Archief
May, 2009
HUMAN
Sunday, May 31st, 2009
MARTYR VERLIEZEN IN DE FINALE MET 2-0
Religieus nieuws dat de voetballiefhebbers niet mogen missen. De IKON bracht dit bericht:
Afgelopen weekend vond de finale van de Clericus Cup op de voetbalvelden van het Vaticaan plaats. De priesterstudenten van het seminarie Redemptoris Mater veroverden de titel op dit voor rooms-katholieke priesters en seminaristen georganiseerde voetbaltoernooi.
Het twee maanden durende toernooi werd voor het eerst in 2007 georganiseerd en is een initiatief van het door de vorige paus (Johannes Paulus II) opgerichte sportfonds van het Vaticaan. De deelnemers van het toernooi komen uit tientallen verschillende landen maar werken of studeren allemaal in het Vaticaan.
Het seminarie Redemptoris Mater van het Neokatechumenaat, bestaande uit Italiaanse seminaristen, kwam zaterdag in de finale tegenover de Amerikaanse Martyrs. Met een 2-0 overwinning pakten de Italianen voor de tweede keer (2009 en 2007) in de geschiedenis van het toernooi de titel. In 2008 werden zij tweede.
De Clericus Cup kent enkele regels die afwijken van de reglementen bij ‘normale’ voetbalwedstrijden. Zo duurt een wedstrijd één uur, in plaats van 90 minuten en bestaat er een algeheel vloekverbod. Daarnaast kan de scheidsrechter behalve de gele en rode kaart ook een blauwe kaart uitdelen. De bestrafte voetballer moet dan voor vijf minuten het veld verlaten om zijn zonden te overdenken.
Voor meer informatie en een wedstrijdverslag verwijs ik naar deze site. Dat voetbal en de roomse kerk een lange traditie hebben blijkt uit deze foto.
Zelf heb ik in mijn jeugd menig maal tegen RKAVIC gespeeld – rooms katholieke atletiek en voetbalclub – die door ons “boeren” altijd “de papen” werden genoemd. Zij wonnen meestal. Wij voelden ons na afloop zoals De Martyrs. lees verder
Invallen
Sunday, May 31st, 2009
De slogan van D’66, de meest Europese partij, luidt: “Europa? Ja!”. De slogan van de PVV, de minst Europese partij, luidt: “Voor Nederland”. De slogan van de Socialistische Parij luidt: “Minder Brussel”. De slogan van het CDA luidt: “Werken aan zekerheid”.
De slogan van de VVD luidt: “Stem 4 juni gewoon VVD”. En de PvdA heeft, voor zover ik kan nagaan, helemaal geen slogan voor de aanstaande Europese verkiezingen.
Kortom, worden wij daar koud of warm van? Het antwoord is: nee!
In het dagblad De Pers las ik dat slechts 32% van de Nederlandse bevolking beslist van plan is om te gaan stemmen. De rest twijfelt of gaat niet. lees verder
Beweringen en bewijzen
Sunday, May 31st, 2009
Artikel 1 van de Nederlandse Grondwet luidt: “Allen die zich in Nederland bevinden, worden in gelijke gevallen gelijk behandeld. Discriminatie wegens godsdienst, levensovertuiging, politieke gezindheid, ras geslacht of op welke grond dan ook, is niet toegestaan”.
Is dat zo?
Mij lijkt dat artikel hoogstens een vage wens. Voor de rest is het gewoon onzin, die met de werkelijkheid weinig uitstaande heeft.
Mensen discrimineren op allerlei mogelijke manieren. Als ik twee vrouwen zie lopen, een mooie en een lelijke, dan kijk ik eerst naar de mooie. lees verder
Columns
Sunday, May 31st, 2009
In Vrij Nederland las ik een treffend interview van Coen Verbraak met Sjuul Paradijs, hoofdredacteur van De Telegraaf. Op de een of andere manier vind ik dat alles klopt aan Sjuul Paradijs. De Telegraaf is de krant van het volk en het is daarom terecht dat de hoofdredacteur ook uit het volk voortkomt. De voornaam is Sjuul en niet Jules. Ook zeer juist. lees verder
HUMAN
Sunday, May 24th, 2009
DANIEL HAUSE LIJDT AAN DE ZIEKTE VAN HODGKINS, MAAR MAG GEEN CHEMO
In de Nederlandse Bijbelbelt zijn er nog altijd ouders die hun kinderen weigeren te laten inenten. Krijgt je kind kinderverlamming dan heeft God dat zo gewild. Pech gehad. Niet voor jou, maar voor je kind.
Het kan natuurlijk altijd erger.
De dertienjarige Daniel Hauser uit Minneapolis, Minnesota, lijdt aan de ziekte van Hodgkins. Dat is een vorm van kanker, die tegenwoordig heel goed te overleven valt met chemo of bestraling. Helaas willen Daniels ouders daar niets van weten. Als God het wil, gaat Daniel maar gewoon dood. Daniel zelf denkt dat zijn ouders het wel het beste zullen weten.
Onlangs heeft een rechter beslist dat de wil van Daniels ouders terzijde moet worden geschoven. Dat Daniel gewoon zijn behandeling dient te krijgen, of anders uit de ouderlijke macht moet worden gezet.
Dat klinkt redelijk, ware het niet dat Daniel inmiddels zelf ook niets meer van de chemo wil weten. Net als zijn ouders is hij lid van de Nemenhah Band, een vreemde sekte in Stockton. De leider van de sekte, Phillip Cloudpiler Landis, zegt de familie niet te kennen, maar hij “respecteert” hun beslissing om chemo te weigeren.
Hier het volledige bericht:
INNEAPOLIS – A Minnesota judge ruled Friday that a 13-year-old cancer patient must be evaluated by a doctor to determine if the boy would benefit from restarting chemotherapy over his parents’ objections.
In a 58-page ruling, Brown County District Judge John Rodenberg found that Daniel Hauser has been “medically neglected” by his parents, Colleen and Anthony Hauser, and was in need of child protection services.
While he allowed Daniel to stay with his parents, the judge gave the Hausers until Tuesday to get an updated chest X-ray for their son and select an oncologist.
If the evaluation shows the cancer had advanced to a point where chemotherapy and radiation would no longer help, the judge said, he would not order the boy to undergo treatment.
However, he said, if chemotherapy is ordered and the family still refuses, Daniel will be placed in temporary custody.
The judge wrote that Daniel has only a “rudimentary understanding at best of the risks and benefits of chemotherapy. … he does not believe he is ill currently. The fact is that he is very ill currently.”
It was unclear how the medicine would be administered if the boy fights it. Dr. Bruce Bostrom, a pediatric oncologist at Children’s Hospitals and Clinics of Minnesota, said last week he would have a hard time forcing Daniel to take the medicine. Bostrom said Friday his hospital has psychologists, child life specialists and other resources to help ease Daniel’s fears. He also said an ethics committee would meet next week to talk about all the scenarios doctors may encounter.
Daniel’s court-appointed attorney, Philip Elbert, called the decision unfortunate.
“I feel it’s a blow to families,” he said. “It marginalizes the decisions that parents face every day in regard to their children’s medical care. It really affirms the role that big government is better at making our decisions for us.”
Elbert said he hadn’t spoken to his client yet. The phone line at the Hauser home in Sleepy Eye in southwestern Minnesota had a busy signal Friday. The parents’ attorney had no immediate comment but planned to issue a statement.
Daniel was diagnosed with Hodgkin’s lymphoma and stopped chemotherapy in February after a single treatment. He and his parents opted instead for “alternative medicines” based on their religious beliefs.
Child protection workers accused Daniel’s parents of medical neglect; but in court, his mother insisted the boy wouldn’t submit to chemotherapy for religious reasons and she said she wouldn’t comply if the court orders it.
Doctors have said Daniel’s cancer had up to a 90 percent chance of being cured with chemotherapy and radiation. Without those treatments, doctors said his chances of survival are 5 percent.
Daniel’s parents have been supporting what they say is their son’s decision to treat the disease with nutritional supplements and other alternative treatments favored by the Nemenhah Band.
The Missouri-based religious group believes in natural healing methods advocated by some American Indians.
After the first chemotherapy treatment, the family said they wanted a second opinion, said Bostrom, a pediatric oncologist who recommended Daniel undergo chemotherapy and radiation.
They later informed him that Daniel would not undergo any more chemotherapy. Bostrom said Daniel’s tumor shrunk after the first chemotherapy session, but X-rays show it has grown since he stopped the chemotherapy.
“My son is not in any medical danger at this point,” Colleen Hauser testified at a court hearing last week. She also testified that Daniel is a medicine man and elder in the Nemenhah Band.
Daniel is dus een medicijnman, die zichzelf kan genezen. Anders kan hij misschien nog altijd even langs Jomanda gaan, die in tegenwoordig in Canada predikt.
DAT WORDT WEER DOKKEN VOOR DE KATHOLIEKE KERK
Speciaal voor Theodor Holman knip ik berichten over seksueel misbruik door geestelijken. Het is elke week raak, soms meer dan één keer. Deze keer ging het om een nieuw record: 35.000 kinderen misbruikt in Ierland. Bij zulke getallen gaat het je duizelen.
Het ANP berichtte het volgende:
Seksueel misbruik was op katholieke scholen in Ierland tot in de jaren ’90 schering en inslag. Onderzoek door de overheid naar misstanden in de afgelopen 60 jaar heeft uitgewezen dat misbruik onlosmakelijk verbonden was met jongensscholen. Het onderzoek heeft negen jaar geduurd.
De onderzoekers stelden vandaag verder dat lichamelijke en geestelijke mishandeling kenmerkend was voor de scholen. De instituten werden geleid ‘op een strenge, geordende manier die op onredelijke wijze discipline afdwong bij de leerlingen en zelfs leraren’, aldus het rapport.
Meer dan 35.000 kinderen werden tot de jaren ’90 geplaatst in de katholieke instellingen. Meer dan duizend oud-leerlingen vertelden de onderzoekscommissie over het misbruik tijdens hun verblijf. Hun verklaringen maakten overduidelijk dat kinderen op de scholen behandeld werden als gevangenen en slaven in plaats van als vrije mensen, aldus de onderzoekers.
Op de scholen werd door de geestelijken geslagen, verkracht en vernederd. Ook werden kinderen uitgehongerd. Controleurs van de overheid slaagden er niet in de mishandelingen te stoppen. Ook geestelijk leiders grepen niet in. Op meisjesscholen was het misbruik aanzienlijk minder, maar ook daar ging volgens de commissie veel mis.
Alle onderzochte instellingen zijn inmiddels gesloten. Veel kinderen moesten naar de katholieke scholen nadat ze hadden gespijbeld of wegens kleine misdaden. Maar ook kinderen van ongetrouwde moeders en wezen werden aan de zorg van de geestelijken toevertrouwd. Later pleegden veel van de leerlingen zelfmoord.
De Volkskrant deed het nog uitgebreider. Je vraagt je af of zoiets niet moet afstralen op de katholieke doctrine, eigenlijk op de hele religie die rooms-katholicisme heet. Hoe kunnen katholieke leiders hun moraal hoog houden als dit onder hun ogen en met hun medeweten gebeurt. Daarom: als er vanuit die hoek aanmerkingen wordt gemaakt op abortus, dan moet het antwoord zijn: dan kunnen jullie tenminste niet met je vingers aan onze kinderen komen.
Humanistische omroep, 20 mei 2009
Buitenhof
Sunday, May 24th, 2009
De Volkskrant bracht gisteren het bericht over een baby die was gestorven, na behandeld te zijn door een cranio-sacrale therapeut. Volgens de ouders heeft de therapeut het nekje van het kind zo lang gebogen dat gevolgen fataal waren. Onderzoek heeft deze doodsoorzaak inmiddels bevestigd.
Sacraal betekent “heilig” en craniologie is de studie van de schedel. Die is in de negentiende eeuw bedacht door ene dr. Gall, verder ontwikkeld door ene dr. Lombrozo, en later in handen gevallen van ene Adolf Hitler, die er wel brood in zag voor zijn rassentheorie.
Tegenwoordig opereert de craniologie in een nieuw, heilig jasje. Op de site Praktijk voor Lichaamswerk en Cranio-Sacraal Therapie lees ik dat ene dr. Upledger het cranio-sacrale ritme van de hersenen heeft ontdekt. Niet veel later zou deze Amerikaanse arts ook het bestaan van een heel cranio-sacraal systeem “wetenschappelijk hebben bewezen”.
Dat laatste wordt met nadruk vermeld. Dat zie je trouwens vaak bij de alternatieven. Ze adverteren ermee dat er meer is tussen hemel en aarde, maar ondertussen willen ze maar al te graag worden erkend door de echte medische wetenschap.
Bijna altijd zijn die claims vals. Of het sacrale craniologie is, homeopathie, bioritmiek, klankschalentherapie, tantra healing of wat niet al, van geen dezer behandelwijzen is wetenschappelijk bewezen dat het helpt. Van cranio-sacrale therapie weten wij dat het nooit is opgenomen in een wettenschappelijk onderzoeksprotocol. Het werk van de meeste alternatieve artsen en therapeuten onderscheidt zich daarom niet van dat van kwakzalvers. Het zijn handelaren in valse hoop.
Het was trouwens een slechte week voor de alternatieven. Zo is tegen Jomanda, bekend van het ingestraalde water – “ook voor uw honden en katten” –, een voorwaardelijke straf van een jaar geëist voor haar misdadige adviezen inzake de borstkanker van actrice Sylvia Millecam.
En dan was er de onthulling dat de cursussen van het medium Gabriela Gaastra en haar man Rients Gaastra worden vergoed door de zorgverzekeraar CZ.
Volgens Gabriela, zo lees ik in Trouw, hebben de slachtoffers van de aanslag in Apeldoorn een menselijk schild gevormd om de leden van de Koninklijk familie te redden. De doden zijn gestorven voor een hoger doel en wij zullen dat later pas begrijpen. Daarom kan de spiritualiteit van de dader Karst T. niet genoeg worden geprezen, aldus Gabriela, die ook beweert dat deze boodschap haar is ingefluisterd door Jezus, Maria en Maria Magdalena.
Helaas doen bijna alle grote zorgverzekeraars aan deze onzin mee. Wilt u worden vergoed voor een bedevaart naar Lourdes of voor een safari met een masseur, die u inwijdt in de geheimen van chakra’s? Dat kan. Het is zelfs een bloeiende bedrijfstak geworden.
Ieder mens heeft het recht de geloven in de grootste mogelijke flauwe kul. Miljoenen mensen doen dat ook, dat is hun vrijheid. De wereld wil bedrogen worden, maar die behoefte dient niet te worden gesubsidieerd door de staat en gefaciliteerd door zorgverzekeraars. Een grondige wetenschappelijke studie moet daarom weer verplicht worden voor een ieder die medische diagnoses stelt. En wie die papieren niet heeft, moet gewoon weer een ouderwetse dauw krijgen.
En, o ja. De Verenging van Natuurgeneeskundig Therapeuten heeft inmiddels Gabriela aan de kant gezet. De vereniging wijst erop dat er bonafide zijn en niet-bonafide natuurgenezers, zoals je ook bonafide zakkenrollers hebt en niet-bonafide zakkenrollers.
Dat laatste zeggen die natuurgeneeskundige therapeuten overigens niet. Dat zeg ik.
Buitenhof, 24 mei 2009.
Gastenhoek
Thursday, May 21st, 2009
Robert Vuijsje over de commotie rond zijn boek Alleen maar Nette mensen:
Tegen het einde van het gesprek aan tafel bij Pauw & Witteman gebeurde het. Irma Accord, de ‘cultureel antropologe uit Amsterdam Zuidoost’ die me beschuldigde van het schrijven van een ‘racistisch boek’, ging haar grootste troefkaart uitspelen. lees verder
Invallen
Thursday, May 21st, 2009
Al enige jaren ben ik lid van het Republikeins Genootschap, een club van keurige dames en heren. Erg militant is het Genootschap niet. Je zou ons “slapende leden” kunnen noemen.
Bijeenkomsten zijn er zelden en activiteiten worden al even zelden gepland. Het is meer een soort verwantschap in het belijden van het gelijkheidsideaal. De ene mens staat niet boven de andere en het verwerven van een positie op grond van erfelijkheid is onwenselijk. Soms komt er een lid bij, zoals onlangs mijn zeer gewaardeerde collega Amanda Kluveld. Soms zegt er een lid op, zoals onlangs de door mij evenzeer gewaardeerde mediëvist Frits van Oosterom. lees verder
Beweringen en bewijzen
Thursday, May 21st, 2009
Toch absurd dat je ineens, 66 jaar na dato, probeert uit te zoeken of je grootvader misschien door John Demjanjuk is opgevangen in het vernietigingskamp Sobibor.
John heette trouwens toen nog Iwan.
En mijn grootvader heette trouwens Mozes. Hij is geboren op 27 mei 1867. Over twee weken jarig, maar toch ver weg. Tien jaar geleden kon je nog zeggen “in de vorige eeuw”, maar dat kan ook niet meer. Van Mozes weet ik dat hij via Westerbork in Sobibor terecht is gekomen. Dat weet ik omdat grootvader bij zijn binnenkomst de 45 cent die hij bij zich droeg, heeft moeten afgeven. Dat is keurig door de kampbeheerders genoteerd. Ver nu de oorlog heb ik als nabestaande die 45 cent teruggekregen. Met rente. lees verder
Boeken etc
Thursday, May 21st, 2009
Over het volgende stukje was veel gedoe, vooral door toedoen van muddle-headed Prem Radhakishun, die eerder in Het Parool een column vol geraaskal had geschreven, waarin stond dat ik een racist ben en zo’n beetje verantwoordelijk voor de aanslag in Apeldoorn.
Arme Prem.
Hij heeft vast kwaliteiten, maar hij doet reuze zijn best om te voldoen aan het vooroordeel over de domme neger die alleen maar lawaai kan maken, overal waar hij binnenkomt. Naipaul placht slechts met verachting over dat mensentype te spreken.
Helaas kan ik geen link maken naar het stuk van Prem. Het Parool schaamde zich ervoor en plaatste het niet op het internet. lees verder
Columns
Thursday, May 21st, 2009
In mijn jeugd las ik een roman, die zo’n diepe indruk op mij maakte dat ik voorgoed aan lezen verslaafd ben geraakt. Uitgever Theo Sontrop loopt nog paars aan als de naam valt van de auteur – naar het schijnt een lastig heerschap – en het is misschien wel daarom dat ik het bewuste boek nooit meer heb herlezen. lees verder
HUMAN
Monday, May 11th, 2009
EEN MOSLIMTANDARTS IN LANCASHIRE
Het valt niet altijd mee om een moslimvrouw te zijn, zeker als je de medische stand moet raadplegen voor een of ander fysiek euvel. Zo eiste een moslimtandarts in Engeland dat zijn vrouwelijke moslimpatiëten gesluierd bij hem in de tandartsstoel kwamen zitten.
Het geloof eiste van hem dat hij dit van de vrouwen zou eisen. Je voelt een zekere preoccupatie met de uitoefening van macht op een sadistische manier. Er zijn berichten van zeker twee vrouwen die in pijn de behandelkamer verlieten, omdat de tandarts nogal wat moeite had om bij de plaats van behandeling te komen. De tandarts, de 32-jarige Omer Butt – what ‘s in a name – moet nu in Engeland voor de tuchtraad komen.
Hier het hele bericht van Reuters:
A Muslim dentist refused to treat patients unless they wore traditional Islamic dress, it was alleged today.
Omer Butt, 32, ordered women to put on head scarves or he would not register them or their families at his NHS-funded clinic, it was claimed.
At least two patients were left in pain after they declined to follow his self-imposed rules, the General Dental Council heard.
It is the second time that the dentist – who is the brother of a former spokesman of the radical Islamic group al-Muhajiroun – has appeared before the council’s disciplinary panel on similar allegations.
Two years ago he was reprimanded for telling an Asian mother-of-two he would not register her unless she wore the Muslim hijab.
The GDC heard how Butt believed it was his duty to stop Muslim patients committing what he believed was a religious sin.
He even put a laminated sign on the wall of his waiting room telling patients they would have to adhere to his strict dress code or find another dentist.
John Snell, for the GDC, said: ‘He sought to impose a dress code on patients attending his practice.
‘He required that women cover their hair with a head scarf, or hijab, and that male patients remove any gold jewellery.
‘If he had simply expressed a preference, without imposing any compulsion to adhere to this dress code, there may be no cause for complaint.
‘However, he insisted – and those who did not comply were refused treatment.
‘He made compliance with Islamic dress code a condition of treatment, which is entirely inappropriate under the auspices of the National Health Service.
‘Patients should have access to NHS treatment regardless of their religious observance, or otherwise.’
One patient, referred to only as Mrs F, told how she went with her husband and three children to register as patients at the Unsworth Smile Clinic, in Bury, Lancashire, in 2006.
While they were waiting to be seen, Butt called her husband into an office and told him he would have to tell his wife to wear a head scarf or the family would not be seen.
They promptly left and made a formal complaint to the NHS.
The kind of Islamic outfit dentist Omer Butt is said to demand female patients wore
Traditional: The kind of Islamic outfit Butt is said to demand female patients wore
Mrs F told the panel: ‘I was extremely annoyed. It’s my choice if I wear a Hijab or not. But he told my husband he wouldn’t treat any of us until I did.
‘He even offered to provide one for me to use, but I didn’t want to wear it. I shouldn’t have to wear it to get treatment.
‘I had great pain in my tooth at the time, but I wasn’t going to stand for that so we left.’
Another patient and her family had to leave the clinic in June 2007 because she would not wear the religious headdress after spending a year looking for a dentist in the area, the hearing was told.
The woman’s husband, known as Mr C, was also called into a private room at the surgery where Butt asked him to impose a dress code on his wife.
His wife said: ‘My husband came out and he looked quite angry and his face was red. He said ‘let’s go’.
‘He shouldn’t say to me that he can’t treat me unless I wear the hijab. He said he could provide one for us, but I didn’t want to wear one. I was in pain that day.’
Butt, of Prestwich, Manchester, denies charges of misconduct for his treatment of two patients at the clinic.
If found guilty he faces being removed the dental register.
In September 2007 Butt was formally reprimanded by the GDC for similar behaviour and found guilty of serious professional misconduct.
The hearing, being held in London, continues.
Deze week trof ik trouwens een hele serie van dit soort berichten aan. Bijvoorbeeld een bericht over de fitness-ruimten voor vrouwen in Saoedie-Arabië die gesloten worden. Van gymnastieken verliezen vrouwen hun maagdelijkheid en wie haar maagdelijkheid verliest, is – zoals bekend – niets meer waard.
Opmerkelijk is ook het bericht dat militanten in Peshewar, Pakistan, van dokteren hebben geëist dat zij niet langer westerse kleding zullen dragen. Dus weg met de witte doktersjasjes.
Maar het meest opmerkelijk in deze categorie vond ik toch het bericht dat een vrouw in Dubai een geldboete van 4500 euro (omgerekend) is opgelegd voor het feit dat zij tijdens het autorijden een miskraam heeft gekregen. De miskraam ontstond toen een andere auto van achteren op de hare reed. De rechter oordeelde dat hier sprake was van typische vrouwelijke onhandigheid in het verkeer.
In het Nederlandse rechtssysteem is degene die achteroprijdt altijd schuldig, ook als hij (of zij!) er niets aan kan doen. Dat standpunt is handiger voor de afhandeling door de verzekering. Misschien moeten wij het zo houden, de zwangere vrouw in gedachten.
Hier het hele bericht:
DUBAI (AFP) – A mother who lost her unborn baby in a Dubai road crash has been convicted of manslaughter and ordered to pay blood money, in the first such ruling in the UAE, local newspapers reported on Monday.
The court found the 27-year-old Lebanese woman had failed to exercise due diligence when driving and caused her car to collide with another vehicle in October when she was nine months pregnant, the Arabic-language Al-Emarat Al-Youm said.
The English-language daily The National reported that the woman’s car was struck from behind after she braked on a highway in Dubai, which like the rest of the UAE is notorious for fatal road accidents.
The Dubai Traffic Court ordered the mother to pay 20,000 dirhams (5,450 dollars) in diyyah or blood money to the unborn baby’s next of kin and fined her another 540 dollars for “unintentional homicide,” Al-Emarat Al-Youm said.
The judge based the verdict on Islamic or sharia law, it added.
“This may be the first case of its kind and may appear unusual to some, but the case highlights the fact that an unborn foetus also has rights as any human being,” chief traffic prosecutor SalaH Bu Farousha was quoted as saying in The National.
Highways in the United Arab Emirates have a top speed limit of 120 kilometres (75 miles) an hour but motorists often drive much faster.
GEHEIME AGENDA EVOLUTIONOSTEN
Het Reformatorisch Dagblad heeft verontrustend nieuws: het is een zooitje op de Galapagos Eilanden. Dat komt omdat Darwin daar ooit is neergestreken. Omdat het oog van Darwin op de Galapagos Eilanden is gevallen heerst daar nu Sodom en Ghomorra. De evolutionisten die het land vol hebben gestopt met alcohol en drugs, en uiteraard met verkeerde ideeën hebben een geheime agende om de eilanden ten gronde te richten. De gemeente – of is het een sekte? – The Assemblies of God – slaat alarm over zo veel onchristelijkheid, maar kan voorlopig niets doen aan “het losbandige gedrag, onzedelijke kleding”, alsmede aan “de tatouages en piercings”.
En dan hebben wij het nog niets eens over al die dieren die zich maar voortplanten!
Hier het hele bericht:
PUERTO AYORA – Op het eerste gezicht vormen de Galapagoseilanden een groot pretpark, waar lokale bewoners en toeristen dagelijks genieten van zon, zee en natuur. De realiteit is anders.
Ontwrichte gezinnen en drugs- en alcoholverslaving onder jongeren kenmerken het sociale plaatje. En christenen klagen er over de missiedrang van evolutionisten die de kerkjeugd in verwarring brengt.
Het aantal protestantse christenen op de Galapagoseilanden, gelegen in de Stille Oceaan, zo’n kleine 1000 kilometer ten westen van Ecuador, is gering. Hun identiteit is voornamelijk charismatisch, met uitschieters naar tamelijk conventioneel tot bizar exotisch. Prominent aanwezig zijn leden van The Assemblies of God, en een gemeente die hiermee nauw is verbonden is, Centro Cristiano Hosanna, beter bekend als de Hosannakerk. Een gemeente van 650 leden, die hun kerk in het centrum van Puerto Ayora hebben, het belangrijkste vissersdorp op het eiland Santa Cruz, waar ook de meeste toeristen verblijven voordat ze aan een cruise beginnen.
”El Siervo/no es/siervo/sino/sirve” staat er op een pamflet dat aan de muur van de zaal in de Hosannakerk is bevestigd. Vrij vertaald: ”een dienaar is die naam niet waardig als hij niet werkelijk dient”. David Moya (41) pastoraal medewerker in de kerk, glimlacht als hij ziet dat de tekst zorgvuldig gespeld wordt. Even later steekt hij van wal over de manier waarop zijn gemeente daaraan concreet gestalte geeft onder de bevolking van Puerto Ayora. Tal van sociale programma’s zijn er ontwikkeld om burgers van dienst te zijn. En dat is geen overbodige franje. Moya spreekt van grote sociale problemen op de Galapagoseilanden in het algemeen en in Puerto Ayora in het bijzonder. Volgens hem is er sprake van drugsverslaving, alcoholisme en (homo)seksuele uitspattingen onder jongeren, en kampen ouderen met tal van huwelijksproblemen. De oorzaak van dit alles vat Moya in één zin samen: „Waar havens zijn, daar zijn gezins- en familieproblemen.” Hij legt uit dat vaders hier lang van huis zijn – vroeger omdat ze op vissersboten meevoeren, tegenwoordig omdat ze als gidsen meegaan op de cruiseschepen voor toeristen. Het effect is hetzelfde: moeders blijven achter als enige opvoeders en dat is vaak te veel gevraagd. Temeer, zegt Moya, omdat daar ook nog de „verpestende” invloed is van de toeristenstroom, die tal van „slechte” invloeden het dorp binnenbrengt. Als voorbeelden noemt hij losbandig gedrag, onzedelijke kleding en uitdagende zaken als tatoeages en piercings.
De problemen die hieruit voortkomen, gaan de leden van de Hosannagemeente niet voorbij. Vandaar dat men voor de eigen gezinnen een speciaal controlesysteem heeft opgezet, waarbij gemeenteleden elkaar nadrukkelijk in de gaten houden, bij de opvoeding van kinderen bijvoorbeeld.
Een extra last die de kerk met zich meedraagt is het evolutiedenken dat via de openbare scholen onder de jongeren wordt verspreid, en waarmee vooral twee instellingen zich volgens Moya bezighouden: het Nationaal Park Galapagos –een overheidsinstelling die de natuur beheert– en het Darwin Instituut, een particulier onderzoeksinstituut in Puerto Ayora, dat onderzoek doet naar duurzame bescherming van de natuur, en waarbij de bevolking actief wordt betrokken. Bij dat laatste zit juist de pijn, aldus Moya. Volgens hem gebruiken deze instellingen het ecologisch argument als smoes om het evolutionisme met name op de openbare scholen te propageren en het bestaan van God te loochenen. Moya vertelt over zijn kinderen die op een dag van school thuiskwamen en vertelden dat hun onderwijzer had gezegd dat God niet bestaat.
Wat zijn gemeente daartegenover stelt? „De bouw van een eigen school”, zegt hij en verder noemt hij het optreden van gebedsgroepen, die regelmatig actief zijn op tal van plaatsen op de eilanden (waar precies houdt hij liever geheim). „Wij zien het evolutiedenken als een geestelijke macht die God alleen kan breken, en daar bidden we dan vurig om.”
Godzijdank, hebben ze daar ook hun eigen bijzonder onderwijs!
Schaken
Sunday, May 10th, 2009
In 1956 – ik zat nog op wat toen de lagere school heette – bezocht ik mijn eerste schaaktoernooi. Ik had de regels van het spel net geleerd, maar was meteen gegrepen door de spanning die het verplaatsen van de houten stukjes veroorzaakte.
Daarom nam mijn vader me mee naar het Minerva-paviljoen, waar het kandidatentoernooi werd gehouden. De sterkste grootmeesters ter wereld speelden daar tegen elkaar en de winnaar zou de wereldkampioen Botwinnik gaan uitdagen. lees verder
Beweringen en bewijzen
Sunday, May 10th, 2009
Afgelopen dinsdag stond het groot op de site van de Volkskrant: “Rotterdam heeft Buttplug-angst”. De Maasstad is niet in de greep van de varkensgriep, zoals je van internationale aanvoerhaven zou verwachten, maar van de Buttplug-angst.
Buttplug, naar analogie van God, Nederland en Oranje, gespeld met een hoofdletter. En met een koppelteken, hoewel het officieel één woord is.
Angst is een slechte raadgever. Daarom deden kop en artikel bij mij onmiddellijk de vraag rijzen wanneer het met die Buttplug-angst is begonnen, maar alvorens nader op de kwestie in te gaan, zal ik voor de weinigen die het nog niet weten, eerst even uitleggen wat een Buttplug is. lees verder
Buitenhof
Sunday, May 10th, 2009
Gisteren werd bekend dat John, – of misschien beter: Iwan – Demjanjuk zich moet melden bij de Amerikaanse emigratiedienst. Er lijkt geen ontsnappen meer mogelijk: Demjanjuk, die in Cleveland woont, wordt uitgeleverd aan Duitsland, waar hij als oorlogsmisdadiger terecht moet staan voor zijn aandeel in de moord op 29.000 joden in het concentratiekamp Sobibor.
Het proces tegen Demjanjuk zal ik met bijzonder belangstelling volgen, want verschillenden van mijn familieleden zijn daar omgekomen, onder wie mijn grootvader. Als die in 1943 drie weken later naar Sobibor op transport was gezet, had hij Damjanjuk nog kunnen ontmoeten. Wie Demjanjuk vermoedelijk nog wel heeft meegemaakt is Simon Pam, die in onze familie om mij onbekende redenen “Simon Eendje” werd genoemd. Hij arriveerde in Sobibor net toen Demjanjuk als kampbewaker was aangesteld, met de voorspelbare gevolgen.
Op zichzelf lijkt het mooi dat na ruim zestig jaar nog recht wordt gedaan, maar toch zet ik vraagtekens bij het proces. Mijn skepsis komt niet voort uit zoiets als vergeving, maar heeft meer te maken met praktische omstandigheden.
Ten eerste kun je je afvragen hoe zinvol het is iemand van 89 jaar nog te berechten. Zelfs als de verdachte wordt veroordeeld, heeft hij niet lang meer te leven.
Daar komt bij dat de rechtsgang tegen Demjanjuk bepaald niet voorspoedig is verlopen. In 1988 werd hij al een keer in Israël ter dood veroordeeld voor zijn optreden in Treblinka, een ander concentratiekamp. Tijdens dat proces toonde de Nederlandse geheugendeskundige prof. Wagenaar aan dat de getuigenissen van Treblinka-overlevenden erg onbetrouwbaar waren. Hoe verder weg hoe slechter te herinnering, tot mensen zich alleen nog maar herinneren wat zij de laatste keer hebben gezegd. Veel betrokkenen waren boos op Wagenaar en Demjanuk werd toch veroordeeld.
Maar in 1991, juist voordat Demjanuk zou worden geëxecuteerd, doken uit de KGB-archieven verklaringen op waaruit bleek dat Damjanjuk was verwisseld met een andere Iwan de Verschrikkelijke: Iwan Martsjenko.
Zo haalde Wagenaar alsnog zijn gelijk en moest Demjanjuk worden vrijgelaten. Op die dag kreeg de uitdrukking “een geluk bij een ongeluk” wel een heel naargeestige betekenis.
Laten wij hopen dat openbare aanklagers dit keer beter onderzoek hebben gedaan. De bewijsvoering schijnt nu stevig in elkaar te zitten. Bijna van dag tot dag kan men nagaan wat Demjanjuk destijds heeft uitgespookt. Er zijn nog gaten, maar het algemene beeld is helder.
Toch kan ik nauwelijks vrede hebben met de gang van zaken. In Sobibor had Damjanjuk niet eens een leidinggevende functie, al kan over de aard van de misdaden geen discussie zijn. Als hij inderdaad de Demjanjuk is waarvoor hij wordt gehouden, is hij toch een enorme schurk. Maar wat mij afschrikt, is de rol van de vermoorde onschuld die hij gaat spelen en de emoties die hij bij hoogbejaarde overlevenden gaat oproepen. Ik houd mijn hart vast, met in mijn achterhoofd de onverdraaglijk gedachte dat het weer zo’n echec kan worden als destijds met het proces in Israël.
Onrechtvaardig dat kampbewakers negentig jaar kunnen worden en dat er niet gewoon een hel bestaat waarin zij weg kunnen rotten.
Buitenhof, 10 mei 2009
Columns
Sunday, May 10th, 2009
De aanslag in Apeldoorn heeft niet alleen veel menselijk leed veroorzaakt, hij heeft ook een ravage aangericht bij de media. Misschien kwam de klap het zwaarst aan bij Richard Tates, wiens foto op de voorpagina van het Algemeen Dagblad verscheen met de mededeling dat dit de tronie was van de man die met zijn Suziki Swift vijf mensen doodramde en daarbij zelf ook het leven liet. lees verder
Schaken
Sunday, May 3rd, 2009
Ooit schreef een onbekend gebleven dichter: “Ach, had ik maar één been. Dan had dat ene been dat andere been nooit in de weggezeten”. Schakers zouden over hun handen hetzelfde kunnen zeggen. “Ach, had ik maar één hand”.
Je kunt als schaker over alles ruzie maken, zelfs over de hand waarmee de zet wordt uitgevoerd. Zo bepaalt het reglement dat je met dezelfde hand waarmee je de zet uitvoert ook de klok moet indrukken. Over het algemeen tilt men niet zwaar aan de regel, behalve in tijdnood. lees verder
HUMAN
Sunday, May 3rd, 2009
KAAL SCHEREN ALS TEKEN VAN KRACHT EN ZWAKTE
Jezelf kaal scheren is tegenwoordig een teken van kracht. Pim Fortuyn deed het omdat hij niet kaal wilde lijken en hij het toupetje geen alternatief vond. Tegenwoordig scheren ook mannen zich, die over een volle haardos beschikken.
In minder postmoderne samenlevingen is het kaal scheren altijd een teken van zwakte. Wie herinnert zich niet het lot van de Bijbelse Samson? Wat bewijst dat er altijd iemand is die bij het kaal scheren een handje wil helpen.
Na de Tweede Wereldoorlog werden vrouwen kaal geschoren, die bekend stonden als moffenhoer. Dat heeft weinig verheffende beelden opgeleverd van de wraakzucht der Nederlandse bevolking, die toch weinig reden had om zich vanwege eigen heldhaftigheid op de borst te slaan.
Een variant op de moffenhoer is ontstaan in Burner, een gebied dat in het noord-westen van Pakistan ligt. Daar heeft de Taliban vier mannen overvallen, die naar muziek op de autoradio zaten te luisteren. De vier mannen werden kaal geschoren met de verzekering dat de straf bij een tweede keer lang niet zo mild zou zijn.
Het staakt het vuren dat in Burner is bereikt tussen de Pakistaanse regering en de Taliban betekent overigens helemaal niet dat de Taliban toeschietelijker wordt wat betreft de islaminterpretatie. Vrouwen die het lef hebben zich op de markt of in winkels te vertonen, zijn hun leven niet zeker – aldus de Talibanstrijders. lees verder
Invallen
Sunday, May 3rd, 2009
Over de affaire-Tarig Ramadan is veel gezegd en geschreven, maar ik kom er toch op terug, omdat één facet van de zaak onderbelicht is gebleven. Zoals bekend heeft de islamoloog Ramadan van de gemeente Rotterdam de opdracht gekregen bruggen te bouwen tussen de autochtone en de allochtone bevolking.
Hij kreeg daar een aardige som gelds voor, die ver boven de Balkenende-norm ligt. Ramadan raakte voor de zoveelste keer in opspraak, toen de Gay Krant enige naspeuringen deed naar uitspraken van Ramadan over homoseksualiteit en over de rol van vrouwen. lees verder
Beweringen en bewijzen
Sunday, May 3rd, 2009
Laten wij niet psychologiseren, maar het kan natuurlijk geen toeval zijn dat Anton C. Zijderveld, de cultuursocioloog die onlangs zijn lidmaatschap van het CDA opzegde, in 1985 een boek heeft gepubliceerd met de titel: Over narren en hun gespiegelde werkelijkheid.
Het boek, dat “een fenomenologie van de zotheid” beoogt te zijn, is opgedragen Peppi, de Oostenrijker die de nazi’s had bespot en die na de oorlog als nar was doorgegaan.
Zijderveld is een ironicus. Hij zei eens de provo’s te bewonderen en stelde in het verlengde daarvan “een ludiek professoraat” voor. Zijderveld is zelfs iemand van de pratical joke, een enigszins bedenkelijk tak van humor. lees verder
Columns
Sunday, May 3rd, 2009
De ene helft van ons gezin gebruikte de vakantie om de piramides te bekijken, terwijl de andere helft besloot Koninginnedag te vieren. Dus bracht de ene helft van ons gezin de andere helft naar Schiphol en drukte de andere helft op het hart vooral voorzichtig te zijn. lees verder
