De fusiepogingen van de omroepen

Columns

Een mens wil zich niet verlustigen in een toekomstige mislukking, maar wie een beetje volgt hoe de publieke omroepen tot onderlinge fusies proberen te geraken, kan zich nauwelijks aan de indruk onttrekken dat er van al die samenwerkingsverbanden niets terecht komt.

De omroepen doen maar wat, ze hebben geen enkel idee welke richting het uitmoet, en wat er straks uit de bus komt, zal het resultaat zijn van toevalligheden – dat is zo ongeveer wat je uit de berichtgeving kunt opmaken.

Nog geen jaar geleden moesten de omroepen, op instigatie van omroepbaas Henk Hagoort, zichzelf meer gaan profileren. Het gevolg was dat de dagelijkse actualiteiten alternerend werden verzorgd door Uitgesproken VARA, Uitgesproken EO en Uitgesproken Wakker Nederland, drie programma’s die niets met elkaar gemeen hebben behalve dat ze aanvankelijk in hetzelfde decor zaten. Uitgesproken VARA heeft, een paar maanden later, al weer een nieuw decor en Uitgesproken WNL is van al weer van hoofdredacteur en presentator veranderd.

Bouwhuis Vastgoed 2

Wie wel bij WNL is gebleven, is Hans Wiegel, die naar mijn bescheiden mening steeds meer op een clown begint te lijken. Zelf een blauwe maandag minister geweest op een bescheiden departement, maar tegenwoordig duider van alles nog wat. Wanneer vragen ze bij WNL nu eens aan Wiegel hoe het is afgelopen met Bouwhuis Vastgoed, een bedrijf waar Wiegel reclamespotjes voor insprak.

In zo’n wervingsspotje zegt een voice-over namens de vastgoedjongens dat “wij u daarom de zekerheid bieden van een gegarandeerd rendement”. Waarna de stem van Wiegel bevestigt: “En daar kunt u op rekenen!”.

Nee dus. Het bedrijf ging failliet. Misschien kan Joost Eerdmans de rol van journalistieke lakei eens van zich afwerpen. Vraag Wiegel naar die kwestie in plaats van hem te laten orakelen.

Maar dit terzijde.

Nauwelijks hadden de omroepen zich geprofileerd of er kwam een kabinet dat wilde bezuinigen. De omroepen zagen de bui hangen. Het profileren was weer voorbij en ineens moesten er worden samengewerkt. Omdat de Nederlandse omroeppolitiek even ondoorgrondelijk is als het drab van Nijldelta begonnen de raarste combinaties op te duiken.

Wat dacht u bijvoorbeeld van een samenwerkingsverband  tussen EO en omroep MAX? Er wordt ons van alle kanten verzekerd dat een zo’n verbond tussen gereformeerden en oudjes pas in uiterste noodzaak tot stand zal komen, maar ondertussen wordt er wel gesproken. Kijk naar de hemel, zie de sterren en manen, denk aan de dood en vraag u af wat de EO en MAX met elkaar gemeen hebben.

Niets. In elk geval kon ik niets bedenken. Voor gereformeerde oudjes zou zo’n fusie (MOEXA) misschien een zegen zijn, maar wat moet je ermee als oud en ongelovig bent, of gereformeerd en jong? Als bejaarde in het Rosa Spier Huis wil je toch geen documentaire zien over Staphorst, al moet ik toegeven dat de EO, sinds Gordon daar op zoek is geweest naar God, ook al aardig op de TROS begint te lijken.

En wat dacht u van de combinatie VARA en BNN? Het is waar dat de Rode Haan al lang niet meer kraait, maar om nu samen te gaan met Barts eigen netwerk, lijkt me een verloochening van een erfgoed waar je toch een tikje zuinig op kunt zijn. Destijds was staatssecretaris Nuis erg trots dat hij zo’n brutaaltje als BNN het bestel had binnengeloosd. Maar wie deze week heeft gekeken naar de Nationale Geldtest, een programma waarin Patrick Lodiers zich als een likkende deurmat gedroeg jegens Maxima, moet concluderen dat BNN het brutale imago volledig heeft afgeschud. Voor brutaliteit kun je tegenwoordig beter bij Powned terecht.

Je zou zeggen dat NCRV, EO en KRO een voor de handliggende fusie vormen, maar het zal er niet van komen. TROS en AVRO, daar komt ook niets uit. De AVRO zou liever met de VPRO willen, en met wat tegenwoordig NTR heet. Mijn advies: behoud alle omroepen, groot en klein, en bezuinig gewoon de programma’s weg.

Het Parool, 29 januari 2011