Hermelijnkoorts en witte jassen

Columns

Eigenlijk had ik nogmaals willen ingaan op de Socialistische Partij, waarover ik vorige week schreef dat het de rijkste partij van Nederland is geworden, zonder dat iemand dat in de gaten heeft. De SP-politica Anne Marie Mineur (mooie naam) twitterde: “Hahaha, Max Pam denkt dat de SP stiekem een miljoenenbedrijf is geworden, dat op kapitalistische wijze belegt”.

Ze wees mij ook op de jaarrekeningen van de SP.

En inderdaad wie die doorneemt, beseft dat de SP een kapitalistisch miljoenenbedrijf is. Zo is het balanstotaal in 2010 gestegen van 9,5 naar meer dan 11 miljoen euro. De partij heeft ook een nieuw pand gekocht, waardoor het SP-bezit aan onroerend goed is gegroeid van 1,5 miljoen tot 3,9 miljoen. Die aankoop is deels gefinancierd met een hypotheek van 1,4 miljoen. Opmerkelijk, want de SP kon dat bedrag moeiteloos uit eigen middelen opbrengen, aangezien de partij 6,5 miljoen op de bank heeft staan. Vermoedelijk heeft men de hypotheek genomen vanwege het voordeel van de hypotheekaftrek, waar men in de Kamer altijd zo tegen te keer gaat.

Enzovoort.

Hermelijnkoorts

Eigenlijk wilde ik het schrijven over de berichtgeving van NRC/Handelsblad inzake het skiongeluk van prins Johan Friso. Ik geef hoofdredacteur Peter Vandermeersch groot gelijk dat hij het gewraakte stuk van Jannetje Koelewijn heeft geplaatst. Ik zou hetzelfde hebben gedaan, al had ik enige persoonlijke ontboezemingen geschrapt en het misschien niet op de voorpagina gezet. De enige fout die Vandermeersch heeft gemaakt, is dat hij – als Vlaming – niet heeft begrepen dat Nederlanders nu eenmaal veel last hebben van “hermelijnkoorts”, zoals Jaap van Heerden dat heeft genoemd. De temperatuur van Nederlanders loopt op en hun knieën beginnen te knikken, zodra een lid van het Koninklijk Huis in de buurt komt. De Rijksvoorlichtsdienst maakt daar handig gebruik van door nooit de waarheid te vertellen. Nederland heeft een lange traditie dat het belangrijkste nieuws over de Oranjes door buitenlandse media wordt gebracht. Vandermeersch heeft die traditie terecht willen doorbreken, maar betaalt daar nu de tol voor in de vorm van een boze en overhitte lezersschare.

Eigenlijk had ik het willen hebben over de ombudsman/vrouw die door sommige dagbladen is aangesteld om kwesties aangaande de eigen krant te bespreken. Zo’n ombudsman/vrouw kan alleen maar goed zijn werk doen in volledige onafhankelijkheid, dat wil zeggen dat hij/zij niet in dienst is bij de krant die hij/zij kritisch volgen moet. Maar de Nederlandse ombudsmannen en vrouwen worden gewoon betaald door hun eigen krant en staan uiteindelijk toch onder supervisie van hun eigen hoofdredacteur. Dat maakt de journalistieke ombudsman/vrouw tot een onnozele figuur.

Maar over dat alles zal ik niet schrijven. Waar ik het wel over hebben, zijn die witte jassen die de medewerkers van Eyeworks dragen, terwijl zij aan het werk zijn op de Eerste Hulp van het VU-ziekenhuis. Met 35 camera’s volgen zij de crepeergevallen die daar worden binnengedragen. Zij doen dat namens een commercieel bedrijf, dat als belangrijkste oogmerk heeft: geld verdienen. Des te schrijnender is het dat de VU er zelf niets aan overhoudt. De onverhoeds geobserveerde patiënten krijgen evenmin iets. Het gaat allemaal in de zakken van Reinout Oerlemans, die er straks weer een slechte film mee kan maken.

Maar waar het werkelijk omgaat, zijn die witte jassen die moeten suggereren dat die televisiemakers tot het medisch personeel behoren. Die witte jassen, dat is zo vals en zo gemeen, dat je een debat of een dialoog over de integriteit van het programma  24 uur tussen leven en dood niet eens meer hoeft te voeren. Je in een ziekenhuis uitgeven voor iets dat je niet bent, gaat over de grens heen van het criminele. Dat is pure oplichterij.

In zijn essay  Dag dokter! heeft Willem Frederik Hermans eens geschreven dat het woord chirurg afkomstig is van het Griekse cheirurgein, dat onaneren betekent. In witte jassen klaarkomen over de lichamen van kapotte mensen, dat is wat Eyeworks op de VU aan het doen is.

Het Parool, 25 februari 2012