Archief

Beweringen en bewijzen

Begrafenisgezichten: Oprechtheid des Geloofs

Friday, January 2nd, 2015

Nu Kerstmis nadert, gemeente van Volkskrantlezers, wordt het weer tijd ons te verdiepen in de vraag naar de Oprechtheid des Geloofs. Wellicht denkt u dat de Oprechtheid des Geloofs iets is voor oude mannen in jurken met rode keppeltjes op.

Vaticaan 2

En inderdaad, wanneer u de kersttoespraak bestudeert die Paus Franciscus ten overstaan van zijn kardinalen heeft uitgesproken, dan kan men niet anders dan vast te stellen dat “de vijftien ziekten van het Vaticaan”, die door de pontifex zijn opgesomd, alles te maken hebben met de Oprechtheid des Geloofs.

Neem bijvoorbeeld ziekte nummer 3: “Mentale en spirituele verstening”.  Een steen is hard en gevoelloos, en kan daarom nooit oprecht zijn. lees verder

Turbulente tijden voor idealisten

Tuesday, November 25th, 2014

Het zijn turbulente dagen voor het idealisme, en dan bedoel ik niet in de eerste plaats de gelijknamige filosofische stroming, maar de dromen die mensen koesteren voor een betere toekomst en een betere wereld.

Kristalnacht

Overal strijden mensen voor hun idealen, maar helaas zijn er ook mensen die zo onsportief zijn om die idealen tegen te werken. Mogelijk hebben die tegenwerkers zelf ook idealen, die weer door anderen worden tegengewerkt. Het resultaat is meestal een hoop onrust, waarvan je je kunt afvragen of de mensheid ermee is geholpen.

Bertrand Russel heeft opgemerkt: “Het lot van de idealist schijnt te zijn dat hij zijn doel slechts kan bereiken met middelen die zijn idealen vernietigen”. En inderdaad, over geen onderwerp wordt met zoveel cynisme gesproken als over idealen. lees verder

De sterfelijkheid van De Grote Drie

Thursday, November 13th, 2014

Theodor Holman, die soms met een Gerard Reve-programma door het land reist en zich daarbij op een orgeltje begeleidt, vertelde me dat leerlingen van  middelbare scholen nauwelijks nog weten wie Gerard (van het) Reve was.

Mulisch Festival 2

Een andere Reve-bewonderaar, die een boek met politieke uitspraken van zijn held wilde samenstellen, kreeg te horen dat de erven geen interesse tonen voor de nalatenschap, met als gevolg dat het aantal nog in druk zijnde Reve-titels zienderogen slinkt. Dat stemt melancholiek. Het adagium “wie schrijft blijft”, begint steeds minder vanzelfsprekend te worden. De verkoop van Willem Frederik Hermans’ Volledige Werken loopt ook niet denderend.  De Bezige Bij heeft een contract getekend om ze allemaal uit te geven, maar stel nu eens dat de uitgever nog meer in moeilijkheden komt en zo’n duur, prestigieus project als een molensteen gaat beschouwen? lees verder

Michel Faber, Eva, Scarlett en Theo van Gogh

Thursday, October 30th, 2014

In 2000 verscheen de roman Under the Skin van de Nederlandse Australiër Michel Faber, die intussen in Schotland was gaan wonen. Hoewel er een sciencefictionachtige waas hangt over dit angstaanjagende boek hangt, las ik het in één nacht uit.

Under the skin 7

Een jonge vrouw met opgespoten borsten pikt met haar auto  mannen op, die zij vervolgens aflevert bij een boerderij. Daar worden zij gemutileerd en levend gehouden in met een vloeistof gevuld bassin. Tot zij worden vermalen en verwerkt tot een puree-achtige substantie. Under the Skin is een allegorie, die op verschillende manieren is uit te uitleggen. Ik gaf de roman aan Theo van Gogh en zei dat dit helemaal een boek was voor hem – nog eens iets anders dan Een dagje aan het strand of Terug naar Oestgeest. lees verder

Heel de publieke omroep bakt ze bruiner

Friday, October 17th, 2014

Het moet voor de omroepbazen de ultieme belediging zijn geweest dat staatssecretaris Sander Dekker uitgerekend het Veronicaschip had uitgezocht om er zijn nieuwe plannen voor het publieke bestel te presenteren. Volgens een verslag in deze krant sprak de staatssecretaris glunderend van “een legendarische plek, omdat hier vijftig jaar geleden werd gerammeld aan de poorten van het bestel”.

Veronica2

Inderdaad legendarisch, want er werd hier niet alleen aan de poort gerammeld, vanuit deze heilige plek werden ook bomaanslagen beraamd die de concurrentie tot zwijgen moest brengen – dat alles onder de bezielende leiding van Veronica-eigenaar Bull Verwey, de ene helft van Bull Super en Hiep Hieper. Ik bedoel maar: het is altijd mooi meegenomen om een staatssecretaris te hebben met veel historisch besef. lees verder

Vergeefs op zoek naar bovenste en onderste stenen

Monday, October 13th, 2014

Volgende maand, op 2 november, is het tien jaar geleden dat Theo van Gogh werd vermoord. Omdat media bang zijn de slag te missen, is men er al vroeg over begonnen. Artikelen, films, nieuwsitems, interviews, ik zag het allemaal al voorbijkomen. Dat is niet eens de waan van de dag, maar de waan van de volgende maand.

De Schreeuw

Op 3 november zal Theo van Gogh weer even vergeten zijn. Een media-oprisping was het nieuws dat de moordenaar Mohammed Bouyeri niet alleen heeft gehandeld, maar hulp heeft gehad. Dat zei Frits van Straelen, hoofdofficier van Justite, in Een vandaag. Meteen ging de zaak aan het rollen. Oppositiepartijen SP en PVV vonden elkaar in de mantra dat nu eindelijk de onderste steen boven moet komen. lees verder

Kijkcijferkanonnen zwijgen nooit meer

Monday, October 6th, 2014

De wereld staat in brand. Overal wordt gevochten. In Irak en Syrië vinden bombardementen plaats, in de Oekraïne zijn massagraven gevonden, in Nigeria worden schoolmeisjes ontvoerd , in Mexico woedt een drugsoorlog en in Gaza is men nog bezig met puin ruimen.

 

Dikke Bertha

 

Toch zal het niemand zijn ontgaan dat ook in Nederland een burgeroorlog aan de gang is: een oorlog om kijkcijfers. Het nieuwe seizoen is maar net begonnen, of de strijd is al ongemeen hard en meedogenloos. De partijen strijden op leven en dood. De publieken tegen de commerciëlen. De publieken onderling en de commerciëlen onderling. Netflix tegen UPC. lees verder

Crying over Scotland

Monday, September 22nd, 2014

Lang geleden bezocht ik met een vriend in Parijs een tentoonstelling van Gustave Doré. Wij liepen in gepaste bewondering langs de werken van deze grote kunstenaar, die zo vaak als illustrator wordt weggezet.

Doré 4

Bij een van de zalen wachtte ons een verrassing. Daar hingen ineens de schilderijen die Doré tussen 1874 en 1881 had gemaakt van de Schotse Hooglanden.

Het waren manshoge landschapsdoeken van een ongekende schoonheid. Schilderijen van landschappen zijn meestal saai. Vaak spat de landerigheid ervan af. Je voelt de verveling van de schilder, die dit slechts heeft gedaan omdat het nu eenmaal hoort bij een kunstzinnige traditie. Slechts grote schilders als Hobbema en Turner slagen erin hun eigen talent en karakter in hun landschappen neer te leggen. Doré is ook zo’n schilder. lees verder

MEMRI/TV voor leeringh ende vermaeck

Saturday, September 6th, 2014

Elke week kijk ik even op MEMRI/TV, een website die wordt beheerd door het Middle East Media Research Institute. Op de site worden fragmenten van televisieprogramma’s vertoond, die in de Arabische moslimwereld zijn uitgezonden. Je kijkt daarbij je ogen uit, om het maar even neutraal te zeggen.

Memri tv 2

MEMRI is niet onomstreden. Volgens haar tegenstanders is het “een neofascistische propagandamachine”, ten gunste van Israël, het Zionisme en van alles wat rechts en conservatief is in de westerse wereld. Ik las ergens dat je MEMRI moet vergelijken met Der Sturmer van Julius Streicher. Zo’n vergelijking valt in de categorie jij-bakken. Die is de laatste tijd erg populair aan het worden, want steeds vaker zie je dat Israël en de Joden die daar wonen – en soms ook Joden de daar niet wonen – worden vergeleken met nazi’s. lees verder

Rentree islam is rentree antisemitisme

Friday, August 8th, 2014

Karel van het Reve heeft eens opgemerkt dat direct na de bevrijding het antisemitisme in Nederland sterker was dan voor de oorlog. Hoezeer men de Duitsers ook verafschuwde, de nazipropaganda had kennelijk toch haar werk gedaan.

antisemitisme

Pas toen beelden uit concentratiekampen vrijkwamen, ebde het antisemitisme langzaam weg, om te veranderen in een uitbundig pro-Israël-gevoel. Een tijdje was het jodendom zelfs sexy. Idealistische jongeren gingen in de kibboets werken en journalist Joop van Tijn wilde zich nog aanmelden bij het Israëlisch leger, toen in 1967 de Zesdaagse Oorlog uitbrak. Gelukkig kwam het er niet van door de kortheid van de veldslag, want met Joop in de gelederen hadden ze die oorlog zeker verloren. lees verder

Eigenlijk heeft het met ironie ook niets te maken

Thursday, July 3rd, 2014

Lezer, ikzelf vorm het middelpunt van het stukje dat hieronder volgt, maar het is niet passend uw tijd te verspillen aan zo’n ijdel en egocentrisch onderwerp. Leg daarom dit stukje weg, u heeft vast wel iets beters te doen.

 

Kalifaat 2

Vorige week schreef ik onder de kop Met de islam heeft het allemaal niets te maken een stukje over terroristische groepen als ISIS, Boko Haram en Al Shabaab, die een verwoestend spoor trekken door de gebieden waarin zij actief zijn. Bij het noemen van elke terreurgroep werd telkens dezelfde mantra herhaald:  “Maar vergis u niet: die misdaden hebben niets met de islam te maken. Zij vertegenwoordigen in geen enkel opzicht de ware islam. Het gaat hier om culturele en etnische tegenstellingen. lees verder

Goed wonen: cruiseschepen & maserati’s

Monday, June 16th, 2014

Soms heb ik heimwee naar Buitenhof, en dan denk ik niet in de eerste plaats aan de uitzendingen waarin ik een snedige column mocht uitspreken, maar aan het jaarlijkse uitje dat de medewerkers van het programma voerde naar een brandpunt in onze samenleving. Naar een bijzondere plaats waar het allemaal gebeurde, of waar het op het punt stond te gebeuren.

Rotterdam

Het was de bedoeling dat wij ter plekke polshoogte zouden nemen, opdat wij op die manier onze maatschappij en haar problemen beter zouden begrijpen. Je moet er plot slot geweest zijn om erover te kunnen oordelen. Ook voor programmamakers is het nuttig met je schoenen midden in de maatschappelijke modder te staan – dat was het idee. lees verder

“Objection your Honour!”

Wednesday, June 11th, 2014

Het afscheid van Pauw & Witteman heeft als voordeel dat er veel minder strafadvocaten op de televisie zullen verschijnen. Dat is een verademing voor iemand die een allergie voor strafadvocaten heeft ontwikkeld.

Meijering 2

Natuurlijk heeft iedere verdachte recht op een advocaat die hem zo goed mogelijk verdedigt, maar dat betekent niet dat zo’n advocaat zich op zijn borst kan slaan vanwege het hoge morele gehalte van zijn handelen. Een oude wijsheid in het recht zegt, dat wanneer wetten konden spreken, zij zich vooral over advocaten zouden beklagen.

Het is allemaal begonnen met de televisie. Misdaad is televisiegeniek. Het misdaadverhaal bevredigt niet alleen onze zucht naar spanning en sensatie, het appelleert ook aan ons rechtvaardigheidsgevoel. lees verder

Potverdrie, wat een geweldig land, dat Saoedi-Arabië!

Wednesday, June 4th, 2014

Wim Geerts, topambtenaar van het ministerie van Buitenlandse Zaken, zit in zijn hotelkamer in Riyad te wachten tot de Saoedische regeringsfunctionarissen hem eindelijk willen ontvangen. Hij moet straks namens Nederland gaan uitleggen dat de stickeractie van Geert Wilders een daad is van een overjarige puber is, maar het duurt wel erg lang.

Wim Geerts

De topambtenaar verveelt zich zo dat hij besluit nog eens het dossier te bestuderen dat hij van het departement heeft meegekregen. Het dossier bevat documenten, rapporten en krantenknipsels. Geerts – dus niet te verwarren met Geert – bladert er nog eens doorheen. Potverdrie, wat een land, dat Saoedi-Arabië! Fascinerend! Zo stuit hij onmiddellijk op een recent bericht uit The Telegraph dat Saoedi-Arabië binnenkort met onthoofdingen zal moeten stoppen. lees verder

Joop en Koos Zwart: de geheimzinnigste vader en zoon van Nederland

Thursday, May 22nd, 2014

Er zijn weinig mensen in Nederland, die zo hebben bijgedragen aan het gedogen van drugsgebruik als de vorige week overleden Koos Zwart (1947-2014).

Koos Zwart

In de jaren zeven en tachtig las hij in het radioprogramma De Rode Haan  “de beursberichten” voor, hetgeen betekende dat de gebruiker wist wat de prijzen waren van wiet en hasj. Dankzij Koos Zwart is rode Libanon in onze taal net zo ingeburgerd als bruine suiker. In verschillende overlijdensberichten werd vermeld dat Koos Zwart de zoon was Irene Vorrink (1918-1996), die op haar beurt weer de dochter was van Koos Vorrink, ooit voorzitter van de Arbeiders Jeugd Centrale (AJC).
lees verder

Martin Bril schreef niet om het geld

Monday, May 5th, 2014

Nu de afbladdering van mijn gestorven collega ook de kolommen van zijn eigen krant heeft bereikt, voel ik mij gedwongen enkele woorden ten gunste van Martin Bril te schrijven.

Martin Bril 3

Zijn meeste vrienden spreken van een gemeenschappelijke jeugd, maar ik heb Bril pas leren kennen in 2002, toen hij was gediagnosticeerd met een ziekte waarvan hij wist dat hij die op den duur niet zou overleven. Wij mailden praktisch elke dag en omdat wij dichtbij elkaar woonden, kwamen wij met grote regelmaat bij elkaar over de vloer. Wij gingen samen uit vissen, hoewel wij vrijwel nooit iets vingen – maar dat deed er niet toe. Toen hij stierf, lag er in Ierland een boot die wij samen zouden bevaren – een krankzinnig plan natuurlijk, met die breekbare nek van hem. lees verder

Eli, Eli, lama, sabachtani?

Saturday, April 26th, 2014

Het woord passie staat voor een hartstocht, die in deze moderne tijd op zo’n beetje op alles kan slaan. Van volleyballen tot paddenstoelen zoeken en van  anale seks tot postzegels verzamelen, zo’n beetje alles kan met passie worden bedreven. Maar passie staat natuurlijk ook voor de lijdensgeschiedenis van Christus. Die begint al voor Pasen, maar tijdens de paasdagen zelf word je ermee doodgegooid.

Passion

Op de Paasochtenden staat bij ons altijd de Mattheus Passion aan. Dan klinkt Bachs muziek zachtjes maar indringend door het huis, dit niet altijd tot genoegen van onze kinderen, die zich vaak blasfemisch gedragen zonder dat zij het weten.

Bij het klimmen der jaren heb ik de populariteit van de Mattheus alleen maar zien stijgen. lees verder

Tit for Tat in het oosten van Oekraïne

Sunday, April 20th, 2014

Gefascineerd kijk ik naar de ontwikkelingen in Oekraïne, omdat nu eenmaal alles fascineert wat geweld en oorlog te maken heeft.

Tit for tat 6

Voor iemand die na 1945 geboren is en die tot op heden nooit hoefde te vrezen voor een fluitende kogel langs zijn wang of voor een bom op zijn huis, heb ik natuurlijk makkelijk praten. Mij gebeurt niets. De Russen kunnen de gaskraan dichtdraaien, maar dan is er altijd nog ons eigen gas.

Het is daarom met extra belangstelling dat ik de columns lees van Thomas Friedman. Hij is een befaamd journalist, een invloedrijke scribent in het machtigste land ter wereld. lees verder

De mythe van de Stradivarius doorgeprikt

Thursday, April 10th, 2014

Volgens het Amerikaanse tijdschrift PNAS is de mythe van de Stradivarius doorgeprikt. Het stond ook gisteren in deze krant. Het geluid van een klassieke viool uit de tijd van Stradivarius en Guarneri klinkt niet beter dan dat van moderne violen. Nieuw onderzoek heeft die uitkomst bevestigd.

Viool

Tien prijswinnende violisten kregen een blinddoek om en daarna een viool in de handen om op te spelen. Nieuw gebouwde violen werden “minstens zo vaak” uitgekozen als klassieke violen. Bij een eerder onderzoek in 2010 kwam een Stradivarius zelfs als slechtste uit de bus. Gelukkig voor de eigenaar is toen niet bekend gemaakt om welk instrument het ging, zodat hij bij verkoop zijn miljoenen kan blijven vragen. lees verder

Van Lucia de B. en Jolanda van B.

Friday, April 4th, 2014

In een voorvertoning zag ik Lucia de B., een film van Paula van der Oest. Ik vond het haar beste film, op sommige momenten zo aangrijpend dat zelfs een geharnaste emotieverdringer als ik even iets had weg te slikken. Ariane Schlüter is een indrukwekkende Lucia, voor wie je zo op de bres zou willen springen als het mogelijk is in het witte doek te stappen. Maar dat kan alleen bij Woody Allen.

Lucia de B.

De zaak Lucia de B. kennen wij inmiddels allemaal: de verpleegster die onschuldig werd veroordeeld voor de moord op zes patiënten en nog eens drie pogingen daartoe. In de veroordeling speelde bij de rechters een volstrekt onbegrip voor statistiek. De tunnelvisie waar zij vervolgens in terecht waren gekomen, deed de rest. Tenslotte was het te danken aan de arts Metta de Noo-Derksen, de wetenschapsfilosoof Ton Derksen en ook een beetje aan de schrijver Maarten ’t Hart dat er een herziening van het vonnis kwam. lees verder

Zo lang boosheid bestaat, bestaat Geert Wilders

Friday, March 28th, 2014

Telkens als de PvdA zwaar heeft verloren, moet ik even aan mijn vader denken. Die was een verstokte sociaaldemocraat en jaren lang lid van “de partij”. Zijn betrokkenheid kwam vooral tot uitdrukking op verkiezingsavonden, want dan had hij een bijzondere taak te verrichten.

nederlaag PvdA

Wij spreken over de jaren vijftig van de vorige eeuw. Het was de tijd dat de televisie nog niet in staat was live verslag te doen van de verkiezingen. Wie de krant van de volgende dag niet wilde afwachten, liep naar het Paleis op de Dam. Daar had men een groot scherm neergezet, waarop de laatste uitslagen werden bijgehouden. Onder dat scherm stond een radiowagen, een omgebouwde autobus, waarin de laatste uitslagen op grote vellen werden verzameld. lees verder

Pieter Hilhorst: van parachutist tot brokkenpiloot

Friday, March 14th, 2014

Icarus vloog naar de hemel, verbrandde zijn vleugels en stortte neer. Inmiddels wijs deden de Goden het dit keer anders met Pieter Hilhorst. Zij gaven hem een parachute en stuurden hem naar beneden. Daar maakte hij een onzachte landing, maar overleefde.

Parachutist

De mensen bezagen de landing van Hilhorst met verbazing. Waar kwam die zo plotseling vandaan? Het was vagelijk bekend dat Hilhorst door Goden was aangezocht om stukjes te schrijven voor het plaatselijk sufferdje, de Olympia Times, maar dat Hilhorst ook wist hoe je een stad moet besturen, daarover was men totaal onwetend. lees verder

Homo Hollandicus & de atypische schaatssuccessen

Thursday, February 27th, 2014

Het Nederlandse succes op de Olympische winterspelen noopt ons als natie tot enige reflectie. Die successen zijn namelijk volkomen atypisch.

Avercamp 2

Want ga maar na. Er is in Nederland geen enkele berg, laat staan dat er een berg is met sneeuw. Alleen tijdens korte wintervakanties staan Nederlanders elders op lange latten. Met een doodskist op het dak van hun auto reizen zij naar de Alpen om te skiën, te snowboarden en te langlaufen. Een groot aantal van hen keert terug met één of meerdere lichaamsdelen in het gips. Skileraren reageren ontzet als zij worden geconfronteerd met de Nederlandse naïveteit inzake lawines en andere natuurgevaren, maar zij hebben inmiddels geleerd daarover stil te zijn om de baten uit toerisme niet al te zeer te schaden. lees verder

Ingmar Bergman masturbeerde tegen De Dood

Thursday, February 20th, 2014

Onlangs zag ik in Het Uur van de Wolf een anderhalf uur durende documentaire over de Zweedse filmer Igmar Bergman (1918-2014). Trespassing Bergman is grotendeels opgenomen in het huis dat Bergman heeft laten bouwen op het  eiland Farö. Daar trok hij zich plotseling terug, Stockholm en de rest van de mensheid achterlatend.

Bergman & de Dood

Op bezoekers stelde hij geen prijs meer. Wie te dicht bij kwam, kreeg via een megafoon de volgende smeekbede horen: “Dat is particulier terrein. Ga alstublieft weg”. Bergman was een kluizenaar geworden, of zo je wilt een pilaarheilige. Dat laatste woord ontsnapt me omdat ik moet denken aan de film Simon de pilaarheilige van tijdgenoot Luis Bunuel (1900-1983), voor wie Bergman weinig waardering had. lees verder

Karel Knalpijp en de ondergang van Polare

Thursday, February 13th, 2014

Het is met boekhandels gegaan zoals met scholen. Om efficiënter en productiever te werken, moesten ze opgaan in steeds grotere eenheden, maar toen dat proces eenmaal zijn voltooiing naderde, begon het besef door te dringen dat men met het vernietigen van die kleinere eenheden ook een aanslag had gepleegd op wat ik voor het gemak maar even de menselijke maat noem.

Carel Bikkers 2

In dat licht bezien, is het helemaal geen ramp wanneer de boekhandelketen Polare ten onder gaat. In dat licht bezien boezemt het optreden van de twee Polare-commissarissen, Cor Molenaar en Carel Bikkers, geen enkel vertrouwen in. Hun noodkreet dat met het verdwijnen van Polare “de culturele diversiteit” wordt aangetast, is over de grens van het hypocriete. lees verder

Beschuldigingen van misbruik: ik geloof er geen snars van

Thursday, February 6th, 2014

Woody Allen is ontegenzeggelijk een groot kunstenaar. Het is door de volkswijsheid “hoe groter geest hoe groter beest” dat wij niet verbaasd zijn wanneer Woody Allen ervan wordt beschuldigd twintig jaar geleden een van zijn adoptiekinderen te hebben misbruikt.

woody allen

Laat ik voorop stellen dat ik Allen niet wil verdedigen, omdat hij inderdaad een groot kunstenaar is. Wat mij betreft had men Roman Polanski, ook een geweldige filmregisseur, destijds zo aan de Verenigde Staten uitgeleverd voor de verkrachting van een dertienjarig meisje.

Maar van de beschuldigingen aan het adres van Woody Allen geloof ik geen snars. Ik denk dat columnist Nicholas Kristof, die ik over het algemeen waardeer, zich op zijn NYT-blog lelijk heeft laten gebruiken door het Ferrow-kamp. lees verder

Brabant: everybody must get stoned!

Sunday, February 2nd, 2014

Sommige problemen lijken onoplosbaar, maar soms gebeurt het dat de oplossing voor het grijpen ligt als je er op een ander manier naar kijkt. Out of the box denken, heet dat tegenwoordig. Einstein was er een meester in en veel goeroes zijn sindsdien in zijn voetsporen getreden.

Wietteelt

Zelf had ik zo’n verlicht moment van out of the box denken, toen ik deze zaterdag NRC Weekend tot mij nam. Op de pagina’s 4 en 5 werd een ogenschijnlijk onoplosbaar probleem aangesneden, terwijl die op de pagina’s 16 en 17 in één klap werd opgelost. Probleem en oplossing waren onafhankelijk van elkaar gepresenteerd, maar wie zichzelf een onbevangen blik gunde zal de onderlinge samenhang hebben opgemerkt. lees verder

‘t Leven is heerlijk zonder eigen verantwoordelijkheid

Friday, January 24th, 2014

Het lijkt erop dat Michail Kalasjnikov, de ontwerper van het befaamde AK-47 geweer, op zijn sterfbed nog wroeging heeft gekregen. Vlak voor hij op 94-jarige leeftijd overleed, schreef hij aan patriarch Kirill van de Russische orthodoxe kerk een brief, waarin hij vroeg in hoeverre hij medeverantwoordelijk was voor de dood van degenen die met een schot uit zijn geweer waren gevallen.

Kalasjnikov

Kalasjnikov noemde “zijn geestelijke pijn ondraaglijk”. Als gelovig mens bleven hem allerlei vragen door het hoofd spoken. De patriarch stelde Kalasjnikov gerust. Hij was juist het voorbeeld van de ware patriot. Men kan de maker van een mes ook niet verantwoordelijk stellen, wanneer iemand wordt doodgestoken. lees verder

Niet de Volkswagen maar de rollator is het nazivoertuig

Thursday, January 16th, 2014

Vorige week was ik – met dank aan Brandpunt – in het Duitse Hagen, om de uitspraak bij te wonen van het proces tegen de Nederlandse oorlogsmisdadiger Siert Bruins. “Het beest van Appingedam”, zoals hij werd genoemd, kwam schuifelend achter een rollator de rechtszaal binnen. Hij is inmiddels 92 jaar.

Bruins 2

Het vonnis werd voorgelezen door een vrouwelijke rechter. De rechtbank achtte Bruins schuldig aan doodslag, maar dat delict was verjaard. Of Bruins in 1944 de verzetsman Aldert Klaas Dijkema ook met voorbedachten rade ter dood had gebracht, achtte de rechtbank na bijna zeventig jaar niet meer te bewijzen. lees verder

Een raket uit de onderbuik naar privéjet Tony Blair

Saturday, January 11th, 2014

Steeds vaker hoor je zeggen dat onze samenleving wordt geregeerd door onderbuikgevoelens. Wat daarmee wordt bedoeld, is nogal raadselachtig, want over enkele buikgevoelens hoor je nooit iemand spreken. Het gaat specifiek over de onderbuik en wat daarin aan emoties opborrelt.

Onderbuik

Wat bevindt zich in de onderbuik? Voornamelijk de dikke en de dunne darm en helemaal naar beneden, maar dan aan de achterkant, de endeldarm. En dan heb je nog de geslachtsorganen, die er bij de man in de vorm van een lul maar zo’n beetje bij hangt. Stront en seks, dat is het waar het bij onderbuikgevoelens kennelijk om gaat. Toch is dat vreemd. lees verder