Foto’s van boze moslims die protesteren tegen de film Innocence of muslims zijn tamelijk gewoon, maar deze foto van persbureau Reuters vond ik toch bijzonder. Dat Theo van Gogh “door onwetenden van geest” wordt beschouwd als de maker van Innocence of muslims zou hem goed hebben gedaan. Theo had ervan genoten:
Jammer, dat de schatten niet wisten dat Theo al dood was. Dat het kennelijk niet tot hun brein is doorgedrongen dat de liquidatie al acht jaar geleden heeft plaatsgevonden. Of zouden ze denken dat Theo die film na zijn dood, vanuit de hel, heeft gemaakt? Een mooier compliment is bijna niet denkbaar.
Inderdaad, Theo heeft ook na zijn dood vele vijanden. Je moet echt talent hebben om dat voor elkaar te krijgen.
Neem bijvoorbeeld Barbara Plugge, sterverslaggeefster van Privé. Deze week ging de roddeljournaliste na 35 jaar trouwe dienst met pensioen. De Volkskrant drukte over twee pagina’s een prachtinterview met haar af. Haar foto toonde een aangereden kraai met rood omrande ogen, die keken alsof er net een fles wodka naar binnen was gegoten.
Van Gogh heeft destijds enkele warme woorden aan Barbara Plugge gewijd, waarvan “het kirrend riooltje van Privé” nog het aardigst klonk. Het was een reactie op de verslaggeving in Privé van Theo’s scheiding. Daarom had Theo besloten elke roddel over hem te beantwoorden met een nog grotere roddel – zeg maar: met een nog grotere leugen – over degene die hem had beroddeld. En zo verzon hij hoe de zelf onvruchtbare Barbara Plugge, cement in de baarmoeder, naar Colombia was afgereisd, om ter adoptie een kind te kopen voor vijfhonderd dollar. Tenslotte had ze maar van de aanschaf afgezien, omdat het kind rotte tanden bleek te bezitten.
Wie het nog eens wil nalezen kan terecht in Sla ik mijn vrouw wel hard genoeg?, columns die destijds – verluchtigd met een tekening van Sieb Posthuma – in HP/De Tijd hebben gestaan.
Verderop lezen wij in een andere column dat Barbaartje Plugge ook achter de bomaanslag op Rob Scholte heeft gezeten. Volgens Theo was het motief van “Barbaraartje” terug te voeren op een verliefdheid voor Scholte, die Plugge had opgevat tijdens haar verblijf op de Rietveldacademie. Plugge studeerde toen af op “Textiele Werkvormen”, wat onder meer een geborduurd zelfportret opleverde. De bomaanslag was de afrekening voor de niet beantwoorde liefde.
Rob Scholte raakte zijn benen kwijt en Barbara Plugge verzaakte sindsdien de kunst. Zij werd een roddeljournalist “van mestkeverachtige allure”, aldus Theo van Gogh, die nog heeft opgeroepen tot haar arrestatie.
Enfin, zestien jaar later zegt ze: “Zijn dood is tragisch voor zijn familie, niet voor mij. De opperrechter heeft gevonnist.”
Helemaal waar, en de jihad-strijders van Allah zeggen het haar na.