Als ik mij even tot Hendrik Bleker mag richten

Buitenhof

Onlangs werd bekend dat de PKN, de Protestantse Kerk in Nederland, per maand ruim achtduizend leden verliest. Op jaarbasis zijn dat bijna honderdduizend leden, wat op een totaal van twee miljoen een gevoelige aderlating is. Gaat de afkalving in dit tempo door, dan bestaat die Protestantse Kerk over twintig jaar niet meer.

Ook de katholieke kerk moet flink inleveren, maar bij de roomsen is het opzeggen zo’n lastige aangelegenheid, dat wij moeten gissen naar de werkelijke omvang van de terugloop. Zeker is dat jaarlijks honderden kerken moeten sluiten.

Wie tegen die achtergrond het optreden van de CDA-lijsstrekkers heeft gevolgd, zal zich misschien hebben afgevraagd tot welk deel van het electoraat zij zich nog richten. Bestaat die christelijke achterban van het CDA eigenlijk nog wel?

Ik moet daar aan toevoegen dat ook andere partijen met dit probleem kampen, met name de Partij van de Arbeid. Bestaat de arbeider eigenlijk nog wel? De gestaalde kaders zijn net zo hard leeggelopen als de kerkgenootschappen, en voor zover zij nog bestaan, zitten zij vooral bij de SP.

Maar terug naar het CDA. Elke mediaseconde van de lijsttrekkerverkiezing liet zien met welke problemen de christendemocratie te kampen heeft. Wanneer je uit een cultuur komt van bisschoppen en dominees, die ook weer hun gezag van boven ontvangen, is het een cultuurschok wanneer je ineens de macht moet grijpen via openbare verkiezingen die voor het ganzen televisievolk worden uitgezonden.

Logisch dat er dan van alles misgaat. Je kunt het geklungel met microfoons en het onderlinge gekissebis aandoenlijk vinden, je kunt het gelikte mediaoptreden van Obama, Sarkozy of Merkel verfoeien, maar het hemeltergend amateurisme van het CDA maakte de Nederlandse politiek belachelijk en tast uiteindelijk de kwaliteit van onze democratie aan. Bij Pauw en Witteman zullen ze achter de schermen vast en zeker gelachen hebben. Ik vraag mij eerder af wie je met zo’n vertoning een dienst bewijst.

Henk Bleker

Van heerlijk helder Henk tot het Mona toetje uit Volendam, er was geen enkele kandidaat bij die in enig ander land ook maar de slippen van een regeringsleider zou mogen dragen. Met als absoluut dieptepunt Henk Bleker, die zo langzamerhand is uitgegroeid tot een schertsfiguur, van wie je zelfs geen tweedehands pony wilt kopen.

Als ik mij nu even tot Hendrik Bleker mag richten:

Henk, houd ermee op! Ga terug naar Stadskanaal. Dat is beter voor het land, voor de partij en voor uzelf.

Voor het CDA is de grote narigheid dat er anderhalf jaar met de PVV is geregeerd, waarbij voortdurend de schijn is opgehouden dat het ging uit volle overtuiging en in goed overleg. Maar zodra de samenwerking op de klippen was gelopen, werd er een nieuw toneelstukje opgevoerd, namelijk die van de hond die zijn eigen braaksel moest opeten: dus eens maar nooit meer.

De politicoloog Meindert Fennema  heeft deze week in zijn afscheidscollege geconstateerd dat de oude elite in Nederland verdwijnt. Van alle partijen heeft het CDA daar ontegenzeggelijk het meeste last van. Ik zie maar één kandidaat die het CDA weer enige allure kan geven.

Ernst Hirsch Ballin.

Een ouderwetse katholiek met een Joodse naam, die het plechtstatige taalgebruik hanteert van een dominee. Hij zou het kunnen, maar hij zal deze beker aan zich voorbij laten gaan.

Buitenhof, 13 mei 2012.