Het pis- en bloedcircus

Invallen

Vorige weel keek ik een tijdje naar het WK turnen, dat in Rotterdam werd gehouden. Mooie acrobatiek, maar ik geen liefhebber. Mijn geringe enthousiasme moet iets te maken hebben met het feit dat turnen een jurysport is. Ik houd meer van klassieke sporten, waarbij je meteen kunt zien wie er gewonnen heeft, zoals bij hardlopen, gewichtheffen, voetballen of schaken.

dopingcontrole

Er deden bij het turnen ook meisjes mee, die er overigens meer uitzagen als kinderen. Tegenwoordig is de minimum leeftijd zestien jaar, maar er is een tijd geweest dat hummeltjes van twaalf ook mee mochten doen. En die wonnen vaak, want turnen is een zwaartekrachtsport.

Wie het minste weegt, heeft de meeste kansen.

Wie ik miste was Yuri van Gelder, de turner die op het laatst door de Nederlandse turnbond werd teruggetrokken omdat hij weer cocaïne zou hebben gebruikt. Zelf ontkende hij en enig bewijs was er niet. Toch maakt de turnbond zo’n beetje een einde aan de carrière van Yuri.

Toen de affaire speelde, werd er juist een documentaire over Van Gelder uitgezonden en wat mij daarin opviel, is dat topsport helemaal verworden is tot een pis- en bloedcircus. Elke dag moeten de topsporters laten weten waar zij zitten, opdat zij altijd en overal voor dopingtesten klaar kunnen staan. Ze worden vaak overvallen op een manier die aan razzia’s doen denken. Dan staat er plotseling een afgevaardigde van het dopingteam voor de deur om een bloed- of urinemonster af te nemen.

Yuri van Gelder

Het verbaast mij dat topsporters dat zo gelaten over zich heen laten gaan. Die anti-dopingacties zijn misschien niet in strijd met de mensenrechten, maar wel in strijd met de menselijke waardigheid. De controles zijn een voortdurende inbreuk op de autonomie van het menselijk lichaam. De topsporters worden er constant door geïnfantiliseerd en gecriminaliseerd.

Topsport is aantoonbaar ongezond. Er is geen bevolkingsgroep, waaraan zo veel wordt geopereerd als aan topsporters. Elke topvoetballer heeft littekens en elke week ontbreken er in de eredivisie spelers door blessures. Bij marathonlopers slijten de gewrichten meer dan nodig, zodat er op latere leeftijd klachten komen. Het opkalefateren van al die geblesseerde sporters – dat wordt wel eens vergeten – gebeurt uit de algemene middelen.

Overigens helpen al die dopingcontroles geen bal. In de laatste Tour de France was er in de Koninginnenrit over vier coles van de hoogste categorie geen enkele uitvaller! Gelooft u dat er toen schoon is gereden? Nee, natuurlijk niet. Alleen wordt de strijd tussen betrappen en niet betrapt worden steeds verfijnder. Geen enkele sportwedstrijd zal straks nog gehouden worden zonder de aanwezigheid van een geavanceerd medisch laboratorium.

Wat mag je hier van een verstandige overheid verwachten?

Dat zij topsport ontmoedigt als een ongezonde en een moreel niet te verantwoorden bezigheid. Helaas doet de Nederlandse overheid precies het tegenovergesteld. Die eert sportbobo Erica Terpstra, terwijl zo iemand eigenlijk pek en veren verdient. De huidige Nederlandse regering stimuleert de topsport en bezuinigt op kunst.

Van mijn belastingcenten!

Binnenlands Bestuur, 29 oktober 2010