Regels
Toen de minister zijn Chrysler
300M 3.5. V6 24 V LE Turbo 890 PK in de garage had gezet, liep hij naar zijn
villa en stak de sleutel in de voordeur. Maar hoe hij zijn Lips V342 zkG 15.6
ook omdraaide en omdraaide, de deur ging niet open. Uit gegevens van de
slotenmaker blijkt nu dat de minister volgens de richtlijnen slechts recht had
op een Lips X312 zkD 8.3, zodat het op zichzelf geen wonder was dat de deur
gesloten bleef.
De minister stapte nu over het
gazon en klopte op een van de verlichte ramen. Tot zijn verrassing was het raam
echter een stuk kleiner dan hij het zich herinnerde. Dat was geen verbeelding.
Diezelfde middag nog hadden werklui van het ministerie het raam met 0,35
millimeter per vierkante meter verkleind, omdat de norm zoals vastgesteld door
de Normering Raamkozijnen zulks voorschreef. De norm die is ingesteld op 26 mei
1999, des middags om 12.48 uur, heeft na twee onafhankelijke berekeningen van
twee onafhankelijke commissies laten zien dat slechts 1.38 millimeter per
vierkante meter is toegestaan waar de minister 1.73 millimeter had gebruikt,
zodat de opdracht moest worden gegeven het raamkozijn te verkleinen.
Het duurde even voordat er op
het gebonk werd gereageerd, maar toen de vrouw van de minister eenmaal in de
gaten had dat het haar eigen man was die daar voor het raam stond, kwam zij
aangerend. Helaas maakte zij daarbij een lelijke schuiver, waardoor zij languit
op de grond viel. Oorzaak van haar val lag in het feit dat de split van haar
jurk aan een kant was dichtgenaaid. Sinds de Tweede Kamer heeft bepaald dat
vrouwen van ministers niet langer vallen onder de zogenaamde "vrouwen van
bekende Nederlanders korting" is de regel van kracht dat garderobegeld en
kleermakersarbeid nog slechts voor 46,78 % kunnen worden afgetrokken. Uit
protest tegen deze maatregel had de vrouw van de minister beslist dat zij
voortaan nog maar één split per jurk zou dragen, met als gevolg
dat haar jurk nu kennelijk te nauw geworden.
De ministersvrouw krabbelde
weer op, liep naar raam en schoof het kozijn naar boven. Met de aarde nog aan
zijn schoenen stapte de minister de kamer binnen. "Doe je schoenen
uit!", riep de ministersvrouw ontzet, toen ze zag hoe haar man het kleed
had bevuild. "Je weet toch dat wij voor de werkster nog maar f12,36 per
uur in rekening mogen brengen. "Ik dacht dat de norm nog onlangs is
verhoogd tot f13,77", zei de minister, terwijl hij wat moedeloos naar zijn
smerige schoenen staarde. "Ja, maar jouw eigen partijgenoten hebben de
Normering Interieurverzorgsters weer teruggebracht", antwoordde de
ministersvrouw bits, "en dat is dan nog inclusief BTW en BPM! Je hebt die
cijfers zelf op het Internet gezet".
Terwijl de minister zijn
schoenen wilde uitdoen, ging plotseling het alarm af. Een sirene loeide door
het huis. "Wat is dat nou weer?!", schreeuwde de minister. "Dat
is het alarm, dat hoor je toch!", schreeuwde zijn vrouw terug, "sinds
die ambtenaren van jou hebben vastgesteld dat de beveiliging van dit huis 23,6
cent per vierkante meter boven de norm ligt en wij daardoor in de ramen geen
slagwerend folie mogen gebruiken, krijgen wij bij elk wissewasje dat
geloei". De ministersvrouw wilde naar de gangkast hollen om het alarm af
te zetten, maar daarbij maakte ze opnieuw een smak. Vloekend kwam ze overeind.
Even later werd het stil. De minister herademde bij zo veel rust. Hij zette
zijn schoenen naast zijn luie stoel en zakte achterover.
"Héhé, ik
zit", zei hij toen zijn vrouw weer binnenkwam, "en wat eten wij
vanavond?".
"Niks", zei zijn
vrouw.
"Niks?".
"Sinds in de Normering
Warm Eten heeft vastgelegd dat van de bonnetjes nog slechts f.2,25 biefstuk per
ons wordt vergoed inplaats van de f9,99 die een goede tournedos toch echt wel
kost, wordt er in dit huis niet meer gegeten. Dat is goed voor je lijn. Je
wordt de laatste tijd toch al te dik".
De minister wilde protesteren,
maar hij hield zich in. Uit verveling pakte hij de krant en sloeg de voorpagina
op. Als eerste viel zijn oog op een artikel over zijn Chrysler 300M 3.5. V6 24
V LE Turbo 890 PK. Hij maakte de krant tot een prop en gooide die met een zwaai
achter zijn stoel. Dit was het moment waarop hij besloten had gewoon het
bedrijfsleven in te gaan.
NRC\Handelsblad, 2 maart 2000 © Max Pam
terug naar de
inhoudspagina
|