Eva als Golda in Nora, gespeeld door Halina

Columns

“Das Weib ist die Schuld des Mannes”, schreef de Weense filosoof Otto Weininger in zijn boek Geschlecht und Charakter uit 1903. Vraag niet wat het  betekent, want dat kan ik ook niet uitleggen, maar wat ik wel weet is dat grote geesten diep onder de indruk waren van deze uitspraak. Karl Kraus, Strindberg en zelfs Ludwig Wittgenstein namen de geschriften van Weininger buitengewoon serieus.

Het was wel een vreemde snuiter, die Weininger. Een talenwonder, die naast Engels, Frans, Duits, Grieks en Latijn, ook Italiaans en Spaans beheerste. Bovendien leerde hij zichzelf de Scandinavische talen om Strindberg en Ibsen te kunnen lezen. Volgens Weininger heeft de vrouw maar één doel: dat er op deze wereld zoveel mogelijk wordt gecopuleerd. Zij doet dit als moeder of als hoer. Je zou dat een ouderwets standpunt kunnen noemen. Maar volgens Weininger kan de vrouw zich bevrijden van haar instincten. Als zij dat doet, als zij dus emancipeert, wordt zij baas over de man. Je zou dat een modern standpunt kunnen noemen. Trouwens, het beste voor man en vrouw zou zijn als er nooit meer wordt geneukt. Het menselijk ras zal dan verdwijnen, maar dat vond Weininger helemaal niet erg.

Weininger was joods, homoseksueel en maagd, toen hij op 23-jarige leeftijd zichzelf een kogel door het hoofd schoot in het sterfhuis van Beethoven.

Halina Rijn

Vermoedelijk heeft Ibsens toneelstuk Nora een grote invloed op Weininger gehad. Dat stuk wordt binnenkort door toneelgroep Amsterdam opgevoerd, met Halina Reijn in de hoofdrol. In de Volkskrant zei ze over haar rol: “Door verschillende feministische golven is de man een lange tijd weggezet. Nu vragen vrouwen als tegenreactie: wees eens mannelijk, wees eens dominant”.

Halina Reijn illustreerde haar woorden aan de hand van het interview dat Estelle Cruijff aan Shownieuws heeft gegeven. Daarin zei Estelle: “Tsja, ik ben gewoon van Ruuds handen overgegaan in de handen van Badr”. Die houding verbaasde Halina Reijn versteld en zij vroeg zich af of Estelle “daar zelfs dan niks over te zeggen had”.

Inderdaad, het lijkt erop dat Estelle wordt geleefd. Advocaat Bram Moszkowicz heeft Estelle naar een psychoanalyticus gestuurd, die beweert dat zij te overstuur is om in de rechtszaal nog iets te zeggen. Verder heeft zij Evert Santegoeds van Privé gevraagd enkele mediastrategieën voor haar te bedenken. Benieuwd wie er straks gaat winnen in de borst van Evert: het meisje of Privé.

In bijna alles lijkt Estelle het tegendeel van Ibsens Nora. Die neemt zelf het heft in handen, wanneer tot haar doordringt dat haar echtgenoot Torvald niet trouwde om haar, maar om de status die hij zou verwerven door met haar te trouwen. Ineens ziet ze Torvald zoals hij is: een slampamper! In de beroemdste deurscène uit de toneelgeschiedenis verlaat Nora het huis en laat zij ook haar kinderen achter zich.

Veel meer dan Estelle lijkt Eva Jinek op Nora. Zoals wij allen weten was Eva met Bram. (Als u dit stukje overleest, zult u bemerken dat alle namen aan elkaar gelinkt zijn). Geluk lachte toe, maar na een tijdje ging het mis bij Bram. Liefde kan nog zo onvoorwaardelijk zijn, maar het moment kwam dat Eva zich heeft afgevraagd of zij zich moest laten meeslepen in de val van haar, in allerlei zaakjes verstrikte amant.

Tot dusver houdt Bram zich kranig. Tegen De Telegraaf zei hij: “Onze beslissing had meer te maken met het feit dat wij twee hardwerkende mensen zijn die vol gaan voor onze carrières. Eva is een buitengewoon krachtige vrouw. Ze lijkt op Golda Meïr, alleen is Eva knapper”.

Met Eva als Golda in Nora, gespeeld door Halina – gaat dat zien!

Het Parool, 10 november