Een nieuwe uitvinding uit Kebabistan

HUMAN

DE VARKENSVLEESDETECTOR

Soms stuit je op een bericht, waarbij je meteen het gevoel hebt dat het een broodje-aap-verhaal moet zijn. Of in dit geval een broodje-varken-verhaal, dat te vinden is op verschillende site, onder meer op Marocco.nl.

Daar staat dit: Goed nieuws voor moslims: er is nu een varkensvleesdetector. Dat maakt het persbureau Reuters bekend. Hij bestaat uit een teststaafje. Men neemt een paar stukjes vlees, roert ze rond in een glas water en steekt het staafje daarin. Als het verkleurt, bevat het varkensvlees. De detector is ontwikkeld door wetenschappers uit Kazachstan. De horeca in dat islamitische land mengt rundergehakt vaak met het goedkopere varkensvlees, hoewel dat van de islamitische warenwet niet mag.

Varkensvleesdetector

Een varkensvleesdetector.

Zou het waar zijn? Of te mooi om waar te zijn?

Wat meteen argwaan wekt is dat het wetenschappers zijn uit Kazachstan. Het land van Borat! Dat ze daar zulke geavanceerde uitvindingen kunnen doen, is wel heel verbazingwekkend. Daarom verder gezocht. Wat zou het woord varkensvleesdetector zijn in het Engels.

Porc Detector geprobeerd. En ja hoor, daar vonden wij onder het kopje Kebabistan dit:

Kazakh Pork “Stick Tester:” Like a Pregnancy Test, but Better!

May 4, 2010 – 12:24pm, by Katya Kumkova

Great news, Halal and Kosher eaters: Reuters, via Kazakhstan’s Megapolis weekly, reports that Kazakh scientists have invented a kind of stick that can determine the presence of pork in any dish!

“When you get your beef patty, cut off a couple of small pieces and drop them in a glass of water. Stir, shake, put the test stick in … In a minute or two you will see the result,” the newspaper suggests.

The stick, which “changes color as in a pregnancy test,” uses anti-bodies that react with a pig’s muscle tissue in exactly the same way a real pregnancy test reacts with chemicals in a mother’s urine. (The scientists apparently even went to Moscow to test and assemble the pork detector at existing pregnancy test plants.) So in case you don’t trust your first response…

All joking aside, however, the Kazakh scientists may have hit it big, given that trusting food labels and menu descriptions in Kazakhstan may not always be a good idea: since pork is cheaper, chefs often use it to augment Halal dishes without warning. And one can easily see the test being used around the world by Muslims who are traveling or want to double-check their food for any other reason.

So: good luck, Kazakh National Center for Biotechnology scientists! Maybe you can make a stick that detects peanuts and shrimp and other allergens while your at it?

Kortom, een waar broodje-varken-verhaal! Nu nog een thermometer die kan vaststellen of je partner vreemd is gegaan.

DRIE GROEPEN DADERS KINDERMISBRUIK

Het stond op de site Kerknieuws.nl en dit is de inhoud:

Daders van seksueel misbruik in de kerk zijn onder te verdelen in drie groepen: ‘hardcore’ pedoseksuelen, een groep die uit is op macht en vernedering en dat seksueel vormgeeft en tenslotte de grootste groep: ‘naïeve’ daders.

Ganzevoort

Dat zegt Ruard Ganzevoort (foto), hoogleraar praktische theologie aan de Vrije Universiteit in een interview met de mulitreligieuze website nieuwwij.nl.

Ganzevoort vermoedt dat de laatste groep het grootst is en hij noemt die groep ook het meest tragisch. Het gaat om de groep mannen die van jongs af aan zijn opgegroeid binnen de muren van het seminarie en bij wie de behoefte voor intimiteit nooit goed heeft kunnen ontwikkelen. Hierdoor is een verkeerde vorm van seksualiteit ontstaan.

Transparanter optreden, verantwoordelijkheid nemen voor de fouten en een fundamentele zelfkritiek over de seksuele moraal zijn volgens Ganzevoort methoden waarmee de Kerk haar geloofwaardigheid weer terug kan krijgen.

Wel een hele opluchting dat die de groep van naïeve daders verreweg het grootst is. Eigenlijk heb ik al van kind af aan er naar verlangd om bij een keer bij een naïeve dader op schoot te mogen zitten.

MAROKKAANSE VERDACHTE BEKENT EERDER BIJ STRENG VERHOOR

Misschien niet verrassend, maar toch wel opmerkelijk dat het zo werkt. Ik bedoel dit bericht van Robin van der Kloor uit Elsevier, die het weer had uit het AD:

Uit onderzoek blijkt dat Marokkaanse verdachten tijdens verhoren veel vaker een delict ontkennen dan autochtonen. Bij het korps Gelderland-Zuid hebben rechercheurs ontdekt dat een verhoor door iemand in een maatpak met autoritaire uitstraling tot veel meer bekentenissen leidt.

Verhoor 2


De politie in Gelderland-Zuid heeft een experiment gedaan, waarbij Marokkaanse verdachten op een alternatieve manier zijn verhoord. Ze worden uit hun cel gehaald door iemand in vrijetijdskleding, maar worden vervolgens verhoord door een rechercheur in pak, met een autoritaire uitstraling.

Ook hoeft de goed geklede ondervrager niet zelf zijn koffie te halen, want een secondant doet dat voor hem. Door middel van dit soort trucjes dwingt de agent meer respect af.

Doorgaans hebben Marokkaanse verdachten de neiging hebben een delict sowieso te ontkennen, veel vaker dan autochtone verdachten, zo blijkt uit onderzoek van de Rijksuniversiteit Groningen. Bij deze nieuwe verhoormethode blijkt echter dat ze eerder overgaan tot een bekentenis.

Volgens het politiekorps is het experiment, uitgevoerd bij tien verdachten, een groot succes. Bij de normale methode gaf slechts een van de vijf Marokkanen toe de daad te hebben begaan. Bij de nieuwe verhoorwijze legden vier van de vijf Marokkaanse verdachten een bekentenis af.

Dat Marokkanen meer autoriteitsgevoelig zijn, ligt misschien voor de hand. Mooi vind ik het detail dat de ondervrager nooit zelf koffie moet gaan halen, maar dat altijd aan een zogenaamd ondergeschikte moet overlaten. Zou het nog beter gaan als de ondergeschikte zich extra onderdanig gedraagt?

De rechercheur op de foto heeft zijn uniformjasje uitgedaan. Helemaal fout!

Maar het omgekeerde zou ook wel eens het geval kunnen zijn. Een bekentenis afdwingen bij een Nederlandse hooligan door erbij te gaan zitten in een rafelige spijkerbroek en slobbertrui.

Humanistische Omroep, 7 mei 2010