The Max Pam Globe

Katholiek vreemdgaan, atheïstisch terugschoppen en de Rode Zee

HUMAN

Bericht 1: Europese Hof tikt ook al rooms-katholieke kerk op de vingers

Een interessante kwestie werd gesignaleerd door The Huffinton Post.  Het gaat om de 53-jarige Bernhard Schuth, die als organist en koorleider in dienst was de St. Lambertuskerk in Essen. Getrouwd en wel kreeg Schuth een verhouding met een andere vrouw, van wie hij na een tijdje ook een kind verwachtte. Daarop verliet Schüth zijn wettige echtgenote en ging samenleven met zijn nieuwe liefde.

Dat beviel de parochianen niet en spoedig werd Schuth beschuldigd van echtbreuk en bigamie. De kerk stond voor de principes die zijzelf wenst uit te dragen en ontsloeg de overspelige organist en koorleider.

Maar die liet het er niet bij zitten. Hij diende klacht in en vocht zijn zaak uit bij het Europese Hof. Bij de rechtbank van Essen werd Schüth nog in het gelijk gesteld, maar in hoger beroep kozen de rechters voor de partij van de kerk. Zij hechtte waarde aan het argument  datde geloofwaardigheid van de kerk in het geding zou komen als Schüth achter het orgel zou blijven zitten. En wat zouden die koorleden wel niet denken.

Afgelopen week stelde Straatsburg hem echter in het gelijk. Het ontslag schendt het recht op eerbied voor het privé- en familieleven. Weliswaar had Schüth een verplichting tot loyaliteit tegenover zijn werkgever en derhalve is het juist dat hij zich aldus in zijn privéleven niet alles kan permitteren, maar die verplichting betekent nog niet dat Schüth (zie foto, met zonnebril) ook na zijn scheiding verplicht was tot het lijden van een ’kuis’ leven.

De parochie moet nu binnen drie maanden een schadeloosstelling betalen.

BERLIN – The European Court of Human Rights ruled Thursday that a church organist’s employment rights were ignored when he was fired by a Catholic church for remarrying outside the church.

The court said German churches have some latitude in firing staff who violate the faith’s moral tenets, but said it must be weighed against the prominence of the job and the worker’s own rights.

The case involved Bernhard Schuth, the longtime organist at St. Lambert parish in Essent, who separated from his wife in 1994 and started a relationship with another woman in 1995.

The new relationship might have gone unnoticed until Schuth’s child mentioned a new sibling at school in 1997. Schuth was fired in 1998 because, the church said, an extramarital relationship violated basic Catholic teaching. Beside adultery, the church also accused Schuth of bigamy since his first marriage was never annulled.

The course worked its way through Germany’s courts before heading to the European court in Stasbourg, France, where judges ruled that German courts had weighed the church’s interests more heavily than Schuth’s.

Lees het stuk van Niels Sorrells verder in The Huffington Post.

In elk geval kun je uiteindelijk dus toch nog wat verdienen door vreemd te gaan.

Bericht 2: De rede van Richard Dawkins tegen de paus

Er loopt dus volgens de paus een bloedrode lijn van het atheïsme naar het nazidom. Dat bevestigde de Heilige Vader nog eens toen hij was geland in Edinburgh voor een bezoek aan Groot-Brittannië. lees verder

Het kabinet Knetter Bruin I

Beweringen en bewijzen

Toen de benaming kabinet Bruin I voor het eerst in de openbaarheid werd uitgesproken, ontstond er onmiddellijk enige ophef. In de Amsterdamse gemeenteraad schijnt de CDA’er Maurice Limmen briesend te zijn opgesprongen, en dat terwijl er toch een zekere gelatenheid spreekt uit de aanduiding. Wie het heeft over het kabinet-Bruin I, houdt rekening met een kabinet-Bruin II, of zelfs met Bruin III.

De vorig jaar overleden etnoloog  Claude Lévi-Strauss (1908-2009) heeft eens de stelling geponeerd dat de onderverdeling der wetenschappen min of meer toevallig is. Aan onze universiteiten wordt natuurkunde, sociologie en recht gedoceerd, maar je kunt je volgens Levy Strauss ook een wetenschap voorstellen die bosvruchten of de kleur bruin tot onderwerp van studie heeft. lees verder

Gregorius en Benedictus

Columns

Precies op Prinsjesdag kwam het bericht dat de cartoonist Gregorius Nekschot niet langer wordt vervolgd voor tekeningen die beledigend zouden zijn voor moslims. Ik ben geneigd zoiets niet als een toeval te zien. Bij het Openbaar Ministerie weten ze ook dat de media-aandacht voor Prinsjesdag al het andere nieuws overschaduwt, en dat kwam natuurlijk goed uit. lees verder

Bril & Pam (13)

Gastenhoek

In 2005 had ik met Martin Bril een kleine, tweewekelijkse correspondentie voor het blad Verzekerd!

Het betaalde goed, dit intern verspreide blaadje voor verzekeraars, maar weinigen zullen onze stukjes gelezen hebben. lees verder

Bent Larsen (1935-2010)

Schaken

“Het schaakspel”, heeft Bent Larsen eens gezegd, “is een aantrekkelijke maîtresse”. Vorige week is deze Deense grootmeester in Buenos Aires op 75-jarige leeftijd overleden en één ding is zeker: hij is zijn maîtresse zijn hele leven trouw gebleven.

In de jaren zestig en zeventig behoorde Larsen tot de sterkste schakers van zijn tijd. Fischer en hij waren de enigen die met succes aan de Russische suprematie wisten te tornen. Larsen heeft zichzelf zelfs een tijdje “toernooiwereldkampioen” genoemd, omdat er geen andere speler was die zoveel toernooien wist te winnen. Hij zegevierde in maar liefst drie kandidatentoernooien (Amsterdam 1964, Sousse 1967 en Biel 1976), een ongehoorde prestatie die nooit is geëvenaard. lees verder

Maar meneer…

Maar meneer

Reageren kan hier.  Tevens voor aanvragen lezingen en optredens. Hier volgens reacties op mijn Buitenhof-column over het bezoek van de paus aan Groot-Brittannië en het gluren van monseigneur Gijsen.

Geachte heer Pam,

Na een intelligente expositie van de betrokkenheid van de katholieke kerk bij het nazisme in uw column in Buitenhof eindigt u met een ontzettend domme suggestie: namelijk dat veel gevallen van kindermisbruik verzonnen zijn.

Doorziet u dan niet dat het spinnen van dit gluur incident de bedoeling had om misbruik als onschuldig gluren af te stempelen. lees verder

Ground Zero Kitsch

Invallen

Vaak kun je in geloofszaken maar het beste je oor te luisteren leggen bij een atheïst. Zo is bijvoorbeeld Christopher Hitchens een van de weinigen, die verstandig heeft geschreven over de vraag of er een moskee mag komen in de buurt van Ground Zero, de plek waar de Twin Towers het leven lieten door een aanval van moslimterroristen.

Als atheïst mag je Hitchens (zie foto) beslist een diehard noemen. Hij schreef boeken met titels als God Is Not Great en is op dit gebied al bijna even militant als Richard Dawkins. Hij houdt lezingen door heel Amerika, waarin hij de immoraliteit van religies breed uitmeet. lees verder

Atheïsme, nazisme en Jezus in een kauwgombal

HUMAN

Wij gaan door met onze serie Jezus, Maria en andersoortige verschijningen. Zo verscheen Jezus bij Nelly Norden in een kauwgombal, aldus het volgende bericht in de (Daily) Telegraph:

Jesus ‘appeared in my chewing gum’

Nelly Noden had been chewing her gum on Good Friday but left it on the mantelpiece while she ate some crisps. When she returned, she claimed the gum had turned into an image that resembled Christ.

“The second I put my eye on it, I could see him”, said the mother-of-two. “I’d just got back from going the shops to buy a few things to eat when, as usual, I put my gum on the mantelpiece to have some crisps”, she said. “I went to pick it up again and Jesus was just there, starring at me. “We couldnt believe it especially as it was Good Friday”, she said.

Daughter Charni, 16, said: “We cant believe how much it looks like Jesus; weve been telling everyone about it.” Mrs Noden, from Plymouth, Devon, said: “My daughters and I were jumping around the room.”

The family say they are not religious, but thought it was special that it happened at Easter time, and also on the day before Nelly’s birthday. She said: “It was a real moment.”

The Nodens say they have kept the piece of gum as a memento.

Maar dat is nog niet alles! lees verder

Leidt katholicisme tot nazisme?

Buitenhof

Het staatsbezoek van Paus Benedictus XVI aan het Verenigd Koninkrijk heeft veel stof doen opwaaien. Tegenstanders, onder wie de militante atheïst Richard Dawkins, wilden de paus laten arresteren. Dit verzoek vond geen gehoor, hoewel men ook in regeringskringen weinig enthousiast was over de komst van de kerkvader. Per slot is de Britse vorstin hoofd van de Anglicaanse kerk, die zich in 1534 van Rome heeft afgescheiden.

Er zit veel oud zeer bij de Britten en bijna was het nog misgegaan. Ambtenaren, die de paus wilden verblijden met een pakje condooms, konden net op tijd worden overplaatst.

Eenmaal aangekomen nam de paus wraak door in een toespraak een rechtstreeks verband te leggen tussen atheïsme en nazidom. Het atheïsme heeft het monster gebaard dat Adolf Hitler heet.

Boem! Die kon Richard Dawkins in zijn zak steken.

Direct daarna bakte Bill Donohue, voorzitter van de Catholic League, ze nog bruiner. Hij eiste excuses van alle atheïsten.

Excuses, niet alleen voor wat Hitler de wereld heeft aangedaan, maar ook voor wat Stalin daaraan heeft toegevoegd.

Boem!

In alle nederigheid wil ik daarbij een paar kleine opmerkingen maken:

1. Hitler is katholiek opgevoed en ook altijd katholiek gebleven.

2. Op enkele uitzonderingen na heeft de Duitse clerus warme betrekkingen onderhouden met het Derde Rijk.

3. Na de oorlog heeft het Vaticaan ervoor gezorgd dat verschillende nazimisdadigers naar Zuid-Amerika konden vluchten.

4. De paus zelf is lid geweest van de Hitler Jugend.

Er zit nòg een raar kantje aan die vermeende link tussen atheïsme en nazisme. Uiteraard zijn er gelovige Joden, maar onder Joden is atheïsme een normale zaak. Een doodnormale zaak, getuige het feit dat atheïstische Joden bij honderdduizenden in de gaskamers zijn omgebracht. Moeten zij postuum excuses aanbieden voor het nazisme, waarvan zijzelf het slachtoffer zijn geweest?

Volgens het Vaticaan is het atheïsme ook het kwaad achter de campagne, die de kerk van Rome voortdurend in het  beklaagdenbankje plaatst voor het massale kindermisbruik door haar priesters.

Stel u voor dat de kerk een multinational was geweest met veertigduizend vestigingen over de hele wereld en dat op vrijwel alle vestigingen kinderen waren misbruikt. Zou de topman van die multinational ceremonieel door de Britse vorstin worden ontvangen, om vervolgens zijn critici een lesje in moraal te mogen geven?

Ondenkbaar.

Die topman zou onmiddellijk in een gesticht zijn gestopt.

Toch wil ik positief besluiten. Ik wil namelijk een lans breken voor monseigneur Gijsen, die ervan wordt beschuldigd een leerling van Rolduc te hebben begluurd, terwijl die lag te masturberen. Dat is lang geleden gebeurd, aldus een mail, waarvan de verzender ook na maanden zoeken niet te achterhalen is.

Voorpaginagroot gebracht, maar eigenlijk niet eens berichtje voor pagina 23. Het is verschrikkelijk allemaal, maar wij hoeven nou ook weer niet alles te geloven.

Al dat uitgekreten kindermisbruik doet sterk denken aan de incesthausse van tien jaar geleden. Talloze vrouwen herinnerden zich toen ineens door hun vader te zijn misbruikt, wat soms helemaal niet het geval bleek te zijn. De herinnering leent zich nu eenmaal graag voor slachtofferschap en massapsychose doet de rest.

Ik bedoel maar: het enige dat telt, is de vraag of die masturberende jongen er geen ruggenmergverweking aan heeft overgehouden. Dat is namelijk zo erg dat je maar beter meteen atheïst kunt worden.

Buitenhof, 19 september 2010

Drie sterren, kikkerbilletjes en een jachtgeweer

Beweringen en bewijzen

Acht jaar geleden werd ik getroffen door een hersenbloeding. Ik werd het huis uitgetakeld en in het ziekenhuis merkte ik dat ik linkszijdig was verlamd. Die zorgelijke situatie duurde een paar weken, maar tot mijn vreugde kwamen mijn functies daarna één voor één weer terug. Ik stapte uit mijn rolstoel, haalde opnieuw mijn rijbewijs – dat moest – en begon aan een tweede leven. Blessuretijd wordt dat soms genoemd.

Niet veel later reden mijn vrouw en ik, tijdens een vakantie die wij onszelf hadden gegund, door de Bourgogne. Onze tweejarige zoon zat op de achterbank in zijn kinderstoel. Tegen lunchtijd keek ik in de Michelin Gids en constateerde dat wij in de buurt waren een driesterrenrestaurant. En omdat wij vonden dat wij iets te vieren hadden, stopten voor de Côte d’Or van de beroemde kok Bernard Loiseau. lees verder

De verloedering draait door

Columns

De grootste nog levende kunstenaar is geen schrijver, schilder of componist, maar een filmer. Woody Allen. Bijna al zijn films beschouw ik als meesterwerken. Je zit altijd naar iets wezenlijks te kijken en na afloop heb ik althans nog goed humeur ook. lees verder

Bril & Pam

Gastenhoek

In 2005 had ik met Martin Bril een kleine, tweewekelijkse correspondentie voor het blad Verzekerd!

Het betaalde goed, dit intern verspreide blaadje voor verzekeraars, maar weinigen zullen onze stukjes gelezen hebben. lees verder

De val van de FIDE-president

Schaken

Breaking schaaknieuws!

Kirsan Iljoemdzjinov heeft tegen het Russische persbureau Interfax gezegd dat hij zich na vier termijnen niet langer kandidaat stelt voor het presidentschap van de Sovjetrepubliek Kalmukkië. Hij zou het met zijn Russische ambtsgenoot eens zijn dat het leiderschap van de republieken aan verjonging toe is.

Het is de eerste keer dat een regionale Sovjetbaas uit zichzelf terugtreedt en er wordt dan ook druk gespeculeerd over de werkelijke motieven, die tot deze stap hebben geleid. Zeker is dat Iljoemdzjinovs verhaal, dat hij door buitenaardse wezens is meegenomen en later weer naar de aarde is teruggebracht, hem geen goed heeft gedaan. lees verder

Maar meneer…

Maar meneer

Reageren kan hier.  Tevens voor aanvragen lezingen en optredens.

Altijd als ik vind dat mijn naam weer eens in het nieuws moet, trap ik op Prem Radhakishun – niet uit kwadaardigheid maar zoals een ouderwetse tramconducteur op zijn bel. Prem is nu eenmaal een dankbaar object, want zeg je iets over hem dan vliegt hij op als de onvervalste karikatuur van de domme Surinamer. Kortom waar Prem is, wordt al snel een onnozel relletje geboren.

Zie hierrrr zijn optreden bij Pownews. Lol! Omdat zijn betoogje zoals gewoonlijk weer erg warrig was, wil ik – onderwijzer als ik ben – Prem graag een handje helpen bij het verduidelijken van zijn klacht. lees verder

Ketter & Geest

HUMAN

JEZUSVERSCHIJNINGEN, DWARSLAESIES EN UITKERINGSKAPPERS

Een nieuw seizoen vol religieus nieuws – wie kijkt daar niet naar uit? Het leven gaat gewoon door en dat geldt natuurlijk niet alleen voor het leven van de mensen, maar ook voor dat van de Goden.

Neem de Jezus- en Mariaverschijningen. Bij terugkerend regelmaat verschijnt het konterfeitsel spontaan op allerlei plaatsen en in allerlei voorwerpen. Wij hebben Jezus gezien in een koekenpan, maar ook in de nerven van een Ikea-kast. Dit keer was Jezus te zien in een telefoonpaal.

Lees hier het bericht in de (Daily) Telegraph:

Jesus ‘seen’ in telephone pole

The resemblance was reported by drivers on Highway 26 in rural Jeff Davis parish.
One of them, Rickey Navarre, told US television station KPLC: “It just caught my eye. I said to myself that sure looks like an image of Jesus hanging from the telephone pole.“He might just be telling us something, you know, I’m looking over you, I’m going to answer your prayers.”

Local officials were less inspired by religious fervour when they saw the pole and decided it was a safety hazard.
They said the vines were close to high voltage wires and had already been earmarked for cutting before their potential religious significance emerged.

After news of the potential symbolism of the pole came to light the officials acted even more quickly, in case someone tried to climb it to be closer to Jesus.

Mike Heinen, a local electrical manager, told KPLC: “We were getting to that one but since it had such notoriety we went and cleared it up today.“For public safety concerns we don’t want anybody trying to climb the pole or trying to touch the vines.” He said a church might be a better place to go looking for Jesus.

Het einde van het verhaal is wel tragisch. De klimop van de Jezus-lantaarnpaal is gesnoeid om ongelukken te voorkomen.

Oog om oog, dwarslaesie om dwarslaesie

Dit is een bekend credo uit het Oude Testament en uit de Koran, althans wat het gedeelte voor de komma betreft. lees verder

Op naar het riseekabinet!

Beweringen en bewijzen

Frits Bolkestein noemde Wilders nog niet zo lang geleden “de risee” en Bernhard Wientjes van de werkgevers zei ongeveer hetzelfde. Dus als wij binnenkort een riseekabinet krijgen, komt de benaming van rechts. Risee is volgens de Van Dale “het mikpunt van hoon en spot”, ook wel iemand die “wordt uitgelachen”.

Die omschrijving doet Wilders tekort, want hij is allang geen politicus meer om wie je je alleen maar vrolijk kunt maken. Om een uitspraak van een bekend Duits staatshoofd te parafraseren: “Zij die eens om Wilders hebben gelachen, lachen straks niet meer”.

Voor Mark Rutte vind ik het sneu, zo’n riseekabinet. Ik had het hem wel gegund aan het hoofd te staan van een daadkrachtige meerderheidsregering, die orde op zaken gaat stellen. lees verder

Uitgesproken Gekeutel uit Hilversum

Columns

Een nieuw seizoen, een nieuw geluid. En nieuwe televisieprogramma’s. Na week is het nog een beetje te vroeg om een oordeel te vellen, maar alvast een paar impressies. Het programmaonderdeel dat veel indruk op mij maakte, zat bij Ochtendspits van Wakker Nederland. lees verder

Blijft Anne Frank wel voortleven zonder boom?

Invallen

Bij voorbaat bied ik mijn excuses ervoor aan, maar ik moet bekennen dat ik in luid gelach uitbarstte, toen ik las dat boomingenieur Kees Verschagen in de Volkskrant heeft verklaard dat de paardenkastanje waar Anne Frank op uitkeek, vermoedelijk nog overeind had gestaan als er destijds geen constructie omheen was geplaatst.

Dat zal je net zien!

De constructie had drie steunpoten, waarvan er eentje door de harde wind losschoot, zodat de twee andere steunpoten als een katapult hebben gewerkt. Anne’s boom werd min of meer gelanceerd en daarom mogen wij blij zijn dat er geen doden bij zijn gevallen. lees verder

Het geweten van Ab Klink

Buitenhof

Gerard Reve heeft eens gezegd dat je in Nederland alleen maar succes kunt hebben als je duidelijk laat blijken dat je tobt met vraagstukken van morele, filosofische of religieuze aard. Worstelen met gewetensvragen is hier de wortel aller dingen en de schrijver die dat begrijpt, zal de kassa moeiteloos laten rinkelen.

Overdreven natuurlijk, maar dat wij Nederlanders een tobberig volkje zijn, bleek ook deze week toen CDA-onderhandelaar Ab Klink een brief schreef, waardoor in één klap een einde kwam aan de formatie van een rechts kabinet.

Het geweten wordt omschreven als een innerlijke stem, die ons vertelt wat goed is en wat kwaad. Dit keer had die instantie Klink ingefluisterd dat een rechts kabinet met gedoogsteun van Wilders een onbegaanbare weg was. Daarentegen had het geweten van de andere CDA-onderhandelaar, Maxime Verhagen, juist gefluisterd dat deze weg de goede was, zodat het Binnenhof het toneel werd van een clash der gewetens.

Van ouderwets Hollandse drama uit de tijd dat men zich nog afvroeg of de slang gesproken had. Ik bedoel maar: aan de vraag wat die slang eigenlijk heeft gezegd, komt men in tobberig Nederland nooit toe.

De  Amerikaan H.L. Mencken, oervader aller journalisten, heeft het geweten omschreven als “een schoonmoeder aan wier bezoek nooit een einde komt” en wij begrijpen nu ook waarom het formeren in Nederland altijd zo vreselijk lang moet duren. In Engeland waren ze er in een weekje mee klaar, in Nederland zijn wij na drie maanden weer terug bij af.

Cruciaal in de brief van Klink is de passage, waarin hij Wilders laat verklaren dat die bij de presentatie van een eventueel gedoogakkoord met een heel ander verhaal zal komen dan de VVD en het CDA. De coalitiepartners moeten, zo zou Wilders hebben gezegd, dan maar even de andere kant op kijken, want hun hoofden zullen rood kleuren.

Rood.

Van wat? Van verbazing? Van Woede? Van schaamte?

Door de andere onderhandelaars is min of meer ontkend dat Wilders dit heeft beweerd. Zij spraken van “een andere perceptie”. Dan kan zo zijn: maar iets is waar of iets is niet waar. Ab Klink, lid van een domineesfamilie, staat te liegen. Of Ab Klink, lid van een domineesfamilie,  staat niet te liegen. In dat laatste geval hebben de overige onderhandelaars inderdaad iets om rood van te worden. Deze clash der gewetens zou ik tot op de bodem uitgezocht willen zien.

Na de brief van Klink heeft Wilders de stekker uit de formatie getrokken. Begrijpelijk, want met drie dissidenten bij het CDA valt nauwelijks te regeren. Maar het is ook een tikje onbegrijpelijk, omdat Wilders van tevoren wist waar hij met het CDA aan toe was.

Met 76 zetels hadden de VVD, de PVV en het CDA gewoon een meerderheidskabinet kunnen vormen, maar dat mocht niet van het CDA, die geen PVV-ministers duldde en alleen gedoogsteun wilde accepteren. Je kunt dat hovaardig noemen van een partij die de helft van haar zetels verloor, maar dat neemt niet weg dat Wilders al vanaf het begin van de onderhandelingen wist dat hij voor het CDA een ongewenst kind was, dat ze liever meteen naar het weeshuis hadden gebracht.

En nu op naar de volgende poging. Misschien kunnen de politici eerst hun schoonmoeders naar huis sturen. Een geweten is een mooi ding, maar er moet ook geregeerd worden.

Buitenhof, 5 september 2010

Zet wethouder van niet-wonen uit zijn eigen huis

Beweringen en bewijzen

Er zijn mensen, veelal vrouwen, die altijd en overal te laat komen. Of het nu een vergadering betreft, de opening van een testament of gewoon een afspraak in een café, altijd vestigen zij de aandacht op zich door als laatste binnen te hollen. Wat mij daarbij telkens weer verbluft, is dat de mate van te laat komen individueel bepaald is.

Ik ken vrouwen, die exact tien minuten, een kwartier of soms zelfs een half uur te laat komen, telkens weer. Over het algemeen zijn mannen op dit punt aanzienlijk grilliger, maar ook enkelvoudiger. Komt een man niet opdagen dan is hij de afspraak meestal totaal vergeten.

Verantwoordelijkheidsgevoel kan de laatkomer afremmen, maar toch niet helemaal. lees verder

Kroniek van een schuldig leven (2)

Boeken etc

Een half jaar geleden schreef ik op deze plaats hoe ik door een stofwolk kwam vast te zitten op een Europees vliegveld. Ik wist te overleven, omdat ik het eerste deel bij me had van Nop Maas’ biografie over Gerard Reve, getiteld: De vroege jaren. In de afgelopen maand vierde ik vakantie bovenop op een berg, maar de eenzaamheid deerde me niet, want dit keer had ik deel twee bij me: De ‘rampjaren’ 1962-1975.

De aanhalingstekens zijn door Reve zelf gebruikt, maar Nop Maas laat zien dat Reve – zich toen nog Van het Reve noemende – in die tijd juist furore maakte. lees verder

Eberhard en het Max Pam effect

Columns

Het is de PvdA in Amsterdam toch weer gelukt een PvdA’er tot burgemeester benoemd te krijgen. Dat is ontzettend knap. Als er naast de Nobelprijs en de Librisprijs een grote internationale Lobbyprijs zou bestaan, dan was de PvdA daar zonder meer voor in aanmerking gekomen. lees verder