Met dank aan Youp van ‘t Hek

Columns

Door ervaring wijs geworden verandert een mens wel eens van gedachten.

Zo moet ik toegeven dat ik ooit met dedain heb geschreven over consumentenprogramma’s als Kassa, Radar en Opgelicht. Vaak heb ik naar slachtoffers zitten kijken met de gedachte: zielig, maar je eigen schuld.

Wie een half miljoen bij Icesave had geparkeerd tegen vijf procent rente kon nauwelijks op mijn mededogen rekenen. Ook mensen die hun geld kwijt zijn, omdat zij een achtergestelde spaarrekening bij Scheringa hebben geopend, huilen wat mij betreft krokodillentranen.

Keihard was ik voor die naïevelingen. Maar ik ben bekeerd.

Toen Youp van ’t Hek enige maanden geleden een actie begon tegen T-Mobile, omdat zijn zoon de gekste avonturen had beleefd met zijn abonnement, haalde ik aanvankelijk mijn schouders op. Youp had – dacht ik – zoiets al eens eerder ondernomen tegen Buckler, en met zoveel succes dat dit alcoholloze bier van de markt is verdwenen. Maar wat is er eigenlijk tegen bier zonder alcohol? Op die vraag had ik geen antwoord. Alcolholloos bier is misschien niet voor echte mannen, maar voor wie nog naar huis moet rijden, is het een uitkomst.

Al snel bleek dat ik mij had vergist en dat de actie tegen T-Mobile van een totaal andere orde is dan die actie tegen Buckler. Bij T-Mobile had Youp een echt probleem bloot gelegd, waar grote delen van de bevolking mee te kampen hebben. Ik ook, zoals mij onlangs is gebleken.

Youp2

Drie weken geleden schreef ik op deze plek een stukje over mijn worsteling om abonnementsgeld terug te krijgen van Vodafone. Toen een van Vodafone gehuurd toestel wéér kapot ging, zegde ik mijn abonnement op. Dat gebeurde in 2008. Sindsdien  is Vodafone gewoon het abonnementsgeld blijven innen, 33 euro per maand. Natuurlijk had ik daar veel eerder achter moeten komen, maar kennelijk ben ik – ondanks al mijn praatjes – toch ook gewoon een consumentensukkel. In datzelfde stukje vertelde ik trouwens ook over een Boretti-fornuis, dat praktisch nieuw, geheel uit elkaar was gevallen en waarvan de reparatie weken op zich liet wachten.

Sindsdien is er veel gebeurd. Het stukje kwam in de krant, het weekend ging er overheen en reeds maandag hing Boretti aan de lijn. Dat was niet de bedoeling, alles zou onmiddellijk gerepareerd worden. En inderdaad, het werd een komen en gaan van monteurs. Het fornuis doet het inmiddels naar volle tevredenheid en ter compensatie kreeg ik ook nog een fraai gevuld messenblok.

Heel anders ging het aanvankelijk bij Vodafone.  Ik trok bij de firma aan de bel, waarvoor ik toch eerst 25 minuten in de wacht moest staan. Maar tenslotte lukte het mij contact te leggen. Tevens stuurde ik per mail nog eens mijn opzegbrief uit 2008 en liet ik de automatische incasso stopzetten.

De eerste weken gebeurde er niets. Toen kreeg ik een dreigbrief dat bij Vodafone de incasso was mislukt en dat ik voor alle gevolgen zou opdraaien als het abonnementsgeld niet alsnog kon worden geïnd. Ik belde weer, begreep dat opzeggen alleen telefonisch ging en niet per brief. Wel jammer dat die opzegtelefoon kennelijk zo druk is bezet dat die nooit wordt opgenomen. Een oude truc, zei mijn advocaat, die ik inmiddels in de hand had genomen.

Zo rommelde het een tijdje door en om wat extra druk te zetten, herinnerde mijn advocaat de tegenpartij fijntjes aan het succes dat Youp bij T-Mobile had geboekt. Wist u dat uit onderzoek is gebleken dat het negatieve sentiment over T-Mobile met 63% is gestegen, sinds Youp zijn actie was begonnen?

Gisteren kwam het antwoord. Met excuses van Vodafone, restitutie zal zo snel mogelijk plaatsvinden. Ik sprong een gat in de lucht en mailde Youp, de man wiens naam ik had misbruikt: “Gewonnen, helemaal dank zij jou!”. Waarop Youp antwoordde: “Met 10 procent ben ik dik tevreden”.

Te bescheiden. Kortom, heeft u een probleem zoals ik, laat de naam Youp vallen.

Het Parool,  23 april 2011