Het proces Demjanjuk loopt ten einde

Beweringen en bewijzen

Terwijl in Egypte de wereld in brand stond, werd in de Tweede Kamer gedebatteerd over het toenemend antisemitisme in Nederland. Dat gebeurde op instigatie van de Christen-Unie en SGP. Zo’n debat zal weinig uitrichten, maar het deed me deugd dat de twee meest christelijke partijen het erover wilden hebben. Per slot is de Holocaust ondenkbaar zonder het christendom.

Dienstausweis Demjanjuk

Uit het verslag begreep ik dat het debat ongemakkelijk werd, toen Joram van Klaveren ( PVV) de islam “in essentie antisemitisch” noemde. Spreken met vertegenwoordigers van Hamas was volgens hem zoiets als “overleggen met Jodenhaters”.  Nu moet je altijd oppassen het begrip essentie.

Misschien hebben dingen of verschijnselen helemaal geen essentie en zijn het alleen dingen of verschijnselen.
Meestal wordt met de essentie gewoon een eigenschap bedoeld. Een roodborstje heet zo omdat het een rood borstje bezit, maar is dat ook zijn essentie?

Het is waar dat er veel antisemitische opmerkingen in de Koran staan en het is ook waar dat de Hamas de Protocollen van de wijzen van Zion in het Handvast heeft opgenomen. Volgens de Protocollen zouden Joodse leiders in 1897 bij elkaar zijn gekomen om de strategie voor de Joodse wereldheerschappij te bespreken. Het is al decennia lang bekend dat die Protocollen een vervalsing zijn en het – tegen beter weten in – voor waar aannemen, is inderdaad een antisemitische daad.

Overigens zijn veel Hamas-leden zelf Semieten, dus je zou hier van Semitische Jodenhaters moeten spreken. Nergens kun je trouwens zoveel antisemitische lectuur kopen als op de boekenbeurs van Cairo, maar Egyptenaren zijn weer geen Semieten. Dat is een bloeiende niche bij dit naar vrijheid strevende volk, maar dit ter zijde.

Ik moest vreselijk lachen om de opmerking van minister Piet Hein Donner dat het toenemende antisemitisme indirect het gevolg is van de secularisering.

Wat is die  Donner toch een ironicus!

Ik verdenk  Donner ervan dat hij causaliteit en gelijktijdigheid opzettelijk door elkaar haalt.  Als je Donner zo hoort praten, ben je aan het einde bereid te geloven dat ook met de opwarming van de aarde het antisemitisme is toegenomen.

Zelf heb ik het debat in de Kamer en de opstand in Egypte maar zijdelings gevolgd. Ik was in München, waar het ik weer eens een bezoekje bracht aan proces tegen Iwan Demjanjuk. Het zal inderdaad het laatste proces tegen een oorlogsmisdadiger worden. De concentratiekampbewaker Samuel Kunz (zie foto) is onlangs op 89-jarige leeftijd gestorven en Alex Nagorny – een andere collega van Demjanjuk – zal niet worden vervolgd, omdat het bewijs te dun is. Een hoge SS-officier, die onlangs door een andere SS’er na 65 jaar wroeging alsnog werd aangegeven, gaf ook de geest toen de Duitse justitie bij hem aanklopte.

Samuel Kunz

De laatste maanden heeft het proces wat aangemodderd, maar nu het op zijn einde loopt, stroomt de internationale pers weer toe. Afgelopen woensdag kwam de laatste getuige-deskundige aan het woord, mevrouw Beate Wülbeck, een grafologe die haar sporen heeft verdiend bij de Beierse recherche. Ze verklaarde dat dat de handtekening op Demjanjuks inmiddels beruchte Dienstausweis zo was aangetast door de tand des tijds, dat zij niet meer kon nagaan of die echt was.

Dat leek mij een kolfje naar de hand van Demjanjuks verdediger Ulrich Busch, die er toch alles aan gelegen is om dat personeelsbewijs tot een waardeloos stuk papier te verklaren. Maar vreemd genoeg verloor Busch zich in allerlei bezwaren, die stuk voor stuk werden afgewezen. Vervolgens maakte hij weer bezwaar tegen de afwijzingen en uiteindelijk wilde hij mevrouw Wülbeck pas ondervragen als al zijn bezwaren waren afgehandeld. De rechters hadden daar geen zin in, met als gevolg schreeuwpartijen over en weer, die je in een Nederlandse rechtszaal niet snel zult meemaken. En dat allemaal over de gestorven hoofden heen van de 28.000 vergasten te Sobibor, die Demjanjuk volgens de aanklacht op zijn geweten zou hebben.

Als je niet wilt dan maar niet, moeten de rechters gedacht hebben. Waarop zij mevrouw Wülbeck, die een tas vol huiswerk had meegenomen, wegstuurden. Verongelijkt deed mevrouw Wülbeck haar jas aan en verliet de rechtszaal.

Het is afgelopen met de vertragingstactiek van Demjanjuks advocaten.  De komende maand zullen de Amerikaanse en Nederlandse Nebenkläger hun requisitoir uitspreken. Dan komen Demjanjuks advocaten aan het woord. Op 22 maart zal rechter Alt beginnen met het voorlezen van het vonnis. Dan zijn er uit de nazietijd geen oorlogsmisdadigers meer om te berechten. De secularisatie zal blijven voortschrijden, net als de opwarming van de aarde, maar het antisemitisme zal daarmee niet verdwijnen.

De Volkskrant, 4 februari 2011