The Max Pam Globe

Het merk “kerk”

HUMAN

“De rooms-katholieke kerk heeft dringend een betere communicatiestrategie nodig”, las ik in het dagblad Trouw. Waarna een lang artikel volgt over de angstige politiek van het Vaticaan om het kindermisbruik zoveel onder de zwarte rok te houden. De kerk zou opener moeten worden en de paus is de enige die “het merk kerk” zou kunnen redden.

Het is de vraag of dat wel juist is. Jan Cremer placht altijd te zeggen: “Het geeft wat ze over me schrijven, als ze maar over me  schrijven”. Soms zei hij erbij: “Als ze mijn naam maar goed spellen”.

Die houding heeft Cremer beslist geen windeieren gelegd. Een paar van zijn boeken zijn inderdaad onverbiddelijke bestsellers.

Het is dus maar de vraag of de slechte publiciteit over het kindermisbruik de kerk veel slecht doet. Ja, in Duitsland en Oostenrijk laten katholieken zich bij duizenden uitschrijven, maar in Europa is de rooms-katholieke kerk natuurlijk toch een verloren zaak. In de rest van de wereld daarentegen zijn de roomsen nog steeds groeiende.

In elk geval is de publiciteit zo groot dat de islam helemaal naar de achtergrond is gedrongen. Het gaat alleen nog maar over de kindertjes die tot de paters zijn gekomen! Wanneer wij lezen dat Kurt Westergaard – van de gewraakte Mohammed-cartoon – zijn pen heeft neergelegd, dan kijken wij niet meer op. Overigens heeft zijn pen al weer opgenomen, aldus de Volkskrant.

Al een tikje opmerkelijker is de bedreiging van de makers van de tekenfilmserie South Park. Die steken de draak met alle vormen van religie, zo ook met de islam. In hun tweehonderdste aflevering, een jubileum, hebben ze de profeet Mohammed een berenpak aangegeven, omdat zij hem niet wilden laten zien, “omdat moslims er anders aanstoot aan zouden nemen.” lees verder

Big Boss, Marcouch en conseglierie

Beweringen en bewijzen

In VPRO’s Tegenlicht zag ik een documentaire over de mislukte pogingen om Ahmed Marcouch gekozen te krijgen tot PvdA-lijsttrekker van het Amsterdamse stadsdeel Slotervaart. Het was een intrigerende uitzending, die meer vragen opriep dan oploste.

Wie niet had geweten dat het over een politieke partij ging, zou vermoedelijk hebben gedacht dat hij zat te kijken naar een aflevering van een serie over een maffiafamilie. Er werd door mannen veel op schouders geklopt en er werd ook in armen gesloten. En er waren vrouwen, die met vuur hun loyaliteit kenbaar maakten, zoals alleen vrouwen dat kunnen. De protegé van de Big Boss had verloren, maar de familie zou zich over hem ontfermen. Hoe hij dat ooit zou terugbetalen, daarover zou later worden beslist. lees verder

Peter R., rechter C. en Koos H.

Columns

Terugkijkend naar de drie afleveringen over seriemoordenaar Koos H. denk ik dat Peter R. de Vries maar één fout heeft gemaakt. Zijn fout is dat hij na de eerste uitspraak van de rechter niet in hoger beroep is gegaan. Dat hij daartoe geen geduld had en meteen de uitspraak van de rechtbank aan zijn laars lapte, kan duiden op te grote commerciële belangen. lees verder

Verzekerd!

Gastenhoek

In 2005 had ik met Martin Bril een kleine, tweewekelijkse correspondentie voor het blad Verzekerd!

Het betaalde goed, dit intern verspreide blaadje voor verzekeraars, maar weinigen zullen onze stukjes gelezen hebben. lees verder

Nova: de AOW, het mes erin!

Boeken / Cd's / Video's / Media activiteiten

Een van de zaken, waar het mes enorm in kan, is de AOW.

Toen in de negentiende eeuw onder Bismark het idee van een ouderdomspensioen opkwam, was de gemiddelde leeftijd 66 jaar. Door de pensiongerechtigde leeftijd op 65 jaar te stellen, kon de overheid zich geen buil vallen aan dat ene jaartje. lees verder

De penis, de paus en geen erectie

HUMAN

DE PENIS, DE ERECTIE EN DE ARRESTATIE VAN DE PAUS

Er was weer veel te doen over het kindermisbruik binnen de katholieke kerk en daarom beginnen wij met het menselijk deel, waar al die ophef vandaan komt: het genitaal. In De Telegraaf konden wij dit bericht lezen:

Penis moet weg voor komst paus

ALLETTA –  De burgemeester van een klein plaatsje in de buurt van het vliegveld van Malta wil dat een penisbeeld, gelegen aan de hoofdweg richting hoofdstad Valletta, wordt verwijderd in verband met een bezoek van de paus.
Burgemeester John Schembri vindt het kunstwerk obsceen en beschamend en vindt dat het als teken van respect voor Benedictus XVI moet worden weggehaald.

Het werk van beeldhouwer Paul Vella Critien werd begin 2006 neergezet bij een rotonde aan het begin van het dorpje Luqa. Veel inwoners klaagden al over het ‘penisbeeld’.
De paus bezoekt het eiland aankomend weekend na recente onthullingen over misbruik binnen de katholieke kerk op Malta.

Een ander bericht dat deze kwestie bevestigt, komt uit de Spits.

Gelovigen woest om erectie.

Kerkgangers van de St. Charles Catholic Church in Warr Acres (Oklahoma) zijn furieus over een schilderij waarop Jezus te zien is met een enorme erectie. Het drie meter hoge schilderij hangt boven het altaar van de katholieke parochie in Oklahoma. Pastoor Philip Seeton vindt alle commotie rondom de penis van Jezus onzin. Hij zegt dat het gaat om de buikspieren op het lichaam van Jezus.

De pastoor is niet van plan het schilderij van de muur te halen. “Enkele mensen hebben me gemeld dat ze geen deel meer wensen uit te maken van onze gemeenschap vanwege het schilderij”, zegt de pastoor. “Anderen vinden het schilderij niet gepast, maar ze blijven wel naar de kerk komen.”

DAWKINS WIL DE PAUS LATEN ARRESTEREN

Het mag zo zijn dat Malta voor de paus de penisbeelden van de straat haalt, mijn grote held Richard Dawkins heeft hele andere plannen met de kerkvader als hij straks op 16 september op Britse bodem landt voor een bezoek. lees verder

Over Selma, Ab en Huib Klink

Buitenhof

Deze week zijn mij een paar zaken opgevallen die ik niet kan duiden, maar die ik toch graag met u wil delen. Misschien ziet u de verbanden.

Het begon in München, waar ik het proces volg tegen Iwan Demjanjuk. Als bewaker in het vernietigingskamp Sobibor zou hij medeplichtig zijn aan de moord op zo’n 28.000 Joden. Demjanjuk blijft volhouden dat er van persoonsverwisseling sprake is en zijn advocaat heeft al gesuggereerd dat hij wordt verward met andere Demjanjuk – een neef of een broer.

Na de zitting wilde ik naar huis, maar vliegen ging niet meer vanwege de aswolk. Ik haalde nog net de trein en arriveerde in de nacht op het Centraal Station van Amsterdam, waar het door de verbouwingen en de stakingen van het schoonmaakpersoneel een onbeschrijfelijke smeerboel was. Je kunt veel zeggen, maar als je ziet hoe wordt omgegaan met de Noord/Zuidlijn, het Rijks en Stedelijk Museum, en nu weer met het Centraal Station, dan moet je toegeven dat Amsterdam er in elk geval in is geslaagd om de troep bij elkaar te houden.

Eindelijk thuisgekomen, las ik de kranten. Minister Ab Klink had namens de Nederlandse regering zijn excuses heeft aangeboden aan Selma Wijnberg, een van de zeldzame overlevenden van Sobibor. De minister deed dat tijdens een herdenking in Westerbork, het kamp waar de Nederlandse Joden naartoe gingen, voor zij voor verder werden gedeporteerd.

Daarna las ik in het Reformatorisch Dagblad een interview met de eeneiige tweelingbroer van de minister. Hij heet Huib Klink en is hervormd predikant te Hoornaar, Zuid-Holland. Volgens dominee Huib Klink komt het allemaal door geloofsafval en atheïsme dat de mens is vervallen tot de misdaden van communisme en nazisme. Als wij allemaal gewoon christelijk waren gebleven, zouden de Gulag Archipel of Sobibor nooit zijn voorgevallen.

Ik kijk naar de foto van Huib Klink en ik kijk daarna naar de foto van Ab Klink, die naast mevrouw Wijnberg staat. Een verbluffende gelijkenis van de tweelingbroers.

Ineens moet ik denken aan Demjanjuk, aan zijn geheimzinnige neef of broer. Ook denk ik aan de aartsbisschop die Demjanjuk in de rechtszaal geestelijk heeft bijgestaan. Ik moet denken aan de kampbewakers van Sobibor, die bijna allemaal evangelisch of katholiek waren opgevoed. Ik moet denken aan bisschop Williamson die in Regensburg is veroordeeld omdat hij de Holocaust heeft ontkend. Ik moet denken aan kardinaal Babini, die heeft verklaard dat de ophef over het kindermisbruik binnen de katholieke kerk een Joods complot is, omdat – en ik citeer – “uiteindelijk de Joden historisch gezien Christus hebben vermoord”.

En ik moet denken aan Selma Wijnberg en haar man Chaim, die na de oorlog in het christelijke Nederland een vijandig onthaal kregen en die – als het aan de katholieke minister Kolfschoten had gelegen – het land waren uitgegooid.

Ik denk aan de 87-jarige Selma, die allang niet meer in God gelooft. Volgens mensen als Huib Klink was het eigenlijk gewoon haar eigen schuld.

Nog een geluk dat wij ook zijn broer Ab hebben.

En tenslotte denk ik aan de rotzooi op het Centraal Station en aan de komende verkiezingen, maar hoe kom ik daarop? Daar moet ik eerst nog maar eens ernstig over nadenken.

Buitenhof, 18 april2010

De museale functie van de SGP

Invallen

Karel van het Reve heeft eens voorgesteld om ergens in het Noorden van Nederland een communistische enclave in stand te houden. Zo’n kleine gemeenschap, waar Marx en Lenin worden geëerd als grote denkers, zou eventueel gefinancierd kunnen worden met overheidsgeld, dit om latere generaties inzicht te geven in wat het Nederlands communisme ooit is geweest. Het communisme zou zo een educatieve en museale functie vervullen; gewoon een kwestie van historisch besef.

Vanuit datzelfde principe zou ik ervoor willen pleiten om de SGP te laten bestaan zoals zij altijd is geweest: dat wil zeggen zonder verkiesbare vrouwen. Maar helaas heeft de Hoge Raad anders beslist. lees verder

De anti-Freud Club

Beweringen en bewijzen

Volgens de psychoanalytica Iki Freud zou ik mij vrolijk hebben gemaakt over het feit dat de psychoanalyse niet langer wordt vergoed en zou ik de spot hebben gedreven met Sigmund Freud.

Het is waar dat ik graag de spot drijf met alles wat leeft en bloeit. Zo vlas ik op een stukje over de paus, die een verhouding heeft met het negenjarige meisje Aïsja, zo geschreven dat moedwillig alle wereldgodsdiensten door elkaar worden gehaald. Maar met de heilige verontwaardiging der gelovigen moet je tegenwoordig erg oppassen – voor je het weet staat er iemand op je stoep te schreeuwen. Gelukkig is dat met de volgelingen van Sigmund Freud niet het geval. Dat zijn vrijwel zonder uitzondering rustige mensen.

Eigenlijk weet ik niet eens of ik mij vrolijk heb gemaakt over de psychoanalyse. lees verder

Pak de paus en andere plannen

Columns

Mogen wij het echt gaan beleven? De ineenstorting van de rooms-katholieke kerk.

Het is bijna niet te geloven, want de wetten die deze kerk uitdraagt, schijnen eeuwig te zijn, maar toch lijkt alles erop dat een van de grootste en oudste instituties ter wereld aan het wankelen is. Er speelt zich bij de roomsen iets af dat niet meer is terug te draaien. lees verder

Wat Isadore Duncan en een vrouw uit Bennebroek gemeen hebben

HUMAN

CLAIM TEGEN SPEELTUIN

Wat heeft een vrouw in Bennebroek gemeen met Isadore Duncan (1878-1927), de grondlegsters van de moderne dans?

Niet Isadore, net als de vrouw uit Bennebroek, de islam was toegedaan.

Wel dat beide vrouwen het slachtoffer zijn geworden van sjaal.

In 1927 wilde Isadore Duncan wilde zij op de boulevard van Nice in haar open auto – een Amilcar – wegrijden, toen haar zijden rode sjaal die ze om haar hals droeg in een van de spaakwielen verstrikt raakte. Ze werd uit de auto getrokken en enkele meters meegesleurd. Door de plotselinge ruk brak haar nek. Ze werd gecremeerd en haar urn is nog steeds te bezichtigen in het columbarium van de Parijse begraafplaats Père-Lachaise. lees verder

De restjes van Rudy Kousbroek (1929-2010)

Beweringen en bewijzen

Juist voor het weekend kreeg ik zijn laatste boek Restjes opgestuurd, met opdracht. “Voor Max Pam”, stond er, “en voor zijn onsterfelijke hond –  op de valreep”.

Hij ging dus dood, maar Rudy Kousbroek kon overdreven pessimistisch zijn, dus het zou vast wel meevallen. Maar een paar dagen later was het toch zover. Mijn hond, die de Restjes met grote gretigheid had verorberd en daarna in haar mand lag te verteren, werd ineens wakker en barstte uit in een langgerekt gehuil.

Het was gebeurd. Rudy had zijn laatste adem uitgeblazen.

Vooral op het laatst van zijn leven, toen hij wat dikker was, had hij zelf iets van een teddybeer. Een man met een hoge aaibaarheidsfactor, al hield hij ervan om mensen die in zijn ogen iets doms hadden gedaan de zwaarste straffen toe te wensen. lees verder

Dinky Toys

Columns

Als kind heb dinky toys verzameld, van die stalen speelgoedautootjes. Ze werden in vele modellen gemaakt en tegenwoordig zijn ze collector items. Willem Frederik Hermans heeft zijn aforismen verzameld in een boekje dat Dinky Toys heet. Dit is er één: “Alleen wie de wereld en de mensen haat, kan naar het hiernamaals van de christenen verlangen. Wie ook maar aan iets ter wereld is gehecht, zal op aarde willen voortleven. Maar hoe? Als spook? Dat is een vreselijk vooruitzicht”. lees verder

Vassily Smislov (1921-2010)

Schaken

Deze en de komende week zal ik aandacht besteden aan Vassily Smislov, die vorige week op 89-jarige leeftijd is overleden. Hoewel hij maar één jaar wereldkampioen is geweest – van 1957 tot 1958 – behoorde tot de grootste schakers van de twintigste eeuw.

Dat hij maar zo kort de scepter zwaaide, komt door Botwinnik die in die jaren vijftig misschien niet sterkste schaker ter wereld was, maar wel de machtigste. Botwinnik, ook wel “de patriarch van het Russische schaak” genoemd, had zoveel privileges opgebouwd dat je hem verschillende keren moest verslaan om hem als wereldkampioen te onttronen. lees verder

C02-opslag in Barendrecht gaat er niet komen

Invallen

Aan Fidel Castro werd eens gevraagd wat zijn lievelingsfilm was.

“Jaws”, antwoordde de grote Cubaanse leider.

“Maar dat is een Hollywood-productie”, antwoordde de Amerikaanse interviewer verbaasd.

Dat beaamde Castro, maar je moest het zo zien. In de film wil de toeristenindustrie dat gedoe met die haai liever geheim houden, omdat anders de inkomsten van de hotels zullen teruglopen. Daarom neemt men een paar opgevreten zwemmers op de koop toe. Een typisch geval van kapitalisme, dat over lijken gaat. Aldus Castro. lees verder

De droom van een eigen huis

Beweringen en bewijzen

Bij elke verkiezing kom ik voor de vraag te staan of ik zal stemmen tegen mijn eigenbelang. Zo zijn er verschillende partijen waarvoor ik een zekere sympathie heb, maar die maatregelen voorstaan die rechtstreeks ingaan tegen mijn eigenbelang. En vice versa.

Neem de hypotheekrenteaftrek.

Verschillende partijen willen die afschaffen of inperken en zij zullen mij daarmee direct treffen in mijn portemonnee. Dertien jaar geleden heb ik een huis gekocht, een heel pand nog wel, dat bij mij om de hoek te koop stond. Ik liep er langs, keek naar binnen en was verkocht. Jammer dat ik zoiets nooit zou kunnen betalen. Maar in een vlaag van grootheidswaan ging ik toch naar zo’n adviesbureau, waar ik werd ontvangen in een witte kamer met designstoelen. lees verder

De aftrap van een krantenoorlog

Columns

De cijfers van Het Oplage Instituut (HOI) waren opnieuw niet erg bemoedigend voor de kranten en tijdschriften. Slechts twee dagbladen slaagden erin hun oplage gelijk te houden: de Barneveldse Krant en Het Parool. Hartelijk gefeliciteerd, daar in Barneveld! Vergeleken met het overeenkomstige kwartaal in 2008 heeft Het Parool erin 2009 zelfs 16 (zestien) nieuwe abonnees bij gekregen. lees verder