Wees blij
Wees blij dat die onzin nu
voorbij is. Wees blij dat die vreselijke kleur oranje weer uit het straatbeeld
zal verdwijnen. Haal opgelucht adem en besef dat je voorlopig niet meer naar
Mart Smeets te hoeft te kijken. Geen sinterklaasgedichten meer van Freek de
Jonge. Heerlijk! Wees blij dat je het Wilhelmus niet meer hoeft aan te horen.
Wees blij dat je die kop van Eef Brouwers niet meer naast die van ons
staatshoofd zult aan te treffen.
Bedenk dat wij nu met z'n allen
eindelijk Jack van Gelder mogen ophangen. Geen prikkeldraad meer in Hoenderloo,
geen Nationale Nederlanden, geen mastercard eurocard, geen Rinus Michels in een
bootje, geen zakkenvullende volkshelden en geniet als van een stralende
zondagmorgen in het bos. Hoor de vogels en de krekels, lig in het gras met een
korenaar in de mond, kijk naar de blauwe lucht, draai je om en leg je hoofd op
de buik van je geliefde, voel hoe zij met haar handen je hoofd streelt en denk:
geen volle stadions meer en mensen die dat prachtig vinden. Stilte, nooit meer
geschreeuw. Eindelijk afgelopen met dat wonderlijke verschijnsel dat je zelf
toch ook elke avond, hangend op de bank, voor de buis gaat zitten om alles,
maar dan ook werkelijk alles, tot je te nemen. Want Maarten 't Hart heeft
gelijk: al die blessures, die hoge trappen in de tribune, dat ingooien, die
analyses van de deskundigen, zij gaan alleen maar van jouw tijd af.
Wees blij dat je Hard
gras niet meer hoeft te lezen en dat zelf de sportjournalistiek weer net
mag doen of het echte journalistiek is. Geen vandalen meer die met onbloot
bovenlijf lallend door de stad wankelen. Geen vandalen meer die winkelruiten
ingooien en nooit meer die treurige gezichten in de studio die vertellen dat
het altijd een klein groepje is dat het verpest voor de keurige meerderheid.
Fantaseer hoe al die vandalen oprukken naar de stadions om daar de skyboxen van
de stadions te verbouwen. Nooit meer KPN-telecompetitie en ook nooit meer een
KPN-directeur die met een KPN-gezicht vertelt dat heel moeilijk, ja misschien
wel onmogelijk is, die KPN-telecompetitie te vervangen door eredivisie.
Nooit meer penalty's en nooit
meer deskundigen die vertellen dat het typisch Nederlands is om penalty's te
missen. Dood aan al die mensen die beweren dat iets typisch Nederlands is, of
iets typisch Italiaans, of dat het typisch Duits is om tot de laatste minuut
door te gaan. Wees blij dat Paul de Leeuw zich niet meer hoeft te prostitueren,
dat al die oranjekrakers als dode vliegen van de hitlijsten vallen, dat Jan
Mulder niet meer onderbroken wordt en dat Barend en Van Dorp weer gewoon
interessante programma's kunnen gaan maken.
Verheug je over dat nationale
trauma dat nu over ons volk wordt uitgesproken en dat ons nog lang doet braken
zodra het woord voetbal wordt uitgesproken. Landgenoten, in deze Ridderzaal zeg
ik u: het is een tijd van tegenslagen, maar verdringen is de beste remedie.
Denk aan al die vuilnisbakken die de komende dagen gevuld zullen worden met
oranjekoeken, oranje gepaneerde schnitzels, kluivertjes (kippenboutjes), jaap
stammetjes (een soort blinde vinken), oranje tompoezen en wees blij dat die
rotzooi wordt weggegooid. Geen nationalisme meer, geen vips met een lintje op,
geen relaties met oranje-hoedjes op, geen opmerkingen meer over de grasmat in
de Arena.
Alleen Johan Cruijff zal ik
missen. Voor de BBC schijnt hij gezegd te hebben: "There is only one ball
in the game". Hij vond het hele Nederlands elftal maar waardeloos, en hij
had natuurlijk weer volkomen gelijk. Laten wij eerlijk zijn: ze kunnen er geen
bal van. Stam, een houten klaas. Een miljoen per jaar en dan vanaf elf meter
hoog over knallen. De Boer, geen deuk in een pakje boter. Cocu, onzichtbaar.
Bergkamp, met geen vlammenwerper vooruit te branden. Ja, alleen tegen die
dronken ouwemannen ploeg van Joegoslavië konden ze er eentje krijgen, maar
dat had mijn tante Mietje ook gekund.
Heradem. Leef zonder voetbal.
Laat het gaan. Spug ze uit: de herhalingen, de wave, het community zingen, dat
gehang op straat met een biertje in de hand, het oranje vest van onze
kroonprins. Vergeet het voetbal. Geloof in karma, zen, of voor mijn part in
Jezus. Wees blij dat het leven ook nog een zin heeft.
NRC\Handelsblad, 30 juni 2000 © Max Pam
terug naar de
inhoudspagina
|