De vleeseter
In de dagen na De Klap
zit ik vaak op het Internet, op zoek naar allerlei soorten nuttige en nutteloze
informatie. Het is al laat als ik een beetje uit balorigheid www.binladen.com
intik. Je weet het nooit, misschien heeft die Bin Laden wel een eigen site,
van waaruit hij de wereld inlicht over zijn daden. Nee, zo'n site bestaat
niet, maar wel word ik automatisch doorgewezen naar www.saudi-binladin-group.com,
ongetwijfeld het adres van de banken die gelieerd zijn aan de steenrijke
familie van Osama.
Het is trouwens een heel consortium, waartoe ook
de Citi Bank, de National Commercial Bank en ABN/AMRO behoren. Bin Laden
is natuurlijk ook maar een naam, zoals Jansen of Smith, maar zouden ze het
bij de ABN/AMRO leuk vinden om nu met Bin Laden geassocieerd te worden? Ik
voorzie ook maar weinig bonafide klanten voor de Stalin Bank of voor
de Hitler Sparkasse. Nee, er moet in de wereld nog heel wat gebeuren
voordat Ajax met shirtreclame van de Binladin Group het veld opkomt.
Dé Binladin Groep.
Eigenlijk ben ik op zoek naar iets anders. Nog niet
zo lang geleden las ik Secrets & Lies, Digital Security in a Networked
World van Bruce Schneier. In dit boek schets de auteur de gevaren van
een gedigitaliseerde wereld. Het internet is een prachtige uitvinding, maar
kan, zoals alle prachtige uitvindingen, ook worden gebruikt door mensen met
minder prachtige bedoelingen. En de mensen met die minder prachtige bedoelingen
kunnen dan weer worden opgespoord met methoden die aan alle kanten de privacy
schenden. Veiligheid versus privacy, dat zal na De Klap het grote discussie
worden. De ferme taal van president Bush duidt erop dat de kansen van privacy
zijn gedaald als de koersen van Wall Street.
Ik ben trouwens benieuwd hoe ze Bin Laden te pakken
gaan nemen. In Secrets & Lies, lees ik dat de Columbiaanse drugsbaas
Escobar door de Amerikanen werd gespot via zijn telefoon, volgens een methode
die pinpointing heet. De Russen gebruikten dezelfde techniek tegen
de Tsjetsjeense leider Doedajev. Nadat hij zijn positie via zijn persoonlijke
satelliettelefoon had verraden, kreeg hij een air-to-surface raket
op zijn kop. Jammer voor Escobar en Doedajev, maar als men iedereen kan afluisteren
en traceren, dan kan dat ook bij u, bij uw vrouw en bij uw kinderen. De staat
maar ook uw buurman kan straks met een eenvoudig programmaatje nagaan hoe
vaak u met uw maîtresse belt.
De FBI heeft zo'n programma al in het groot. Het
programma heet Carnivore, de vleeseter. Vorig jaar juni werd het in
dienst genomen. Carnivore draait op een computer met een enorm potentieel,
zodat het per seconde miljoenen e-mails doorzoeken op relevante informatie.
Alle mails die bijvoorbeeld een zin bevatten met de woorden "bom" en "president"
haalt Carnivore eruit. Maar ja, een terrorist gebruikt die woorden natuurlijk
alleen in code. Hij schrijft "krentenbol" en "opa", wat Carnivore natuurlijk
ook wel weer weet.
Intussen zijn de bevindingen van Carnovore bij verschillende
rechtzaken ingebracht. Verdachten werden geconfronteerd met e-mails die zij
meenden vernietigd te hebben, maar die Carnivore voor de eeuwigheid had bewaard.
Voor deze geheime operaties moet de FBI wel toestemming vragen bij de federale
regering, maar volgens het Electronic Privacy Information Centre,
een organisatie van verontruste burgers, schenden de geheime diensten de
privacy inmiddels op grote schaal. Dat zal er de afgelopen week niet minder
op zijn geworden en als u een regelmatige e-mailverstuurder bent, is de kans
groot dat ook een van uw boodschappen door Carnivore is gescand.
Al eerder heb ik geschreven dat privacy op het internet
niet bestaat. Er zijn wel plannen geweest om de burger beter te beschermen,
zoals het plan van Ian Goldberg om een pseudonymus communications infrastructure
voor het internet op te zetten. Maar zo ver is het nog lang niet en als het
aan de geheime diensten ligt, zal het ook nooit zo ver komen. Maak er daarom
het beste van en beschouw Carnivore voorlopig als een digitaal huisdier.
FEMdeWeek, 22 december 2001
|