Chávez stinkt!

Columns

Als een gepassioneerd bezoeker van mausolea sprong mijn hart open, toen ik las dat het lichaam van president Hugo Chávez wordt gebalsemd. Hij komt in een glazen kist te liggen, die in het Historisch Museum van Caracas zal worden opgesteld. Opdat  “het Venezolaanse volk er naar kan kijken tot in alle  eeuwigheid”.

Volgens de interim-president Maduro, zal Chávez op dezelfde wijze worden geconserveerd als Lenin en Mao.

Wat mij betreft: geweldig nieuws!

Nog mooier wordt het wanneer Chávez, zoals de plannen er nu voorstaan, uiteindelijk naar het Nationale Pantheon wordt verhuisd, waar ook 144 andere Venezolaanse helden liggen. Maar het allermooist zou het toch zijn als de laatste rustplaats van Chávez komt te liggen in het aparte mausoleum, dat momenteel bij het Nationale Pantheon wordt neergezet. Schouder aan schouder krijgt hij dan een plekje naast de grote vrijheidsheld Simon Bolivar.

Tegen de tijd dat het mausoleum klaar is, zal de dode Chávez er pico bello bij liggen, maar ten aanzien van Bolivar mag men minder illusies te koesteren. Bolivar stierf in 1830 en het is de vraag of er veel van hem over was, toen het graf in 2010 werd geopend, omdat Chávez zijn theorie bevestigd wilde zien dat Bolivar niet is overleden aan tuberculose, maar werd vermoord.

Chavez 2

De oervader van al die gebalsemde staatshelden is natuurlijk Vladimir Iljitsj Lenin (1870-1924). Aanvankelijk was Lenin op het Rode Plein bijgezet in een houten huisje, maar toen de dooi inviel en een rioolbuis sprong, begon hij onbedaarlijk te rotten. In een Russisch volksliedje is deze gebeurtenis bewaard gebleven:  “De Tsaar stierf in God/ Lenin stierf in de stront”.

De vreselijke gevolgen bereikten niet alleen de neuzen van de Russen, maar bleven zelfs in Nederland niet onopgemerkt. Zo schreef de anarcho-fascist Erich Wichman een brochure met de ondubbelzinnige titel: Lenin stinkt! Daarin valt onder meer te lezen: “Lenin rotte en stonk tegen alles in, zodat men ten einde raad die mooie glasplaat van zijn doodskist moest vervangen door een plank. Daarachter ligt nu Lenin, roetzwart, borrelend als een moddersloot, en stinkt”.

Nu overleed Lenin nog in een land met een landklimaat waar het stevig kan vriezen, maar in de tropische temperaturen van Venezuela is het gevaar van bederf aanzienlijk groter. Als daar even de elektriciteit uitvalt, gaat Chávez stinken van heb ik jou daar. Over Lenin gaat het hardnekkige gerucht dat de figuur die daar ligt in dat mausoleum niet Lenin zelf is, maar een acteur die sterk op Lenin lijkt. Die zouden ze te grazen hebben genomen, toen het kadaver van Lenin niet meer bruikbaar was en men een look-a-like nodig had. Een advertentie, waarin een acteur werd gevraagd die Lenin moest spelen in een film, deed de rest. De acteur is nooit meer teruggekeerd, wat in de Sovjet-Unie overigens niet helemaal uitzonderlijk was. In elk geval raad ik iedereen, die ook maar een beetje op Hugo Chavez lijkt, de komende maanden ten sterkste af naar Venezuela te reizen.

Mausolea vormen een dankbare toeristenattractie. Behalve de gebruikelijke kinderen op schoolreisje staan er voornamelijk buitenlanders in de rij. In mijn leven heb ik tot dusver drie mausolea bezocht: dat van Lenin, Dimitrov (de Bulgaarse Van der Lubbe) en Mao. Achter Mao is een kolossaal beeld van Confucius opgesteld. “Mao ligt en Confucius staat”, zeggen de Chinezen om aan te geven voor wie zij de meeste achting hebben.

Graag wil ik nog een keer naar Hanoi om het mausoleum van Hô Chí Minh te bezoeken. Mooi strak geregisseerd, maar ik weet zeker: het Latijns-Amerikaanse praalgraf van Hugo Chávez, met die honkbalpet bovenop, gaat alles overtreffen.

Ik kan bijna niet wachten.

Het Parool, 8 maart  2013