De zorgzame overheid
Hoe lang is het nu geleden dat
de Hell's Angels bij Barend & Van Dorp binnenvielen? Een maand, zes
weken? Ik weet het al niet meer. In het begin hoorde je nog dat de zaak de
volle aandacht had van Justitie en ik heb ook nog ergens gelezen dat het
onderzoek zou worden voortgezet. Niet ongeduldig worden, mijnheer.
Potentiële verdachten hebben ook hun rechten. Juist in een democratie
behoort men daar zorgvuldig mee om te gaan. Iets anders. De regering van de
deelstaat Noordrijn-Westfalen heeft met onmiddellijke ingang de Hell's Angels
verboden. Bij invallen in Düsseldorf, Keulen, Aken en Duisburg werden
driehonderd agenten ingezet. Typisch Duits, als u het mij vraagt. Naar volk,
nare politie. Keert het fascisme terug bij onze Oosterburen.
Iets anders. Hoe lang is het nu
geleden dat Jelle Kuiper, hoofdcommissaris van de Amsterdamse politie, een
actieplan van punten heeft opgesteld? Vier, vijf jaar? En hoeveel punten waar
het ook al weer? Vier, vijf punten? Ik weet het al niet meer. De
hoofdcommissaris zou de zaken heel anders gaan aanpakken. De agenten kregen een
boekje dat, als ik het mij goed herinner, Streetwise heette. Daarin
stonden een aantal verboden. Gij zult niet wildplassen. Geen zult niet door
rood licht fietsen. Gij zult uw autoradio niet hard aanzetten. Gij zult uw
vuilnis niet zo maar dumpen. Gij zult uw hond niet op straat laten poepen. De
politie stroopte de mouwen op en rukte uit, maar hoeveel bekeuringen zijn er
sindsdien uitgeschreven? Zegt de naam Vogelzang u nog iets? Vogelzang,
hoofdcommissaris van politie te Utrecht, wilde scholieren inzetten bij het
uitdelen van bekeuringen. Om de eigen verantwoordelijkheid onder de jeugd te
stimuleren. Hoe lang is dat nu al weer geleden?
Iets anders. Er schijnt een al
of niet geheim rapport bestaan, waarin wordt geconcludeerd dat asielzoekers in
Groningen vijf keer zo veel criminele handelingen plegen als gewone Groningse
burgers. Dan komt de dienstdoende staatssecretaris op de televisie. Ze zegt dat
de conclusie methodologisch niet deugt, omdat in de populatie van Groningse
burgers ook kinderen en baby's zijn meegeteld, waardoor er een vertekend beeld
is ontstaan ten ongunste van de asielzoekers. Nog geen minuut later gebeurt er
werkelijk iets wonderlijks. Wij zien op diezelfde televisie een speciaal
politiebericht. Uit een asielzoekerscentrum is een tienjarig jongetje ontvoerd.
Het lag te slapen in een spijkerpakje met daaronder een vaalgrijs T-shirt, maar
het is verdwenen en niet meer teruggevonden. Iedereen die aanwijzingen heeft,
wordt gevraagd de politie in zijn of haar woonplaats in te lichten.
Iets anders. Een op de vier
reizigers in het openbaar vervoer heeft te maken met agressie. Minister
Netelenbos heeft nu gezegd dat de veiligheid een kwestie is van de
vervoersbedrijven zelf en dat zij daarvoor geen geld ter beschikking wil
stellen. De overheid is verantwoordelijk tot de deur van een bus of tot de deur
van een televisiestudio. Iets anders. Job Cohen wordt een geweldige
burgemeester van Amsterdam, zegt iedereen. Job kwam en formuleerde als zijn
voornaamste doelstelling dat hij "de boel een beetje bij elkaar wil
houden". Om die woorden kracht bij te zetten hield hij bij zijn
installatie een futloze rede, waar alle gemeenteraadsleden ook weer erg blij
mee waren. De nieuwe burgemeester werd ook nog geroemd om zijn menselijkheid.
Hij heeft namelijk een zieke vrouw en door zijn keuze voor Amsterdam kan hij
beter voor haar zorgen. Niemand zei: mijnheer de burgemeester, wij hebben er
alle respect voor dat u uw zieke vrouw wilt bijstaan, dat siert u, maar waarom
bent u dan geen secretaris van ons gemeentearchief geworden? Dan is een heel
rustig baantje. Heeft u er enig idee van wat het burgemeesterschap van
Amsterdam betekent? Altijd werken, steeds maar weer naar huis bellen dat u wat
later komt.
Iets anders. Amsterdamse
gemeenteraadslid Fatima Elatik heeft beweerd dat de vrijheid van meningsuiting
in ons land te ver is doorgeschoten. Ze zei dat toen een opera moest worden
afgelast, omdat de zangers werden bedreigd door moslims die vinden dat de vrouw
van de profeet niet als toneelpersonage mag worden opgevoerd. Ze vond de
afgelasting een moedig daad. Een staatssecretaris van haar eigen partij heeft
nu haar uitlatingen veroordeeld, maar hoe lang is het al weer geleden dat
mevrouw Elatik terreur tegen kunstuitingen aanmoedigde?
Twee maanden, drie maanden? Ik
weet het al niet meer.
NRC\Handelsblad, 26 januari 2001 © Max Pam
terug naar de
inhoudspagina
|