Uit de Volkskrant van 27 juni 2007:
Columnist Max Pam wordt in het tv-programma Buitenhof de opvolger van de ontslagen Joshua Livestro. Samen met schrijfster Désanne van Brederode en nog een derde columnist gaat hij om de drie weken een column voordragen in het zondagse politieke discussieprogramma. Wie de derde columnist zal zijn, wordt vermoedelijk deze week bekendgemaakt.
Nu de vakantie nadert, wil de lezer het mij misschien vergeven dat ik deze week geen zwaar politieke misstand aan de kaak stel. Ik werd afgelopen zaterdag namelijk bijzonder getroffen door de column van Martin Bril in het Magazine van deze krant, waarin Bril het probleem behandelde van het thuis naakt of half naakt rondlopen. Iedere ouder, die zich een plaats probeert te verwerven tussen opgroeiende kinderen, herkent onmiddellijk waar Bril het over heeft. Bij zonen valt het meestal wel mee. Die hebben net als hun vader – om met Bril te spreken – “een heen en weer wiebelend geval” tussen hun benen, dat zij graag met andere “heen en weer wiebelend gevallen” willen vergelijken. lees verder
Bart Tromp. Vorige week zag ik hem nog, breed grijnzend zoals altijd, op de receptie ter ere van de negentigste verjaardag van Wim van Norden. En donderdagmorgen las ik in de krant dat hij overleden was aan een hartstilstand. Jammer, een lastige man bij wie het woord olijk opkomt. Ik kende hem oppervlakkig, maar zag hem regelmatig genoeg om hem te begroeten met: “En hoe gaat het met onze NATO-professor?”. lees verder
Eindelijk de Zee
Thomas Verbogt
Uitgeverij: Nieuw Amsterdam
Het verhaal is bekend: Thomas Verbogt is een onderschatte schrijver. Niet alleen bij de VPRO-radio vinden ze dat. Ook andere schrijvers getuigen van het onrecht dat Verbogt inmiddels na negentien boeken is aangedaan. Op de laatste pagina van Eindelijk de zee, Verbogts nieuwste roman, vinden wij aanbevelingen van een aantal literaire kanonnen.
Thomas Rosenboom: “De prachtige romans van Thomas Verbogt verdienen een heel groot publiek”. lees verder
Je kon er bij deze regering gif op innemen: de heropvoedingskampen zijn terug! In 1993 was Lubbers al met het idee gekomen, en dat werd dan ook onmiddellijk naar hem genoemd: Lubbers-kampementen. Criminele jongeren zouden daar een heropvoeding krijgen, om via een traject van regelmaat, discipline en structuur terug te kunnen keren in de maatschappij. lees verder
Job Cohen is een burgemeester die altijd hele belangrijke dingen aan zijn hoofd heeft, zoals het bij elkaar houden van de boel. Daarom schieten sommige minder belangrijke dingen er wel eens bij in, zoals het schoon houden van de boel.
Het Valeriusplein bij mij om de hoek bijvoorbeeld is zo smerig dat ik rustig mijn hond kan laten poepen bovenop het vuil dat er toch al ligt. Maar met zulke dingen moet je een burgemeester niet lastig vallen. lees verder
Volgens Fadoua Bouali, columniste van deze krant, respecteert de Koran het recht op afvalligheid. Zij verwijst daarbij naar deze Korantekst: “In naam van Allah, de barmhartige, de genadevolle. Zeg: O, gij ongelovigen. Ik aanbid niet, wat gij aanbidt. Noch wil ik aanbidden, wat gij aanbidt. Nogmaals, gij wilt niet aanbidden wat ik aanbid, derhalve voor u uw godsdienst en voor mij mijn godsdienst”.Zelf vind ik dit koranvers Kafiroen (Sura 109) nogal cryptisch. Je zou het eigenlijk moeten beschouwen in de context van andere verzen over afvalligen. lees verder
Afgelopen donderdag had ik de eer uitgenodigd te zijn op de receptie ter ere van de negentigste verjaardag van Wim van Norden. Hij is de enige nog levende oprichter van Het Parool. Na de oorlog werd hij ook directeur van deze krant en weer later bestuursvoorzitter van de Perscombinatie. Maar ook na zijn pensioen, toen de Perscombinatie verder groeide… lees verder
Naar aanleiding van stuk Op 4 mei in Beweringen en Bewijzen kreeg ik een brief van Mr. Eugenie van Agt, de echtgenote van Dries van Agt. Mevrouw Van Agt beklaagt zich over mijn onvriendelijke woorden aan het adres van haar man, die zich de laatste tijd met zo veel energie heeft ingezet voor de Palestijnen, en vooral ook voor hun belangenbehartigers van Hamas.
(Dries van Agt, links, belt naar Andries Knevel om te vertellen hoe de acties zijn verlopen. Marcel van Dam, rechts, luistert toe.) lees verder
Duivelskermis
Gerrit Krol
Uitgever: Querido
Zo’n zeven jaar geleden werd bij Gerrit Krol parkinson geconstateerd, een aandoening die door Schopenhauer “de geldtellersziekte” is genoemd. Parkinsonpatienten maken namelijk met hun vingers voortdurend het gebaar van iemand die zegt dat iets geld kost. Het is geen ziekte waar een mens gemakkelijk overheen kan stappen. Dat heb ik van tamelijk dichtbij kunnen waarnemen bij Karel van het Reve, die ook aan Parkinson leed. Karel kreeg daar medicijnen voor, die – naar hijzelf zei – werden gefabriceerd uit het weefsel van een menselijk foetus. lees verder
Als een hond zijn blinde baas
Margriet de Moor
Uitgeverij: Contact
Niets in de literatuur lijkt zo vruchteloos als schrijven over schrijven. In plaats van een goed verhaal te vertellen of een idee uit te werken, begint de schrijver ineens uit te pakken over het schrijfproces dat hem (of haar) telkens weer in zijn (of haar) ban houdt. Als schrijver begrijp ik die behoefte, maar als lezer weet ik mij vaak verveeld wanneer een schrijver plotseling verantwoording gaat afleggen over zijn ambacht. Ik moet dan altijd denken aan Woody Allen, die in een van zijn films – ik dacht in Stardust Memories – aan God vraagt wat de zin van het leven is. lees verder
Lang had ik hem niet meer gezien, maar op het vliegveld van Warschau stond Michal Korzec mij op te wachten. Hij droeg bretels en was wat dikker geworden. Zo’n zestig jaar geleden is hij in Polen geboren, maar hij groeide op in Nederland en studeerde daar ook af. Hij werd de eerste mannelijke feminist van ons land en ook de eerste mannelijke feministische renegaat. Na vele omzwervingen trouwde hij met een Poolse vrouw, die net als hijzelf hoogleraar is aan de universiteit van Warschau. De Korzecjes wonen tegenwoordig in Podkowa Lesna, een lommerrijke voorstadje dat aan Wassenaar doet denken, zij het dat de wegen er nog altijd onverhard zijn. lees verder
Boeken / Cd's / Video's / Media activiteiten
Tuesday, June 12th, 2007
Flaptekst: In Het bijenspook onderneemt Max Pam een zoektocht van Abraham en Isaäk naar Mohammed B. en Theo van Gogh. lees verder
Op een persconferentie heeft de wielrenner Bjarne Riis toegegeven dat hij doping heeft gebruikt en dat hij de Tour de France van 1996 misschien “niet helemaal eerlijk” heeft gewonnen. Riis werd vanwege zijn hoge hematocrietwaarde “Monsieur Zestig” genoemd, en volgens De Telegraaf “was zijn bloed zo dik dat hij ’s nachts enkele malen moest worden gewekt om te voorkomen dat hij zou overlijden aan een hartstilstand”. Maar bij de controles werd Riis nooit positief bevonden. lees verder
Ik was een paar dagen in Polen, een land waar de kerken nog vol zijn. In het vliegtuig, op de terugweg van Warschau naar Schiphol, vouwde ik The Herald Tribune open en las het bericht dat de boekenlijst op de Poolse openbare scholen helemaal overhoop zal worden gehaald. Roman Giertych, de minister van Onderwijs, wil een nieuwe Poolse canon met meer nadruk op religieuze en patriottistische boeken. lees verder
Magic Man
Oscar van den Boogaard
De Bezige BijDoor Max Pam
Stel, je bent een jaar of dertig en je hebt plotseling een herinnering aan een scène die je als veertienjarige hebt meegemaakt. Je herinnert je een bezoek aan een abbé in het Zwitserse dorpje, waar je ouders een hotel runden. De abbé bewoonde “het kleine appartement met de met donkerrode stof bespannen wanden. Kruisen aan de muur, en boekenkasten vol detectives. Op een bijzettafeltje lagen Heideggers Metafysika en de biografie van Hitler… lees verder
Samen met de Judaïst Pieter W. van der Horst schreef ik voor de Volkskrant het volgende interview met de historicus Jonathan Israel.
Zijn oogopslag is ironisch, maar hij praat met de ernst van de ware geleerde. “Holland”, zegt de Britse historicus Jonathan Israel, “heeft zelf geen grote filosofen voortgebracht, maar het was wel de beste plek voor filosofen om te werken”. lees verder
Omdat ik afgelopen donderdag toch op het station van Leiden moest zijn, besloot ik een consumentenonderzoekje te houden onder de vier gratis kranten van Nederland: de Metro, de Spits, De Pers en de Dag. Al deze bladen hebben korte namen, die ons verder niets inhoudelijks vertellen. Spits is als naam nog het meest to the point. De volgende gratis krant zal wel De Krant gaan heten. lees verder