Ik zet mijn euro’s op de dollar

Buitenhof

Ik ken iemand die heeft gewerkt bij een Europese organisatie, waarvan de aangesloten landen televisieprogramma’s produceren die zij aan elkaar proberen te verkopen.

Degene die ik ken coördineerde de onderlinge verkoop en reisde daarvoor langs verschillende Europese landen. Daarbij kwam degene ook regelmatig in Griekenland.

In Athene gebeurde altijd het volgende.

Degene werd in een vijfsterren hotel ondergebracht. Daar werd meegedeeld dat de Griekse inzending, ondanks alle gemaakte afspraken, niet klaar was. Wel werd een aardig zakcentje in het vooruitzicht gesteld als dat Griekse programma – dat dus nog helemaal nog niet bestond – alvast naar verschillende Europese landen kon worden verkocht..

Het viel degene die ik ken op dat hoe zuidelijker je in Europa komt, hoe normaler dit soort praktijken zijn.

Meer noordelijke landen zijn geneigd van corruptie te spreken, de meer zuidelijke landen noemen het graag: een andere mentaliteit. ClubMed-landen worden die zuidelijke staten ook wel genoemd, naar die zonovergoten resorts waar de toeristen uit noordelijke landen heengaan als ze eens helemaal niets willen doen, behalve zich vol te vreten en aan het zwembad te liggen.

ClubMed

Overigens komt het personeel van ClubMed weer uit de noordelijke landen, want daar weten ze wat hard werken is.

De afgelopen week is er veel te doen geweest over het krediet van 110 miljard dat de negen miljoen Grieken van de Europese gemeenschap hebben gekregen. De Grieken zelf werden bijzonder boos, waarbij het niet duidelijk werd of ze 110 miljard te veel of te weinig vonden. In elk geval gooiden ze een bom naar binnen bij een bank, waarbij drie doden vielen. Nu kun je van banken alles zeggen, maar dat de euro ook in Griekenland moest worden ingevoerd, daarover zijn de banken nooit enthousiast geweest.

Ondertussen zakten de beurzen als een bikinibroekje op een Grieks naaktstrand en kwamen in Brussel de Europese regeringsleiders bijeen om de nieuwe crisis te bespreken. Er komt een stabiliteitsfonds, dat zal worden aangesproken als nog meer zuidelijke landen in problemen komen.

Maar zal het helpen?

Hoe zwaar de voorwaarden van de Europese Commissie en het IMF ook zijn, een mentaliteit verander je niet in één dag. Daar gaan generaties overheen. Het heeft ook weinig zin de calvinistische zending naar Zorba de Griek te sturen ten einde hem tot zuinigheid en spaarzaamheid te bewegen. Derhalve moeten wij er ernstig rekening mee houden dat wij de 4.8 miljard euro die Nederland bijdraagt – of een groot deel daarvan – gewoon kwijt zijn. Hoe overtuigend minister De Jager ons ook voorspiegelt, dat wij rentewoekeraars aan die lening dik gaan verdienen.

Per Nederlander gaat het om 300 euro en voor een gemiddeld gezin met twee kinderen komt het neer op 1200 euro. Omgerekend zijn dat 2640 harde Nederlandse guldens. Die mag u aan de Grieken betalen, omdat u altijd zuinig en oppassend heeft geleefd.

Kortom, de Griekse reder Aristoteles Onassis had volkomen gelijk toen hij – op zijn privé-eiland en met Jacqueline Kennedy aan zijn zij – opmerkte: “Het geld moet je niet achterna zitten, het geld moet jou tegemoet lopen”.

De komende maanden zet ik mijn euro’s op de dollar.

Buitenhof, 9 mei 2010