When in Rome do as the Romans do

Beweringen en bewijzen

De grappigste reactie op het DWDD-naaktfilmpje van koningin Beatrix en prins Willem-Alexander kwam van Menno de Bruyne, voorlichter van de SGP. In het Reformatorisch Dagblad zag ik een foto van De Bruyne: een keurige man in een geruite jasje met een dito pet, iemand die zo lijkt te zijn weggelopen van de vossenjacht.

Willem-Alexander+peniskoker

De Bruyne behoort al jaren tot het vaste meubilair van het Binnenhof. Laatst hoorde ik hem op de radio, waar hij trots vertelde over de staatkundige kennis die hij inmiddels heeft opgedaan. De Bruyne vindt het filmpje “smakeloos”, maar hij dacht niet dat het onder majesteitsschennis zou vallen, aangezien het “zogenaamde kunst is. En dan mag het kennelijk wel”.

Bah, kunst.

Het Reformatorisch Dagblad voegt er aan toe dat in het verleden wel vaker leden van het Koninklijk Huis naakt zijn afgebeeld. “Zo kreeg iemand veertig jaar geleden drie weken cel toen die Beatrix als model voor blootblad Playboy had weergegeven”, schrijft de krant met een zekere heimwee.

Beatrix -Bikkelacht1

Ja, veertig jaar geleden – dat waren nog eens tijden. Eigenlijk is het nog langer dan veertig jaar geleden. Op 2 april 1966 werden drie studenten gearresteerd, omdat zij in het actieblad Bikkelacht een spotprent hadden afgedrukt van Beatrix als pin-up girl. Armen voor blote borsten en in de hand een sabel, waaraan een rood-wit-blauwe wimpel wapperde. Onschuldig en na drie dagen kwamen de studenten vrij. Andere afbeeldingen van een naakte Beatrix zijn mij niet onmiddellijk bekend. In werkelijkheid waren die drie weken cel dus niet meer dan drie dagen voorarrest. *) Zie noot onderaan.

Maar waarom zou je maar veertig jaar teruggaan in de geschiedenis?

Waarom bijvoorbeeld niet zo’n zeventig jaar terug? Terug naar zondag 12 mei en pinkstermaandag 13 mei 1940, toen de Grebbelinie viel en koningin Wilhelmina haar vlucht naar Engeland voorbereidde en uitvoerde. Dat leden van het Koningshuis op die christelijke feestdagen hadden gewerkt, vonden ze toen bij de SGP ook smakeloos! Gerrit Hendrik Kersten, fractieleider van de SGP erkende daarom vrijwel onmiddellijk het Duitse gezag. Na de oorlog mocht hij niet meer de Kamer in en kreeg een schrijfverbod van tien jaar. Dat is nog eens wat anders dan drie nutteloze dagen in de cel, omdat je als student een spotprent hebt verspreid.

Het DWDD-filmpje was een commentaar op het bezoek van Beatrix aan moskee in Abu Dhabi, alwaar het Nederlands staatshoofd een hoofddoek droeg. Na het bezoek kwam de PVV in actie met Kamervragen, waarin van “een trieste wanvertoning” werd gesproken. De regering antwoordde met een regel van algemeen fatsoen, die internationaal is ingeburgerd: “When in Rome, do as the Romans do”.

Naar het schijnt was het de heilige St. Ambrosius (337-397) die deze uitspraak als eerste heeft gedaan. In zijn tijd speelde een theologische debat over de vraag op welke dag er moest worden gevast. In Rome werd op zondag gevast, maar in Milaan, waar hij bisschop was, werd dat op zaterdag gedaan. Ambrosius loste het probleem met katholieke precisie op door te zeggen: “Als ik in Rome ben vast ik op zaterdag, maar ben ik in Milaan dan doe ik dat niet”. Het gezegde is zo beroemd geworden dat het al het al wordt ingevuld na de eerste drie woorden: when in Rome.

Het uitgangspunt van de regel is uitstekend, al herinner ik mij een geval van misbruik. Toen ik in mijn jeugd een reis naar de Sovjet-Unie maakte, werd ons door het reisbureau  Intourist op het hart gedrukt dat wij gasten waren en dat het derhalve niet passend was om de gastheer voor het hoofd te stoten met allerlei dissidente vragen. Toch is dat wat anders dan een moskee binnenlopen zonder hoofddoek. Zoiets is gewoon grof en patjepeeërig. Ga je kathedraal binnen, dan bedek je de bovenarmen, als daar om wordt gevraagd. Een sjoel treed je binnen met een keppeltje op. Als republikein kan ik rustig zeggen dat de Koningin hier volkomen gelijk heeft. Wanneer de PVV niet had gewild dat het staatshoofd voor ons land goede zaken zou doen in landen als Abu Dhabi of Oman, dan had die partij dat van te voren moeten verhinderen bij haar gedoogpartners.

When in Rome is ook een toneelstuk, een film en een song. Op You Tube staan uitvoeringen van Tony Benett en van Barbara Streisand. Fijne muziek om bij te dromen over verre landen.

Die peniskoker stond Alex trouwens heel goed.

De Volkskrant, 13 januari 2012

*) Dat schreef ik op gezag van Wat niet mocht, het boek van Wim Hazeu. Zie pagina 32. Maar is dat is niet onjuist, zoals hier te lezen valt. Rogier Proper en Frits Boer zijn later veroordeeld en hebben een week vastgezeten.

De Volkskrant

Beweringen & bewijzen, 13 januari 2012

Onderwerp: When in Rome do as the Romans do

Tav, redactie Opinie

Door Max Pam

De grappigste reactie op het DWDD-naaktfilmpje van koningin Beatrix en prins Willem-Alexander kwam van Menno de Bruyne, voorlichter van de SGP. In het Reformatorisch Dagblad zag ik een foto van De Bruyne: een keurige man in een geruite jasje met een dito pet, iemand die zo lijkt te zijn weggelopen van de vossenjacht.

De Bruyne behoort al jaren tot het vaste meubilair van het Binnenhof. Laatst hoorde ik hem op de radio, waar hij trots vertelde over de staatkundige kennis die hij inmiddels heeft opgedaan. De Bruyne vindt het filmpje “smakeloos”, maar hij dacht niet dat het onder majesteitsschennis zou vallen, aangezien het “zogenaamde kunst is. En dan mag het kennelijk wel”.

Bah, kunst.

Het Reformatorisch Dagblad voegt er aan toe dat in het verleden wel vaker leden van het Koninklijk Huis naakt zijn afgebeeld. “Zo kreeg iemand veertig jaar geleden drie weken cel toen die Beatrix als model voor blootblad Playboy had weergegeven”, schrijft de krant met een zekere heimwee.

Ja, veertig jaar geleden – dat waren nog eens tijden. Eigenlijk is het nog langer dan veertig jaar geleden. Op 2 april 1966 werden drie studenten gearresteerd, omdat zij in het actieblad Bikkelacht een spotprent hadden afgedrukt van Beatrix als pin-up girl. Armen voor blote borsten en in de hand een sabel, waaraan een rood-wit-blauwe wimpel wapperde. Onschuldig en na drie dagen kwamen de studenten vrij. Andere afbeeldingen van een naakte Beatrix zijn mij niet onmiddellijk bekend. In werkelijkheid waren die drie weken cel dus niet meer dan drie dagen voorarrest.

Maar waarom zou je maar veertig jaar teruggaan in de geschiedenis? Waarom bijvoorbeeld niet zo’n zeventig jaar terug? Terug naar zondag 12 mei en pinkstermaandag 13 mei 1940, toen de Grebbelinie viel en koningin Wilhelmina haar vlucht naar Engeland voorbereidde en uitvoerde. Dat leden van het Koningshuis op die christelijke feestdagen hadden gewerkt, vonden ze toen bij de SGP ook smakeloos! Gerrit Hendrik Kersten, fractieleider van de SGP erkende daarom vrijwel onmiddellijk het Duitse gezag. Na de oorlog mocht hij niet meer de Kamer in en kreeg een schrijfverbod van tien jaar. Dat is nog eens wat anders dan drie nutteloze dagen in de cel, omdat je als student een spotprent hebt verspreid.

Het DWDD-filmpje was een commentaar op het bezoek van Beatrix aan moskee in Abu Dhabi, alwaar het Nederlands staatshoofd een hoofddoek droeg. Na het bezoek kwam de PVV in actie met Kamervragen, waarin van “een trieste wanvertoning” werd gesproken. De regering antwoordde met een regel van algemeen fatsoen, die internationaal is ingeburgerd: “When in Rome, do as the Romans do”.

Naar het schijnt was het de heilige St. Ambrosius (337-397) die deze uitspraak als eerste heeft gedaan. In zijn tijd speelde een theologische debat over de vraag op welke dag er moest worden gevast. In Rome werd op zondag gevast, maar in Milaan, waar hij bisschop was, werd dat op zaterdag gedaan. Ambrosius loste het probleem met katholieke precisie op door te zeggen: “Als ik in Rome ben vast ik op zaterdag, maar ben ik in Milaan dan doe ik dat niet”. Het gezegde is zo beroemd geworden dat het al het al wordt ingevuld na de eerste drie woorden: when in Rome.

Het uitgangspunt van de regel is uitstekend, al herinner ik mij een geval van misbruik. Toen ik in mijn jeugd een reis naar de Sovjet-Unie maakte, werd ons door het reisbureau  Intourist op het hart gedrukt dat wij gasten waren en dat het derhalve niet passend was om de gastheer voor het hoofd te stoten met allerlei dissidente vragen. Toch is dat wat anders dan een moskee binnenlopen zonder hoofddoek. Zoiets is gewoon grof en patjepeeërig. Ga je kathedraal binnen, dan bedek je de bovenarmen, als daar om wordt gevraagd. Een sjoel treed je binnen met een keppeltje op. Als republikein kan ik rustig zeggen dat de Koningin hier volkomen gelijk heeft. Wanneer de PVV niet had gewild dat het staatshoofd voor ons land goede zaken zou doen in landen als Abu Dhabi of Oman, dan had die partij dat van te voren moeten verhinderen bij haar gedoogpartners.

When in Rome is ook een toneelstuk, een film en een song. Op You Tube staan uitvoeringen van Tony Benett en van Barbara Streisand. Fijne muziek om bij te dromen over verre landen. Die peniskoker stond Alex trouwens heel goed.

(Einde tekst).