De restjes van Rudy Kousbroek (1929-2010)

Beweringen en bewijzen

Juist voor het weekend kreeg ik zijn laatste boek Restjes opgestuurd, met opdracht. “Voor Max Pam”, stond er, “en voor zijn onsterfelijke hond –  op de valreep”.

Rudy Kousbroek

Hij ging dus dood, maar Rudy Kousbroek kon overdreven pessimistisch zijn, dus het zou vast wel meevallen. Maar een paar dagen later was het toch zover. Mijn hond, die de Restjes met grote gretigheid had verorberd en daarna in haar mand lag te verteren, werd ineens wakker en barstte uit in een langgerekt gehuil.

Het was gebeurd. Rudy had zijn laatste adem uitgeblazen.

Vooral op het laatst van zijn leven, toen hij wat dikker was, had hij zelf iets van een teddybeer. Een man met een hoge aaibaarheidsfactor, al hield hij ervan om mensen die in zijn ogen iets doms hadden gedaan de zwaarste straffen toe te wensen.
Een hand afhakken was wel het minste. Als het aan Kousbroek had gelegen, zouden er nu heel wat gemutileerde types in Nederland hebben rondgelopen.

Restjes

Kousbroek is nu in mijn hoofd toegetreden tot het kleine legertje van doden, van wie ik mij altijd afvraag hoe zij over een actuele kwestie zouden denken. Naast vele andere obsessies waren erotiek, seks en porno zijn geliefde onderwerpen. Ik moest dan ook direct aan Kousbroek denken toen ik las dat het een lustmoordenaar in een tbs-kliniek naar pornofilms mag kijken. Wat zou Rudy daarvan vinden?

Ik wil niet voor de doden spreken, maar ik hoor hem praten. Hij zou de kwestie vast gecombineerd hebben met het onlangs gepubliceerde onderzoek in The Scientiest, waaruit bleek dat het aantal seksuele misdrijven sterk is gedaald in landen, waar de beschikbaarheid van porno is toegenomen. Die uitkomst zou Rudy plezier hebben gedaan. Ik ben ervan overtuigd dat hij de levenslang veroordeelde tbs’er, die toch nooit meer buiten komt, diens pornoavondje van harte zou hebben gegund. Zo’n kwibus als Fred Teeven zou hij daarentegen maar een benepen mannetje hebben gevonden. Ik weet wel een lichaamsdeel dat hij er graag bij Teeven afgehakt zou hebben.

Orgie

Kousbroek was iemand die graag droomde van orgieën met mooie, gewillige vrouwen. Hij vond het onrechtvaardig dat de oudere man op deze markt langzaam wordt uitgestoten en hij heeft zich eens vreselijk boos gemaakt op Beatrijs Ritsema, die het gebruik van Viagra afkeurde omdat de erectie daarmee niet meer op een natuurlijke wijze tot stand komt. Kousbroek vond viagra juist een van de zegeningen van de medische wetenschap. Ik weet nog dat ik onder zijn invloed aandelen Pfizer – de fabrikant van viagra – heb gekocht en dat die sindsdien alleen maar zijn gezakt.

De band tussen ons is ontstaan door de onsterfelijke hond Polly – want zo heet ze – die binnen afzienbare tijd de eerbiedwaardige leeftijd van negentien hoopt te bereiken. Kousbroek had zelf een poes die twintig is geworden, maar voor een hond is zo’n leeftijd een zeldzaamheid. Rudy wilde altijd foto’s van haar hebben en soms stuurde hij Polly een mail, waarop zij altijd trouw antwoordde. Ook wilde met haar “op bed liggen”, maar dat vond ik niet goed. Naarmate de jaren vorderden, zowel die van Polly als die van Rudy, wilde hij steeds vaker het geheim van haar gezondheid weten. Weliswaar heeft ze last van staar en is zij dovig, maar af en toe staat zij nog in de belangstelling van haar mannelijke, veel jongere soortgenoten. Rudy wilde daarover altijd heel precies geïnformeerd worden.

Rudy heeft het geheim van Polly nog geprobeerd, maar helaas is hij er te laat mee begonnen. Het geheim bestaat uit elke dag: een kwart magere Unox-rookworst, enkele stukjes leverworst, een fijn gesneden appel, peer of banaan, één of twee Rodeo’s (eetbare bijtveters), enkele mergpijpjes en een beefie, dat alles overgoten met mini-Frolic-brokjes. Gestoomde makreel is een traktatie, speciaal voor de verjaardag.

Polly eet beslist nooit uit blik! Dat smerige voedsel laat ze staan, zelfs als ze meest vreselijke honger heeft. En verder natuurlijk gewoon met het huisgezin mee-eten wat de pot schaft. Een maalt mosselen gaat er altijd in, ook al schijnt dat zout voor een hond niet gezond te zijn. Een ijsje mag Polly ook graag eten, als het maar geen chocolade is, want daar kunnen honden niet tegen.

Dankzij dit dieet heeft de onsterfelijke hond tenslotte Rudy overleefd. De Bijbel maakt geen melding van huisdieren in het hiernamaals, al wordt in Johannes 19:14 wel verhaald van witte paarden. Jammer dat het christendom allemaal onzin is, want sommige mensen zou je graag nog eens ontmoeten in de hemel.

de Volkskrant,  8 april 2010. Zie ook voor reacties.