The Max Pam Globe

War on drugs in Roosendal

Invallen

Laatst ging ik op reportage naar Roosendaal om met eigen ogen te zien hoe het daar gaat met het antidrugsbeleid. Al direct bij binnenkomst van de grensplaats stuitte ik op een digitaal bord met de tekst: “Het gedogen is voorbij. Courage”.

Een leuk welkom, dacht ik nog, waarin mij moed werd toegewenst. Maar het bleek wat anders in elkaar te zitten. Courage, is de naam van het politieteam dat Roosendaal schoon moet vegen van de hennepkwekerijen en van andere uitingen van drugsgebruik. Kennelijk wenst de politie in Roosendaal zichzelf moed toe, en dat lijkt mij heel verstandig als je met zo’n onmogelijke taak wordt opgezadeld. lees verder

Nieuwe foto’s van Bobby Fischer

Schaken

Terwijl de schaakwereld nog nazinderde van de imponerende wijze waarop Magnus Carlsen het toernooi van Pearl Springs (China) had gewonnen, verschenen op You Tube of Chessbase ineens nog niet eerder gepubliceerde foto’s van Bobby Fischer (1943-2008).

De herkomst van de foto’s is vooralsnog onduidelijk, maar volgens Chessbase zijn ze afkomstig uit bezittingen, die jaren lang in Pasedena in een kluis hebben gelegen. Toen Fischer nog leefde, zijn ze buiten Fischer om door schuldeisers geveild.  Fischer kon destijds zijn zaak niet verdedigen, omdat terugkeer naar Amerika arrestatie zou betekenen. lees verder

Oorlog & pap, geweren & bh’s

HUMAN

DE EERSTE PRIJS:  EEN MACHINEGEWEER

Soemalië is niet bepaald een vakantieland. Er vindt een bloedige burgeroorlog plaats, waar onlangs buitenlandse inmenging maar geen einde aan komt. Islamitische milities proberen grote delen te onderwerpen, vaak met harde middelen.Zonder een wapen ben je niets in Soemalië.

Vandaar dat het volgende ANP-bericht, dat ik in verschillende kranten aantrof, niet eens zo verrassend was. Het valt in de categorie: te verwachten krankzinnigheid.

KISMAYO – De winnaar van een op de radio uitgezonden quiz in Somalië heeft geen magnetron, maar wapens gewonnen. De 17-jarige jongen kreeg vrijdagavond een AK-47 machinegeweer, handgranaten, een antitanklandmijn en een computer ter waarde van omgerekend 670 euro uitgereikt in de havenstad Kismayo.

De radicaalislamitische al-Shabaab-beweging, die het al ruim een jaar voor het zeggen heeft in het zuiden van Somalië, had de quiz georganiseerd om jongeren aan te moedigen mee te doen met de heilige oorlog tegen vijanden van Allah in Somalië. De jongeren in de leeftijd van tien tot 25 jaar worstelden zich door vragen over cultuur, wetenschap en de Koran. Onder de verliezers werd één AK-47 met munitie verloot.

Tijdens de prijsuitreiking moedigden de rebellen ouders aan om hun kinderen met wapens te laten oefenen en om ze te laten vechten tegen de vijand. Al-Shabaab heeft een rigide variant van de sharia ingevoerd en probeert gewapenderhand heel Somalië in handen te krijgen. Westerse inlichtingendiensten gaan ervan uit dat de beweging banden onderhoudt met het terreurnetwerk Al Qaida.

Een vraag blijft over. Onder de verliezers, staat er, werd een machinegeweer verloot. Maar wat kreeg de winnaar?

Een tank? Een kanon? Een concentratiekamp?

Nog een bericht uit Soemalië trok mijn aandacht. In de altijd berouwbare Spits stond onder de kop Islamisten houden van hangborsten het volgende:

In de hoofdstad Mogadishu zijn enkele vrouwen gegeseld, omdat ze een BH droegen. Bustehouders zijn verboden door Al-Shabab, de Afrikaanse tak van Al-Qaida, die de macht heeft in grote delen van Somalië. De vrouwen moesten eerst hun BH uittrekken, daarna met hun borsten schudden en daarna werden ze afgeranseld met de zweep.

De islamisten introduceerden een nieuwe sluier die hard is gemaakt met stijfsel. Hierdoor is duidelijk te zien of vrouwen wel of geen BH dragen. De islamisten vinden dat een vrouw ofwel volle borsten moet hebben of helemaal plat moet zijn.

Tijdens de anti-BH actie zou een man zijn gearresteerd die wilde voorkomen dat zijn zus haar BH moest uittrekken.

Ook zijn enkele mannen gegeseld, omdat ze geen baard hadden. Eerder verboden de islamisten al films, ringtones, dansen bij huwelijken en voetbal.

Hier het bericht in Daily Mail, waar het de kop heeft: Whipped for wearing a ‘deceptive’ bra: Hardline Islamists in Somalia publicly flog women in Sharia crackdown.

Op Schiphol zijn het nog vrouwen die vrouwen fouilleren, maar dat is in Soemalië duidelijk niet het geval.

VIEZE PLAATJES OP DE LUCHTHAVENSCANNER

Herinnert u zich nog dat een terroristen in Saoedië-Arabië zichzelf heeft opgeblazen door een bom in te slikken. Sindsdien wordt op de luchthaven een scanner gebruikt die niet alleen dwars door je kleren heenkijkt, maar ook door je lichaam. In Manchester hebben ze zo’n ding en daar staan ze nu voor een onverwacht probleem, getuige het volgende AD-bericht:

MANCHESTER – De beruchte nieuwe scanner die de luchthaven van Manchester een jaar lang test, schendt mogelijk de Britse wetgeving rond kinderpornografie. De scanner kijkt immers dwars doorheen de kledij van passagiers, waardoor de douanier aan het apparaat vlotjes naar borsten en genitaliën kan turen.

De luchthaven schakelt nu experts in om te zien of kinderen doorheen de bestralingsmachine mogen lopen, omdat een wet uit 1978 verbiedt om ‘onfatsoenlijke’ afbeeldingen van een kind te maken en te tonen. Om de scanner optimaal te gebruiken, moeten passagiers bovendien hun benen waarschijnlijk een beetje spreiden en hun armen omhoog houden – een pose die door critici kan worden omschreven als pornografisch.

Volgens de luchthaven schendt het gebruik van de scanner geen enkele wet, omdat hij werkt met X-stralen, en dus geen ‘afbeelding’ maakt. “We zitten trouwens niet in een sector die kinderen in gevaar brengt,” zegt een woordvoerder aan The Register. “We willen er alleen zeker van zijn dat alle passagiers veilig op het vliegtuig geraken. We zullen ons echter neerleggen bij het advies van experts.”

Toch vervelend dat je nu je benen wijd moet doen als je een eindje wilt vliegen.

JEZUS VERSCHIJNT OP EEN WAND VAN EEN IKEA-WC DEUR

En tenslotte nog dit. Zoals bekend hebben wij de lijkwade van Turijn, waarop de afdruk van het gezicht van Jezus te zien zou zijn. Dat zoiets helemaal niet zo uniek is bleek onlangs in Glasgow. Daarverscheen Jezus op een de deur van een Ikea-kast. Hier de afdruk. Het is waar, wij kunnen er niet meer om heen, die nerven vormen duidelijk een gezicht.

Hier het bericht in The Scottish Sun, een krant waar ze wel pap lusten van dit soort wonderen.

Mijn vraag is alleen: lijkt hij wel op Jezus? Is het niet eerder Einstein of Charlie Chaplin? Hij lijkt trouwens ook op mijn oom Jacob, die  al jaren dood is.

Humanistische Omroep, 23 oktober 2009

De communicatie-strateeg van W-A

Beweringen en bewijzen

Deze week meldde de Volkskrant dat drie communicatiedeskundigen de prinselijke opdracht hebben gekregen “verdere schade door negatieve publiciteit te voorkomen”. De aanleiding was de teruglopende populariteit van kroonprins Willem-Alexander en prinses Maxima vanwege de problemen met de vakantievilla op Mozambique.

Leider van het team wordt de communicatiestrateeg Frans van der Grint, die tevens zal optreden als de woordvoerder van Manchangulo, de stichting waarin de kroonprins zijn privé-investeringen heeft ondergebracht. lees verder

De wc-plopper en Ruud Vreeman

Columns

Televisie is een meedogenloos medium. Dat wisten wij natuurlijk al, maar er was een Ruud Vreeman voor nodig om dat bewijs opnieuw te leveren. Twee dagen lang zagen wij de burgemeester van Tilburg vechten met een idée fixe, dat zich op zijn voorhoofd had vastgezet als een wc-plopper. lees verder

Ouders, pas op voor loverboys!

HUMAN

LOVERBOYS VOOR DE JIHAD

Ouders, pas op voor loverboys, zeker als het soldaten zijn voor de Jihad!

In het zuiden van India – dus waarom ook niet in Nederland? –  vindt namelijk een wel heel bijzondere jihad plaats. Een liefdes-jihad. Knappe, islamitische jongens verleiden meisjes van andere religies om hen zo te bekeren. Verschillende instanties hebben inmiddels aan de noodbel getrokken. Dat, althans zegt een IKON-bericht.

Het hoge gerechtshof van de deelstaat Kerala heeft bij het ministerie van binnenlandse zaken een verzoek ingediend om het fenomeen te onderzoeken. Christelijke kerken zijn een campagne begonnen om de jeugd en hun ouders toe te rusten en Hindoes hebben een speciale hulptelefoonlijn opgericht. Ouders die bang zijn dat hun dochters worden verleid, kunnen hier naar toe bellen. De noodlijn ontving al meer dan 1500 oproepen.

De verantwoordelijke groep draagt de naam ‘Love Jihad’ en beweert met deze methode al meer dan 4000 meisjes en jonge vrouwen te hebben bekeerd.

Het zijn wel slimme gasten, die islamitische jongens. En nog zo knap ook! Allemaal Arie Boomsma’s, maar dan op z’n islamitisch.

De site Nieuw Religieus Peil geeft ons nog de volgende informatie:

India, oktober 2009

Het Hooggerechtshof van Kerala heeft de staatspolitie en de minister van binnenlandse zaken in New Delhi verzocht om een onderzoek in te stellen naar de zogenaamde ‘Love Jihad’ of ‘Romeo Jihad’ van islamitische organisaties. Onder het voorwendsel dat ze hun levenspartner zullen vinden worden jonge meisjes aangelokt en dan gedwongen zich te bekeren tot de islam.

Het verzoek van het hof valt samen met de afwijzing van vrijlating op borgtocht van twee islamitische jongemannen die ervan beschuldigd worden twee studentes bedrogen te hebben. De mannen zijn lid van het Camout Front, een islamitische studentengroep die gelieerd is aan het Popular Front of India (PFI), een confederatie van organisaties op islamitische grondslag. De studentes getuigden tijdens de zitting dat ze gelokt waren met huwelijksbeloften en toen gegijzeld werden. Ze moesten naar video’s kijken en boeken lezen waarin religieus extremisme opgehemeld werd.

De politie van Kerala vermoedt dat het verschijnsel wijd verbreid is, omdat in een half jaar tijd bijna 4000 bekeringen tot de islam plaatsvonden van meisjes die contacten hadden met het netwerk van Romeo Jihad.
Het belangrijkste lokmiddel is het internet. Gemikt wordt op hindoeïstische en christelijke meisjes, afkomstig uit gegoede kringen. De mannen krijgen mobiele telefoons, fietsen en kleding om daarmee de meisjes te lokken. Als de bekering lukt krijgen ze 100.000 roepies (ca. 1400 Euro).

Het geld komt uit het buitenland, waarschijnlijk uit het Midden-Oosten of Saoedie-Arabië.

Pas dus op voor islamtische mannen met een mobiele telefoon, een fiets en een paar nike’s. lees verder

Wij trekken van Suurkool

Buitenhof

Het staatspensioen, in Nederland geregeld bij de AOW, is geen socialistische uitvinding. Het was Bismarck die in 1889 als eerste een inkomensverzekering oplegde, welke tot uitkering kwam bij ziekte, invaliditeit of ouderdom.

Het ironische is dat Bismarck juist een enorme hekel had aan socialisten. Enerzijds probeerde hij bij wet te verbieden dat arbeiders zich konden verenigen in politieke partijen, anderzijds deed hij er van alles aan om de arbeiders tevreden te stellen met wetgeving op het gebied van gezondheid, onderwijs en bejaardenzorg.

Bismark stond dus met één been in het verleden en met één been in de toekomst.

De gemiddelde leeftijd in het Pruisen van Bismarck was zeventig jaar. Pensioen kreeg je vanaf je 72ste, zodat de staat geen al te grote risico’s liep. Later is de pensioengerechtigde leeftijd verlaagd tot 65, een getal dat inmiddels een sociale verworvenheid symboliseert.

In Nederland kwam Drees direct na de Tweede Wereldoorlog met de Noodwet Oudersdomsvoorziening, die bedoeld was als een tijdelijke maatregel, maar in 1957 was het werkelijk zover en werd de AOW tot wet verheven door de socialistische minister Suurhoff.

Suurhoff was een uitstekende minister, die onder meer de vangrail invoerde, maar hij was ook beetje eigenaardig. Toen twee vrachtwagenchauffeurs aan het lossen waren en Suurhoff, op weg naar zijn departement, er met zijn auto niet langs kon, schijnt hij geroepen te hebben: “Weten jullie wel wie ik ben? Ik ben Suurhoff, de minister van Sociale Zaken”.

Waarop een van de vrachtwagenchauffeurs heeft teruggeroepen: “Doe effe kalm, vader! Al was je Suurkóól!”.

Suurhoff stond dus met één voet in het verleden en met de rest van zijn lichaam in de toekomst, maar dit voorval heeft er misschien voor gezorgd dat wij nu niet van Suurhoff trekken, maar van Drees.

Toen de AOW werd aangenomen, belegde de PvdA op het Amstelveld in Amsterdam een feestelijk bijeenkomst. Ik was tien jaar en mijn vader, partijlid, nam me mee. Bij die gelegenheid heb ik de geweldenaren Drees en Suurhoff een handje mogen gegeven.

In 1970 gebeurde er iets vreemds: mijn vader kreeg te maken met de wet waar hij zo’n fervent voorstander was geweest. Hij werd 65 en ging met pensioen. Maar mijn vader wilde helemaal niet. Hij was kerngezond, toch moest hij stoppen. Nog zie ik voor me hoe bedremmeld hij erbij zat op het afscheidsfeest dat voor hem was georganiseerd. Vanaf het moment dat hij mocht genieten van zijn oude dag is hij eigenlijk nooit meer de oude geweest.

Over een aantal jaren bereik ikzelf de pensioengerechtigde leeftijd, maar van de nieuwe AOW-regels zal ik niets merken. Die gaan pas gelden voor mensen beneden 55 jaar. Uiteraard heb ik mijzelf afgevraagd of ik op 65ste zou willen stoppen. Het schrijven en uitspreken van columns is weliswaar een lood, lood, lood, loodzwaar beroep, maar toevallig is het ook leuk werk, waar ik het liefste tot mijn 80ste, tot mijn dood, mee zou willen doorgaan.

En dat is natuurlijk ook de kwestie: vermoedelijk zijn er grote groepen mensen die – zoals ik – gewoon door willen werken en met wie allerlei afspraken te maken zijn over het later ingaan van de AOW. Er is vast een enorme winst te behalen door de AOW helemaal individueel en flexibel te maken.

Pas als het zo ver is, zullen wij – op weg naar de dood – met beide benen in de toekomst staan.

Buitenhof, 18 oktober 2009

De fabel van de spermatozoo

Beweringen en bewijzen

Het is alweer 25 jaar geleden dat J.H.Donner een stuk schreef, dat beroemd zou worden in de schaakliteratuur. Het stuk heet De fabel van de spermatozoo en het beschrijft hoe rivaliserende organismen zich opofferen om één van hen een bepaald doel te laten bereiken.

De fabel gaat over de spermatozoïde die als eerste bij de eicel aangekomen voor de grootse taak om “bij haar in te gaan”. Daarvoor moet hij het vrouwelijk pantser penetreren, maar dat kan hij niet alleen. Hij heeft de hulp nodig van de andere spermatozoïden, dus van zijn directe concurrenten. lees verder

Wonderen bestaan: Lakeman slaat op tafel

Columns

In tijden van crisis is de Nederlandse televisie een eindeloze bron van vermaak. Bij De Wereld Draait Door sloeg Pieter Lakeman met de vuist op tafel. Een prachtig gezicht! Al lang had ik gehoopt dat iemand dat zou doen bij Yvon Jaspers, want dat lieve meisje vertegenwoordigt voor mij alles wat klef is op de buis. lees verder

Wij zijn allemaal maar amateurs

Wereldomroep

Aflevering 4: Vijf jaar na de moord; herinneringen aan Theo van Gogh

lees verder

Wat is een traditie?

HUMAN

HAMAS VERBIEDT VROUWEN ACHTEROP EEN MOTORFIETS TE ZITTEN

Laatst had ik het met een vriend over de vraag wat nu eigenlijk een traditie is.Mijn vriend is sinoloog en cultureel-antropoloog. Hij zei een tikje cynisch: een traditie is gewoonte, die kort geleden als een gewoonte is ontdekt. De achterliggende gedachte is duidelijk: de meeste tradities zijn helemaal geen tradities, maar het komt vaak goed uit bepaalde gebruiken tot een traditie te verheffen.

Gaza, oktober 2009 –

Hamas verbiedt motorrijders om vrouwen achterop te nemen, ‘vanwege overwegingen van algemeen belang’. De Hamasregering: ‘ deze beslissing is genomen voor de veiligheid van alle burgers en voor de handhaving van de gewoonten en tradities van de Palestijnse gemeenschap’.

Het is nog maar sinds kort dat motorrijders in Gaza vrouwen en kinderen achter op de motor meenemen. Het gebruik is overgewaaid vanuit Egypte.

Inderdaad, het was al vijfhonderd jaar geleden een gewoonte en een traditie binnen de Palestijnse gemeenschap om vrouwen niet mee te nemen achterop de motor. Ik bedoel maar: als er geen traditie bestonden, moesten ze worden uitgevonden. lees verder

Amateurs in een bananenmonarchie

Buitenhof

Het kamerdebat over de begroting van ons koningshuis heeft aangetoond dat Nederland in een crisis verkeert – een integriteitcrisis.

De contouren van de crisis werden al zichtbaar tijdens de Amsterdamse enquête over het debacle van de Noord/Zuid-lijn. De aannemers die wellicht ook verantwoordelijk waren voor gemaakte fouten, veegden hun gat af met de enquête en kwamen gewoon niet opdagen. Burgemeester Cohen kwam wel, maar hij ontkende elke betrokkenheid door doodleuk op te merken dat hij en zijn wethouders “ook maar amateurs zijn op dit gebied”.

Stel u voor dat morgen alle magnums en cornetto’s ineens naar spruitjes, zure zult of hoofdkaas smaken en dat de topman van Unilever zegt: “Thuis kook ik ook niet. Als kok ben ik maar een amateur”. Of dat de baas van Shell zou zeggen: “Olie gelekt in de Noordzee? Sorry hoor, thuis kan ik ook geen gaatje in de muur boren”.

Natuurlijk hoeft manager niet zelf te weten hoe je precies ijs maakt of hoe je in het gesteente boort, maar hij moet wel een professional zijn in het aantrekken van de juiste deskundigen.

Het meest schokkende was nog dat Cohen wegkwam met zijn flauwe kul. Iedereen blij dat niemand verantwoordelijk was, en de volgende las je alweer dat Cohen de PvdA moet redden door zich beschikbaar te stellen voor het premierschap.

Het begint de laatste tijd onaangenaam op te vallen dat het aantal bestuurders met een integriteitprobleem ernstig toeneemt.

Zo meldde NRC/Handelsblad dat Gerd Leers, de burgemeester van Maastricht, zijn functie heeft misbruikt. Toen Leers met een vakantiehuis in Bulgarije financieel het schip inging, probeerde hij via allerlei overheidskanalen zijn persoonlijke bezittingen te redden.

Of neem Gerrit Zalm en Robin van Linschoten, gerespecteerde politici die hun heil zochten bij een bank, die woekerprovisies van tachtig procent binnenhaalde. Of neem Frank de Grave, die tussen 1990 en 1996 loco-burgemeester van Amsterdam was en nu beweert dat een overheidsbestuurder best een paar miljard – oftewel 120 % – ernaast mag zitten bij zijn ramingen. Maar over de DSB, waar De Grave ook even heeft gezeten, zwijgt hij in het koor van allen die “geen commentaar” geven. We wachten wel tot 2020, Frank, om te horen hoeveel miljard DSB eigenlijk aan al die gedupeerden had moeten terugbetalen.

En dan kwam deze week in de Tweede Kamer ook de handel en wandel aan bod van leden van ons Koningshuis. Via fiscale sluiproutes langs Guernsey en andere belastingparadijzen eindigden wij op Mozambique, waar Willem-Alexander een strandhuis wil laten bouwen. De Volkskrant had er gisteren een uitvoerig stuk over, waarin allerlei louche en half-louche figuren uit de upper-upper-upper-class langsparaderen, met inbegrip van Herr Flick, erfgenaam van een groot nazie-kapitaal.

In plaats van het project direct af te schieten, meende premier Balkenende het tij voor het strandhuis te kunnen keren door voor de kroonprins een vage stichting in het leven te roepen, maar je kunt op je Hollandse klompen aanvoelen dat zoiets in de toekomst alleen maar nog meer gelazer oplevert. De republikeinen van Nederland mogen Jan Peter wel dankbaar zijn.

In Nederland wordt steeds gelachen om de charmante sjoemelaar Silvio Berlusconi, met wie onze premier altijd goed heeft kunnen opschieten. Wij begrijpen waarom. In navolging van zijn Italiaanse held leidt Jan Peter Balkenende ons met vaste hand naar een bananenmonarchie, die wordt bestuurd door amateurs.

Buitenhof, 11 oktober 2009.

Hup, Pieter Lakeman!

Columns

Bijna gelijktijdig speelden zich op de televisie drie melodrama’s af. In New York was het eerst David Letterman, die in zijn eigen show opbiechtte dat hij zijn vrouw jaren lang heeft bedrogen. Daarvoor gebruikte hij zijn kantoor bij de studio als peeskamertje voor zijn medewerksters.  Zijn eigen vrouw heeft hij trouwens langs dezelfde weg leren kennen, dus zij heeft vast het een en ander geweten of vermoed. lees verder

De deplorabele staat van de PvdA

Beweringen en bewijzen

De PvdA staat in de peilingen op veertien zetels, een dieptepunt in de geschiedenis van de partij. Diederik Samsom heeft dus volkomen gelijk dat de PvdA in “een deplorabele staat” verkeert.

De partij, waarvan mijn vader bij de oprichting op 9 februari 1946 lid werd, bekijk ik altijd met een mengeling van sympathie en deernis. Op die gedenkwaardige dag in 1946 zat ik overigens nog in de buik van mijn moeder.

Met opzet had men in de naam van de partij geen ideologie weergegeven, maar een bezigheid die als hoogstaand en edel werd beschouwd: Arbeid. lees verder

Geen bolletjesslikkers maar bommetjesslikkers

HUMAN

RECHT OP EEN BOM IN EIGEN BUIK

Slecht nieuws voor vliegtuigreizigers: er zullen nog langere wachttijden komen. Die ontwikkeling hebben wij vooral te danken aan terroristen, die hebben ontdekt dat zij het recht hebben op een bom in eigen buik.

De strijd tegen het terrorisme doet aan de strijd tegen doping denken. De ene partij probeert een misdrijf(daad) te maskeren en de overheden proberen nieuwe technologieën te ontwikkelen om die maskerade weer te ontmaskeren. Op die manier hebben wij te maken met een nimmer eindigende wedloop.

Laatst was er een aanslag op het kantoor van de Saoedische prins Mohammed Bin Naif (zie foto), die zo naif was geweest wildvreemden binnen te laten. Die waren weliswaar goed gecontroleerd, ook hun tassen en zo, maar toch waren ze in staat geweest een bom te laten ontploffen.

Waar kwam die bom vandaan? lees verder

Beroemd worden en niks kunnen

Columns

“Het hoogste dat een mens kan bereiken”, heeft de Chinese wijsgeer Lao-Tsje (604-507 v. Chr.) gezegd, “is onsterfelijk worden zonder er iets voor te doen”.

Nu was Lao-Tsje als stichter van het taoïsme een ironicus, wat inhoudt dat hij best het tegenovergestelde bedoeld kan hebben. lees verder

Eis: vijftig jaar gevangenisstraf

Beweringen en bewijzen

“En dan geef ik nu het woord aan de openbare aanklager”.

“Edelachtbare, leden van de jury!

Voor u staat een man die een ernstig misdrijf heeft gepleegd. In het huis van Jack Nicholson heeft hij de dertienjarig Samathia Gailey dronken gevoerd, drugs gegeven en vervolgens heeft hij ook nog seks met haar gehad. De verdachte heeft deze feiten niet ontkend. Weliswaar heeft hij beweerd dat het slachtoffer zich instemmend aan zijn daad heeft overgegeven, maar volgens haar eigen getuigenis was zij te bang om hem af te wijzen.

Leden van de jury, een meisje van dertien! lees verder