Verzekerd!

Gastenhoek

In 2005 had ik met Martin Bril een kleine, tweewekelijkse correspondentie voor het blad Verzekerd!

Bril & Pam 3

Het betaalde goed, dit intern verspreide blaadje voor verzekeraars, maar weinigen zullen onze stukjes gelezen hebben.

Aflevering 6

Collega!

Pam

Word je wel eens overvallen door een gevoel dat je iets aan het doen bent dat op de een of andere manier niet bij je past? Neem bijvoorbeeld het gevoel dat je vreemd gaat met je eigen vrouw. Ik geef toe: vreemd gaan hoort natuurlijk niet, zelfs niet met je eigen vrouw, maar het kan vreselijk opwindend zijn. Of dat je vol instemming (of afkeer) een boek zit te lezen, waarvan je pas na een tijdje in de gaten hebt dat je het zelf hebt geschreven.

Of dat je opeens aan het inbreken bent in je eigen huis.

Dat laatste is mij onlangs overkomen, maar het eigenlijke verhaal begint een jaar eerder. Ik had toen een mannetje op bezoek, omdat ik mijn huis tegen diefstal wilde verzekeren. Maar dat gaat natuurlijk zo maar niet, dus moesten er extra sloten komen, vooral aan de achterkant. Inbrekers schijnen namelijk bij voorkeur via de tuin binnen te dringen, wist je dat? Vandaar dat wij onze tuindeuren beveiligden tegen ongewenst bezoek, wat overigens niet alleen gebeurde tot tevredenheid van mijn assurantieman, maar vooral ook tot die van mijn vrouw die altijd een beetje bang is.

Niets aan de hand, tot vorige week.

Het was een sneeuwerige zaterdagmiddag, vrouw en kinderen waren een weekje in het buitenland en ik stond met de hond voor de deur, terwijl mijn sleutels binnen lagen. In mijn verkeerde jas laten zitten en de deur achter mij dicht getrokken! Wat er dan aan ellende door je hoofd gaat. Normaal heb ik daar wel een oplossing voor en klim ik bij de buren over de schutting om dan via mijn eigen achterdeur naar binnen te glippen.

Maar ja, nieuwe sloten. En die zaten goed dicht.

Ik zal hier niet in details treden, maar een tijdje later stond er een man voor de deur met een bestelbusje, dat geheel gevuld was met wat je “professionele apparatuur” zou kunnen noemen. Alles bij elkaar duurde het nog twee uur voordat hij en ik, en de hond, binnen waren, maar dan ben je ook echt home sweet home. Er hing wel een prijskaartje aan voor het nieuwe slot, dat net zo sterk moest zijn als het vorige.

Inbreker in eigen huis. Ken je dat gevoel?

Je louche Collega, Max

Collega!!

Bril

Ik kan me voorstellen hoe je je voelde – al begrijp ik niet hoe je vreemdgaat met je eigen vrouw. Dat klinkt mij ook een beetje te veel als het advies van een malafide relatietherapeut. Om weer wat vuur in het huwelijk te krijgen, moet je vreemdgaan met je eigen vrouw. Ik zou dan toch voor andermans vrouw opteren. Overigens heeft recent onderzoek uitgewezen dat vrouwen vaker vreemdgaan dan mannen, dus ik zou maar voorzichtig zijn als ik jou was. Voor je het weet ben je weer vrijgezel en je weet wat dat betekent – nog vaker je sleutels kwijt!

Ik ben mijn sleutels trouwens nooit kwijt, en ik vergeet ze ook nooit. Ik heb daar geen aanleg voor, of ik ben nog niet oud genoeg, hoewel de eerste gebreken zich toch beginnen aan te dienen. Zo groeit er steeds meer haar uit mijn oren, iets waar je je niet tegen kunt verzekeren.

Ter zake.

Het hermetisch afsluiten van de eigen woning is iets waar we gewend aan zijn geraakt. Ik ken mensen die alles potdicht afsluiten, met vele sloten, als ze om de hoek een pakje sigaretten gaan halen. Ikzelf doe dat niet, want ik verzet me tegen die gewenning, en vooral ook tegen de angst die ons wordt aangepraat dat ieder moment al je aardse bezit gestolen kan worden.

Alsof dat zo erg is, trouwens!

Ik ken iemand die laatst gruwelijk werd vermoord – dat is pas erg! En het schijnt dat het ook nog zijn eigen schuld was, dat is nog veel erger! Wat zal ik dan lullen over die duizenden boeken die eventuele inbrekers uit mijn huis mee kunnen nemen?!? Bij de Slegte koop ik al die duizenden boeken zo weer terug. Verder bezit ik alleen audiovisuele apparatuur en computers, daar ben ik niet zo aan gehecht. Het is bovendien in een poep en zucht te vervangen, voor steeds minder geld dat ik bovendien in enorme hoeveelheden bezit, zij het niet in contanten thuis – gelet op de misdaad die zo welig tiert.

Wat kan er nog meer worden gestolen?

Bankstellen, douchecabines, werphengels, tafels, stoelen, het ondergoed van mijn vrouw, mijn eigen ondergoed, de keukenapparatuur, de superhippe verlichting, ik weet het – alles kan zomaar op een dag verdwenen zijn. Maar nogmaals; ik zit daar niet zo mee. Het voordeel ervan is namelijk dat je daarna overnieuw kunt beginnen, en dat is pas een fijn gevoel. Zoiets als voor het eerst verliefd zijn op je eigen vrouw.

Je montere vriend, Martin