Twee Wouter Bossen op één buik

Columns

In de Volkskrant las ik een stuk van Wouter Bos. Niet de Wouter Bos van de PvdA die zo laag in de peilingen staat, maar de Wouter Bos die persofficier van Justitie is in Den Haag. Onder het stuk van de persofficier Wouter Bos stond dat hij het “op persoonlijke titel” had geschreven. Dat klinkt deftig, maar doorgaans wordt er mee bedoeld dat zijn baas hem niks kan maken als hij per ongeluk iets heeft geschreven dat zijn baas onwelgevallig is.

Stel je voor dat persofficier Wouter Bos iets had geschreven als persofficier. Ja, dan waren de rapen gaar geweest!

Het stuk van persofficier Wouter Bos ging over de nationale ombudsman Alex Brenninkmeijer. Die schopt de laatste tijd nogal tegen notabele schenen, en dan is het logisch dat er een tegenreactie komt.”Nationale ombudsman blijf bij je leest”, stond er boven het stuk van persofficier Wouter Bos. Zelf heb ik altijd gedacht dat de nationale ombudsman juist was ingehuurd om zich niet bij zijn leest te houden. Zich niet bij zijn leest houden is juist zijn wettelijke taak, dat heb ik altijd begrepen.

Wat verwijt persofficier de nationale ombudsman (zie foto)  nu eigenlijk?

Alex Brenninkmeijer

Daar is moeilijk achter te komen. Maar als ik het stuk goed lees dan moet gaat het er,  geloof ik, om dat de ombudsman “voor zijn beurt heeft gesproken”. Heel erg schijnt het bovendien te zijn dat de nationale ombudsman op een lezing in Tilburg vragen heeft gesteld. Volgens de persofficier is de nationale ombudsman “ook in vragende vorm zijn boekje ver te buiten gegaan”.

Ach, gut.

Een ombudsman die vragen stelt, dat is volgens persofficier Wouter Bos iemand “die zijn wettelijke taak en gezag ondermijnt”. Ik kan mij alweer vergissen, maar volgens mij bevestigt de nationale ombudsman juist zijn wettelijke taak en gezag door vragen te stellen. Kan die persofficier Wouter Bos niet ontslagen worden?

Het is maar een vraag.

Het artikel in de Volkskrant wekte sterk de indruk dat persofficier Wouter Bos een poging deed om PvdA-politicus Wouter Bos bij te vallen. Twee Bossen op één buik. De politicus Wouter Bos, tevens minister van Financiën in een onder druk staand kabinet, had twee dagen eerder ook al de nationale ombudsman bekritiseerd. Hij deed dat op grond van een krantenartikeltje van nog geen duim lang. Kortom, de politicus Wouter Bos deed precies wat hij de nationale ombudsman verweet; namelijk veel te snel oordelen. En dan ging het allemaal om die strandrellen in Hoek van Holland, waarbij de nationale ombudsman zich slechts had afgevraagd of het nou nodig was om een jongen dood te schieten. Zelfs als die jongen toevallig een hooligan was geweest.

Maar zou het alleen om die rellen in Hoek van Holland gaan?

Al enige tijd lijkt het er op dat de nationale ombudsman voor het huidige kabinet niets anders is dan a pain in the ass. Zou het bijvoorbeeld iets te maken hebben met de actie van Brenninkmeijer om de klacht van Edwin de Roy van Zuydewijn in behandeling te nemen? Edwin beweert al jaren dat hij door ingrijpen van het Kabinetschef van de Koningin zijn baan bij het Bouwfonds is verloren. De baron mag een opgewonden standje zijn, hij lijkt langzaamaan wel gelijk te krijgen, dit zeer tot verdriet van premier Balkenende die er alles aan gedaan heeft dit onderzoek van de ombudsman te frustreren.

Wil het kabinet misschien een ombudsman, die het werk van de nationale ombudsman controleert?

Binnenlands Bestuur,  18 december 2009