Jean-Paul Sartre – De Beauvoir, vrijheid en terreur
Frans de Haan
Uitgeverij Aspekt B.V.
Het heeft niet veel aandacht gekregen, maar eigenlijk is het een heel mooi boekje: Jean-Paul Sartre – De Beauvoir, vrijheid en terreur van Frans de Haan. Jaren lang vertaalde De Haan het werk van Sartre, waaronder het duistere L’être et le néant. Daar beet Den Haan zijn tanden op stuk en aanvankelijk dacht hij dat het aan hem lag. lees verder
De verkiezingen stonden voor de deur, toen Bernard Hammelburg, Roel Schreinemachers en ik lijsttrekker Wouter Bos mochten interviewen voor BNR Nieuwsradio. Als vragensteller bereed ik al snel een van mijn stokpaardjes. Ik zei dat het kabinet-Kok I misschien wel het beste kabinet is geweest van na de oorlog. lees verder
DOE MEE! Het kan nog. Oplossingen insturen via Maar Meneer…
Elk jaar organiseer ik in Het Parool de kerstschaakoploswedstrijd, bestaande uit zes opgaven. Voor de twee beste inzendingen ligt het boek On the Attack van Jan Timman klaar. Oplossingen dienen uiterlijk 25 januari 2007 binnen te zijn.
In de gastenhoek kunt u ook werk van andere schrijvers vinden. Zo kunt u de correspondentie volgen met schrijver en Volkskrant-columnist Martin Bril.
Elke avond, meestal voor het slapen gaan, mailen wij elkaar. Lees mee met twee columnisten in pyjama. Een nieuwe aflevering. lees verder
Ruim een half jaar correspondeerde ik in de Volkskrant met mijn vriend de sinoloog Rik Schipper. Dit is de laatste brief:
Beste Rik,
Omdat er op de laatste maandag van het jaar in Nederland geen krant verschijnt, is dit onze laatste aflevering. Als afsluiting wil ik graag over Hongkong schrijven, de stad vanwaar ik naar Nederland ben teruggevlogen en die ik heb ervaren als een van de mooiste steden ter wereld. Hongkong hoort thuis in het rijtje New York, Parijs, Venetië en Rome. lees verder
Volgens de schaker J.H. Donner (1927-1988) zijn er twee soorten sporten: de oersporten waarbij de arbiter eigenlijk overbodig is, en de moderne sporten waarbij de arbiter onmisbaar is. Een typische oersport is bijvoorbeeld het gewichtheffen. Hij die de zwaarste steen kan tillen, heeft gewonnen.
Tamelijk onverwacht, maar kort na elkaar lieten drie hoofdredacteuren weten dat zij zouden vertrekken: Folkert Jensma van NRC/Handelsblad, Frits van Exter van Trouw en Erik van Gruijthuijsen van Het Parool.
“Het is frappant”, zei de laatst genoemde daarover in NRC/H., “wij zijn toevallig in dezelfde tijd begonnen in de hoofdredacties… lees verder
Nelleke Noordervliet vult haar eigen hoekje met allerhande tips op huishoudelijk gebied.
Tip 5: DOE HET NIET!
Maak NIET het kerstdiner uit Allerhande met de o zo eenvoudige amuse gueule van geitenkaas en wilde zalm in de holte van een soeplepel, de in een handomdraai te maken torentjes van filodeeg met een vullinkje van gemalen woudduif en spinaziehartjes naast een lasagna van zoete aardappel en ganzenlever op een bedje… lees verder
Ongeschreven wetten
Victor ten Hove
Uitgever: De Geus
Iedere schrijver die een pseudoniem gebruikt, heeft een fantasie. Die fantasie ziet er ongeveer zo uit: de schrijver schrijft een boek en niemand weet dat hij (of zij) het geschreven heeft. Maar dan komt de kritiek en die is juichend! Een geweldig boek, een nieuw talent, een briljante geest. Tegelijkertijd komt de vraag op wie daar achter zit. Wie is de geniale man of vrouw, die ons deze meedogenloze spiegel heeft voorgehouden? lees verder
Beste Max,
Vandaag schrijf ik je uit Guanmiao, een stadje in Zuid-Taiwan, temidden van het denderende lawaai van trommels, bazuinen en knallend voorwerk, allemaal in het kader van een geweldig volksfeest. Guanmiao houdt eens in de twaalf jaar een ‘grote eredienst’ (baibai) voor alle goden en heiligen die China rijk is, en ik ben daarbij uitgenodigd. Het duurt een week en iedereen doet eraan mee. lees verder
David Ionovich Bronstein, die deze week op 82-jarige leeftijd is gestorven, was een groot schaker, maar van hem wordt ook wel gezegd dat hij de grootste schaakblunder van de twintigste eeuw heeft begaan. Het was in 1951, in de zesde partij van zijn match tegen Botwinnik, toen de volgende stelling werd bereikt:
Soms gebeurt het dat je iets waarneemt, een foto bijvoorbeeld of een detail van een foto, waardoor een wereld voor je opengaat.
Ik had dat bij deze foto van halal bruinen op de zonnebank, die een vriend van mij heeft opgestuurd. Het is een foto waar ik erg lang naar kan kijken. Op den duur wordt het een soort staren. Is de vrouw bezig voorzichtig haar rok op te trekken? lees verder
In de gastenhoek kunt u ook werk van andere schrijvers vinden. Zo kunt u de correspondentie volgen met schrijver en Volkskrant-columnist Martin Bril.
Elke avond, meestal voor het slapen gaan, mailen wij elkaar. Lees mee met twee columnisten in pyjama. Een nieuwe aflevering. lees verder
Mijn grootvader zou rabbijn worden, maar viel van zijn geloof en werd socialist. Omdat hij van zijn geloof was gevallen, geloofde hij ook niet meer in de onsterfelijkheid van de ziel. Wel geloofde hij in de sterfelijkheid van het lichaam, want sterven gebeurde aantoonbaar elke dag om hem heen. lees verder
Het tuinhuis
Hella S. Haasse
Uitgever: Em. Querido
Een nieuwer firmament, Hella S. Haasse in tekst en context
Onder redactie van Arnold Heumakers, Anthony Mertens en Peter van Zonneveld
Uitgeverij: Em Querido
Steeds vaker doet Hella Haasse mij aan de schaker Viktor Kortsjnoj denken. Deze in 1931 geboren Rus, die jaren lang tot de wereldtop behoorde, had normaal gesproken aan het eind van de jaren tachtig met schakerpensioen moeten gaan. lees verder
The Queen van Stephen Frears is zonder meer een briljante film. De film beschrijft de situatie aan het Britse hof, direct na het dodelijk auto-ongeluk van prinses Diana. Terwijl de populariteit van Tony Blair naar een hoogtepunt rijst, verschanst de koninklijke familie zich op het landgoed Balmoral. lees verder
Politieke partijen hebben dubbele agenda’s en tijdens de formatie kunnen die ineens opengaan. De dubbele agenda wordt natuurlijk veroorzaakt door wat de partij enerzijds wil en wat de partij anderzijds kan bereiken. Verder hebben partijen tijdens de verkiezingen erg hun best gedaan zich zo goed mogelijk te presenteren, maar blijkt het er na de verkiezingen toch wat anders uit te zien. lees verder
In De Rode Hoed hebben twaalf columnisten een column uitgesproken over een door mij opgegeven onderwerp. De komende tijd zullen die columns hier worden gepubliceerd.
De eerste column is van Jaap van Heerden, die de de volgende stelling op kreeg: “Niet van belang zijn de laatste woorden die een mens in zijn leven spreekt, maar die hij hoort”. lees verder
Beste Rik,
In een vorige brief schreef je dat “originaliteit in China niet erg op prijs wordt gesteld”. Ik ben er toen verder niet op ingegaan, maar die opmerking is wel blijven hangen. Ten eerste vroeg ik mij af op wat voort soort originaliteit je eigenlijk doelt. Nederlanders hoor je er vaak over klagen dat “iedereen boven het maaiveld de kop wordt afgehakt”. Kennelijk wordt originaliteit ook bij ons niet bijzonder gewaardeerd. Doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg, dat is ons motto. lees verder
In de Rode Hoed hebben twaalf columnisten een column uitgesproken over een door mij opgegeven onderwerp. De komende tijd zullen die columns hier worden gepubliceerd.
Deze column is van Jan Kuitenbrouwer, die zijn eigen gang ging. lees verder
Met een zekere ontroering heb ik de afgelopen dagen de berichtgeving gevolgd van De Telegraaf over de twee eigen verslaggevers Joost de Haas en Bart Mos, die op bevel van de rechter in de gijzeling zijn genomen. De journalisten maakten gebruik van een lek bij de AIVD en waren zo in staat informatie te publiceren over de criminele organisatie van Mink K. lees verder
Maxime Feldman en ik
Abdelkader Benali
Uitgeverij: De Arbeiderspers
Wanneer romanpersonages met diepzinnige namen in een Volkswagen Passat stappen om daarmee naar het restaurant Osiris te rijden, dan weet de lezer zeker dat hij moet oppassen. De lezer heeft dan niet zo maar een boek in handen, maar een gelaagde roman die “overmeesterd” dient te worden. Een “weerbarstige” roman, die veel “vraagt” van de lezer, want literatuur is nu eenmaal geen eenvoudige zaak die makkelijk begrepen kan worden. lees verder
Jan Peter lag in bed en kon de slaap niet vatten. Denkend aan de formatie lag hij maar te woelen. Wie zouden er straks niet allemaal op zijn stoep staan? Wouter en Jan. Mark, Femke en André. En misschien ook nog Geert. Allemaal zouden ze iets van hem willen. Dat was bevredigend. Maar eigenlijk wilde hij niets van hun. lees verder