen zouden gaan wonen, was aanvankelijk helemaal niet de bedoeling. Die gedachte is pas binnengeslopen toen men het onrechtvaardig begon te vinden dat boeven op dezelfde manier aan hun eind komen als mensen die fatsoenlijk hebben geleefd.

De hemel als de top van een beloningstelsel ligt in lijn met de resultaten van een onderzoek, dat onlangs in de New Scientist is gepubliceerd. Volgens de onderzoekers van de Universiteit van Chicago is God geen onafhankelijke instantie meer, waar je bij terecht kunt voor het verschil tussen goed en kwaad. God is meer een klankbord, dat de eigen morele waarden moet bevestigen.

Aan een eerste groep gelovigen werd gevraagd hoe zij persoonlijk over zaken als abortus en de doodstraf dachten. Ook werd aan hen gevraagd welke mening God in dit opzicht was toegedaan. Het was geen verrassing dat de meningen van mens en God hier overeenstemden. Aan een andere groep gelovigen werd daarentegen gevraagd in een debat een standpunt te verdedigen dat haaks stond op hun eigen overtuiging. Vervolgens moesten zij ook vertellen welk standpunt God daarbij had ingenomen. Het resultaat bij de tweede groep was verrassend. In de tweede groep meenden velen dat God ook dit keer aan hun kant had gestaan, zelfs al verdedigden zij een standpunt waar zij het in wezen mee oneens waren.

Conclusie volgens de onderzoekers: God, bevestig alsjeblieft wat ik al geloof.

786

Over de oude projectietheorie zullen wij hier geen boom opzetten, maar ik dacht onmiddellijk aan het bericht dat vorige week ineens op het net verscheen. In Pakistan en het Midden-Oosten zijn groepen moslims boos geworden op een film met de titel: 786. Helaas bleek de film helemaal niet te bestaan en was volgens de Pakistaanse mediawatcher Zia Muhammad Khan de verwarring ontstaan “omdat iemand de Wilders’ film Fitna en de Deense cartoons door elkaar had gehaald”.

Ook op alles boos willen zijn, getuigt ook van verlangen naar de hemel. Maar liever ga ik volgend jaar weer naar Hawaï.

de Volkskrant, 9 december 2009. Zie ook voor reacties.