De wraak van de provincie of AT5 in gevaar
Wie het jarenlange
geworstel volgt waarmee de publieke omroepen trachten de drie netten zodanig te
vullen dat iedereen tevreden is, kan zich niet aan de indruk onttrekken dat het
Nederlandse omroepbestel ingewikkelder in elkaar steekt dan de
quantummechanica. Gezamenlijk hebben politici, ambtenaren en omroepen een
klimaat van onduidelijkheid geschapen, waarin de mediawet tot een al even
ondoorgrondelijk instrument is uitgegroeid. Het resultaat is een warboel van
compromissen, die niet alleen landelijk zijn sporen nalaat maar inmiddels ook
op provinciaal en lokaal niveau is doorgedrongen, zoals ik als programmamaker
bij de Amsterdamse zender AT5 heb mogen ervaren. Er is namelijk een reëel
gevaar dat AT5 door onwil en onvermogen binnen niet al te lange tijd het loodje
zal leggen.
Na een valse start zeven jaar
geleden is AT5 ontegenzeggelijk een succes geworden.
Niet gehinderd door een
bureaucratische organisatiestructuur was men in staat met snel en goedkoop
gemaakte programma's verschillende lagen van de bevolking aan te spreken.
Momenteel is het bereik van de zender is zo'n negentig procent, wat betekent
dat praktisch iedere Amsterdammer naar AT5 kijkt. Meer dan de helft (54%) van
de Amsterdammers zegt het stadsnieuws via AT5 te vernemen, ook al een hoog
percentage, zeker als je dat vergelijkt met de negen procent die het dagblad
Het Parool op dit punt scoort. Dankzij AT5 leeft de gemeentepolitiek in
Amsterdam. Burgemeesters, wethouders en gemeenteraadsleden worden regelmatig
over hun daden aan de tand gevoeld en soms gebeurt dat op een kritische manier
waar men in Hilversum nog wat van kan leren. De verslaggeving over het
IJburg-referendum heeft destijds zeer vermakelijke én leerzame televisie
opgeleverd.
Daarbij is AT5 een kweekvijver
van jong talent geworden. Dat klinkt mooi, maar in feite is de situatie
ernstig. Zodra iemand bij AT5 het vak heeft geleerd, wordt die iemand
onmiddellijk weggekocht door een grote omroep die in staat is heel wat betere
salarissen te betalen. Het gevolg is een enorme doorstroming, waardoor de
redactie noodgedwongen elk half jaar uit nieuwe gezichten komt te bestaan. Je
zou zelfs kunnen zeggen dat de omroepen de laatste jaren zonder enig
verantwoordelijkheidsbesef de redactie van AT5 hebben gevandaliseerd. AT5 geeft
een gedegen opleiding, iets wat de omroepen zelf nooit tot stand hebben
gebracht, en de opgeleiden worden nog gratis afgeleverd ook - wat wil je meer?
Inmiddels is de situatie ook om
andere redenen kritiek geworden. Zo wil PCM Uitgevers, de enige
aandeelhouder, van AT5 af. Wie dat zuiver economisch bekijkt, kan PCM moeilijk
ongelijk geven. De aandeelhouder heeft tot dusver vijftien miljoen in de zender
geïnvesteerd en pas de laatste jaren begint AT5 kleine winsten te maken.
Het gebrek aan rendement zou nog wel te dragen zijn als de programma's van AT5
ook buiten Amsterdam bekeken zouden mogen worden.
Maar helaas: dat mag niet.
Dat mag niet als gevolg van dat
wonderlijke samenraapsel dat mediawet heet. In Nederland mag de consument nu
eenmaal niet zelf kiezen welke netten hij op zijn televisie wil zien. En zo mag
AT5 volgens de mediawet alleen in de regio Amsterdam uitzenden. De vele
Amsterdamse forensen die in Almere wonen, mogen AT5 derhalve niet zien, want
Almere ligt nu eenmaal niet in de regio Amsterdam. Hetzelfde geldt voor
Purmerend, waar de bevolking voor bijna driekwart uit mensen bestaat die in
Amsterdam werken. Nog wordt AT5 daar doorgegeven, maar dat zal binnenkort
veranderen. Ook in Purmerend gaat AT5 van de kabel, om plaats te maken voor een
provinciale zender. Minder nieuws uit Amsterdam en meer nieuws uit Den Helder,
Schagen en Grootebroek - wat zullen ze daar in Purmerend blij mee zijn!
De oorzaak van deze
absurdistische situatie ligt natuurlijk in het feit dat Noord-Holland als een
van de laatste provincies is gaan nadenken over regionale televisie. Dat men
zich nooit in deze materie had verdiept, blijkt wel uit de oplossing die
Gedeputeerde Staten in Haarlem heeft gevonden: Noord-Holland gaf de
zendmachtiging voor regionale televisie aan een radiostation. Ik geef
toe in Nederland komt ook de Algemene Nederlandse Wielrijders Bond voorrijden
als je auto kapot is, dus het kan altijd nog gekker, maar op zichzelf is
de voorkeur voor Radio Noord-Holland als televisie station toch
eigenaardig.
Ik heb niets tegen Radio
Noord-Holland en ik gun iedereen een plaatsje onder de zon, maar had het nou
niet veel meer voor de hand gelegen als men die zendmachtiging voor
Noord-Holland gewoon aan AT5 had gegeven? Per slot heeft AT5 de infrastructuur,
de kennis en de mankracht om morgen regionale televisie te maken, terwijl men
bij Radio-Holland helemaal opnieuw het televisiewiel moet uitvinden. Daar komt
nog bij dat een oplossing met AT5 een stuk goedkoper zou zijn geweest. Nu moet
de provincie zo'n twaalf miljoen gulden vrijmaken. AT5 kan, althans volgens
haar eigen berekeningen, een volledig pakket aanbieden voor vier à vijf
miljoen.
Dat AT5 aanvankelijk in de
plannen van rijk en provincie buiten beschouwing is gelaten, heeft te maken met
privaat-publieke financiering van de zender. De aandelen zijn in bezit van een
onderneming die winst moet maken, maar er is ook een jaarlijkse bedrage van de
gemeente Amsterdam. Die bijdrage staat soms ook op de tocht, want politici die
hard worden aangepakt, willen soms ook nog wel eens dreigen met
"heroverweging".
Het valt onder deze
omstandigheden niet mee om in leven te blijven.
Volgens rijk en provincie is
AT5 eigenlijk een commerciële zender die niet voor overheidsgelden in
aanmerking komt en die zichzelf maar moet bedruipen. De gemeente Amsterdam
daarentegen zou AT5 het liefst zien als een publieke zender, maar zij heeft er
niet het geld voor over om dat ook te realiseren. Als je er wat langer over
nadenkt, is het nogal absurd dat Amsterdam de vele honderden miljoenen die zijn
opgestreken bij de verkoop van het kabelnet stopt in de aanleg van IJburg en
zijn eigen lokale zender afscheept met ietsje meer dan een miljoen per jaar.
|
De keus van de provincie om
Radio Noord-Holland een regionale zendmachtiging te geven, heeft uiteraard al
veel nodeloze onzekerheid en commotie veroorzaakt. Een beter voorbeeld van
onbenullig bestuur heb ik de laatste jaren niet meegemaakt. Ambtenaren van het
departement, gedeputeerden van de provincie, wethouders van de stad Amsterdam,
externe adviesbureau's, alsmede de overal opduikende Erik Jurgens, zij allen
hebben zich er mee bemoeid, met als voornaamste resultaat dat een redelijke
oplossing nog steeds ver weg is.
Even dreigde zelfs de situatie
te ontstaan dat zowel AT5 als TV Noord-Holland met hun eigen Amsterdamse nieuws
zouden komen en dus zo elkaars concurrenten zouden worden. Dat zoiets in een
relatief kleine stad als Amsterdam even bespottelijk als onwenselijk is, drong
op den duur zelfs door tot Gedeputeerde Staten, en vandaar dat men heeft laten
onderzoeken in hoeverre een samenwerking tussen AT5 en TV Noord-Holland
mogelijk is.
Inmiddels zijn er dikke
businessplannen opgesteld, waarbij AT5 in feite steeds onder curatele van TV
Noord-Holland wordt geplaatst. Ik zie weinig in die plannen. In feite komen ze
er op neer dat het succesvolle AT5 in handen valt van een minder succesvolle
radiozender, die geen enkele ervaring heeft met het maken van televisie.
Bovendien leiden die plannen er toe dat AT5 in haar satelietsteden Purmerend en
Almere nooit op de kabel zal komen, al zal daar, toegegeven, tegenover staan
dat de men in de wereldstad die Amsterdam heet wèl het nieuws krijgt uit
Egmond, Medemblik en
Wognum.
Tel uit je winst.
Het zal een ook samenwerking
worden die uit wantrouwen is geboren en die door geen van beide partijen echt
wordt gewild. Onder de huidige omstandigheden zou het nog het meest logische
zijn, wanneer de provincie Noord-Holland twee zendmachtigingen zou afgeven:
één voor AT5 en één voor TV Noord-Holland, waarbij
AT5 de programma's verzorgt voor Amsterdam en omgeving - maar dan wel omgeving
in een ruime zin van het woord, en niet kinderachtig zijn. TV Noord-Holland
krijgt de rest van de provincie, van Anna Paulowna tot aan Nederhorst den
Berg.
Maar dat zou een
logische oplossing zijn en dus is het lang niet zeker dat de politici er
ook voor kiezen. Om te beginnen zou AT5 dan volledig in een publieke zender
moeten veranderen, waarbij de gemeente Amsterdam de aandelen van PCM Uitgevers
overneemt. Het is maar zeer de vraag of de gemeenteraad daartoe bereid is. In
het verleden heeft men op het weinige dat men voor de zender over had
voornamelijk willen beknibbelen.
Mocht het publieke scenario
niet verwezenlijkt kunnen worden dan zijn er twee mogelijkheden. Of AT5 valt in
handen van de commerciëlen, of AT5 wordt opgeheven. Beiden scenario's zijn
weinig aanlokkelijk. Endemol heeft belangstelling en uiteraard ook Fons van
Westerloo van SBS, die AT5 indertijd als hoofdredacteur op de rails heeft
gezet. Daarnaast is het kabelbedrijf UPC in de markt en dan heb je nog Luc
Sala, een platte zakenman met een zak geld, bij wie Harry Mens vergeleken nog
een toonbeeld van beschaving en intelligentie is. Dat de programmering van AT5
er heel anders uit gaat zien als de zender commercieel wordt, ligt voor de
hand. Als dat gebeurt, moeten de bestuurders van de stad niet klagen als zij
straks in plaats van een interview met hun eigen persoontje het driftige gepomp
van een paar pornosterren te zien krijgen.
Maar wat mij eigenlijk nog het
meest verbaast, is de achteloosheid waarmee wordt omgesprongen met een zender
die in korte tijd zo is ingeburgerd. Tot dusver waren er in Amsterdam twee
problemen die nooit echt konden worden opgelost: fietsendiefstal en
hondenstront. Het lijkt erop dat daar de lokale televisie is bijgekomen.
NRC\Handelsblad, 22 november 1999 © Max Pam
|