Gaat het NRC-café 2014 halen?

Columns

“Haalt NRC Handelsblad 2014?”, heet het stuk van Geert Mak, deze week in de Groene Amsterdammer. Hoewel aan het abonneeverlies een halt is toegeroepen, ziet Mak de toekomst somber in. Alleen het vertrek van Egeria, Sauer en Vandermeersch kan NRC Handelsblad nog redden. De algemene teneur van Maks aanval: vroeger was het allemaal beter, maar nu is het mijn krant niet meer.

Met als dolksteek de volgende observatie van Mak: “Intussen hoor ik, na een jaar van onvrede, overal om me heen hetzelfde: “Ga, jij al opzeggen. Ik heb de brief al geschreven. Die Volkskrant is toch niet zo slecht…”.

Dat zullen ze bij de Volkskrant met leedvermaak hebben gelezen.

Volgens Mak moeten de rovers van Egeria weg, omdat die een te hoog rendement vragen en de winst, uitgekeerd als dividend, in hun eigen zak steken. Ook uitgever Derk Sauer moet oprotten, alsmede hoofdredacteur Vandermeersch, die alles overhoop heeft gehaald. Toch vreemd. Mak is erg voor multiculturele samenleving, maar de eerste de beste Belg als hoofdredacteur kan hij niet velen. Die moet weg, omdat hij “onze” bedrijfscultuur niet kent. Liever laaft Mak zich aan “zelfstandig denkers als Ben Knapen, Folkert Jensma en Birgit Donker”.

Hé, staat Ben Knapen ook in dat rijtje? Was dat niet de man die met liefde hand en spandiensten verleende aan de Britse investeringsmaatschappij Apax, die  NRC/Handelsblad heeft leeggeroofd? De onafhankelijk denkende Ben hield er een bonus van anderhalf miljoen aan over. En was het niet Birgit Donker, die later Egeria juichend heeft binnengehaald, tegen alle waarschuwingen in? Ach Jezus, Geert, ik begrijp je bezorgdheid, maar je hebt je toch niet laten gebruiken in een of andere machtsstrijd?

Het tegenoffensief liet niet lang op zich wachten. NRC-redacteur Maarten Schinkel twitterde: “Ja, Geert Mak, de tijd dat je op kosten van NRC een jaar door Europa zwierf en de recordopbrengst van het boek in eigen zak stak is voorbij. Ik stel voor dat Geert Mak het (minstens) miljoen dat hij dankzij NRC verdiende met In Europa steekt in een journalistiek steunfonds”.

NRC

Ook  Vandermeersch reageerde snel. In een “Open brief aan Geert Mak” kraakte hij enkele harde noten. Zo wees Vandermeersch erop dat zijn krant zich redelijk weet te handhaven, terwijl bladen als Newsweek, The Guardian en El Pais het veel moeilijker hebben of zelfs ten onder dreigen te gaan. Met als uitsmijter: “Tenslotte ben je, in die ruim twee jaar waarin ik leiding geef, nooit op de plek gekomen die je zo uitgebreid beschrijft. Hoe jammer toch. Want het beeld dat je hebt – en met verve schetst – klopt op veel vlakken niet met de realiteit. En dat, Geert, is toch het ergste wat een journalist kan overkomen”.

Ook ik heb de raad, dat je er geweest moet zijn om erover te kunnen oordelen, ter harte genomen. Zoals bekend verhuist de NRC binnenkort naar Amsterdam. In hetzelfde gebouw komt ook het NRC-Restaurant, dat al aan het proefdraaien is. Toen ik binnenkwam, werd ik verwelkomd door Jannetje Koelewijn. In afwachting van een nieuwe baan werkt ze daar in de bediening. Ik bestelde de tarbot en een glas witte wijn. Plotseling stond een jonge sommelier aan mijn tafeltje, in wie ik Rob Wijnberg herkende.

“Je moet bij de tarbot geen witte wijn drinken”, zei hij, “maar rode. Eigenlijk zou ik bij de tarbot helemaal geen wijn drinken, maar bier”. Nog nooit heb ik zo’n eigenwijze sommelier meegemaakt. Als ik dit restaurant runde, wist ik wel wat ik met hem deed. Toen brak ineens paniek uit. Er werd geroepen: “Ze zijn er met de kassa vandoor!”. Ik zag iemand weghollen.

Was het Ben Knapen of toch Derk Sauer?

Het Parool, 27 oktober 2012

Zie ook voor het vervolg: Mak antwoordt Vandermeersch