Onlangs nam een collega afscheid van de TU Delft. Normaal gesproken gaat zoiets gepaard met een borrel en een kortetoespraak, waarbij de geachte collega wordt geprezen om zijn inzet en veel succes wordt toegewenst in zijn nieuwe leven.
Vaak wordt er dan nog iets overhandigd dat gedronken dan wel aan de muur gehangen kan worden. Zo niet bij Wander van den Berg. lees verder
QUIZ VOOR GELOVIGEN
Niet lang voor zijn dood vertelde Theo van Gogh dat hij weer een echt Theo van Gogh idee had ingediend bij de omroep – naar ik meen bij de NPS. Het idee was om gelovigen van verschillende gezindten een wedstrijd tegen elkaar te laten. Joden, Christenen, Moslims, Hindoes, enzovoort zouden teams afvaardigen om met elkaar de strijd aan te gaan. Het beste geloof zou op die manier winnen!
Het ging niet door. De omroep vond het maar een raar idee. Toch is het geloofd ik later nog eens uitgewerkt door Column Producties, maar in Nederland kan zoiets natuurlijk niet worden.
In Engeland wel. In het IKON-nieuws las ik dit:
Joden tegen moslims, sikhs tegen christenen en hindoes versus boeddhisten. Groot-Brittannië krijgt de eerste spelshow waarin deelnemers van verschillende geloven het tegen elkaar opnemen. Faith Off, de voorlopige titel van de show die binnenkort op de Britse moslimomroep te zien zal zijn, heeft alles wat een gewone spelletjesshow ook heeft én hoofddoeken, tulbanden en keppeltjes.
Twee teams van vier deelnemers zullen het in elke aflevering tegen elkaar opnemen en algemene vragen beantwoorden over de verschillende wereldreligies. De deelnemers moeten bijvoorbeeld wazig gemaakte foto’s van bekende religieuze figuren zoals de Dalai Lama en de paus zo snel mogelijk herkennen.
Het winnende team wint een geldbedrag. De show wordt gepresenteerd door de Britse islamitische komiek Jeff Mirza.
Kandidaten hoeven geen rabbi’s, theologen of imams te zijn om aan de show mee te doen. De producenten hebben het liefst gewone, gelovige deelnemers.
Faith Off is bedoeld om de verhoudingen tussen de verschillende religieuze groeperingen in Groot-Brittannië te verbeteren. “We leven in een multiculturele samenleving maar eigenlijk weten we vrij weinig van elkaars geloof,” zegt Abrar Hussain, de producent van de show in the Guardian. “Ik weet wel iets van het christelijk geloof maar vrij weinig van het joodse geloof. Spelenderwijs kun je wat meer te weten komen over de verschillen en overeenkomsten tussen de verschillende religies.” Hussain produceerde eerder ‘Model Mosque‘ een wedstrijd waarin op zoek werd gegaan naar de beste moskee van Groot-Brittannië.
Conclusie: dat programma kan altijd nog door de Nederlandse omroep worden gekocht.
HOSTIE PER POST
Het woord hostie komt van het Latijnse hostia, dat slachtoffer betekent. Hostie en het eucharistisch bloed (in werkelijkheid gewone huiswijn) in de miskelk worden volgens de katholieke opvatting tijdens de mis geofferd. Het zit wat ingewikkelder in elkaar, maar de katholieken vertegenwoordigt de hostie het lichaam van Christus. Als ik goed begrijp is de hostie na de consacratie ook het lichaam van Christus.
Voor de consacratie wordt de hostie – zeker in de volksmond – ook wel de ouwel genoemd. In de roman van Ik heb altijd gelijk van Willem Frederik Hermans wordt over de katholieken gesproken als “de ouwelvreters”. Net als toen zou dat nu een proces wegens smaad opleveren.
Met de hostie, dat lichaam van Christus, moet je natuurlijk voorzichtig omspringen. Maar wat lezen wij daar?
Voor mensen die het contact met hun kerk hebben verloren, of niet langer naar de kerk kunnen gaan, maar wel de eucharistie willen vieren, is het nu mogelijk om de hostie via de post te ontvangen. Dat meldt de Interkerlijke Omroep Nederland dinsdag op haar website.
Bisschop Jonathan Blake uit Londen, van de ‘open episcopale kerk’, heeft een internetdienst opgezet die het gewijde lichaam van Jezus Christus via de post verstuurt.
Op de website van Post the host staat geschreven dat de kerk steeds meer het contact met de samenleving verliest. Met name jongeren hebben steeds meer moeite om een kerk binnen te stappen. Vaak is de behoefte aan deelname aan de eucharistie er nog wel. ‘Post the host‘ biedt dan uitkomst, alddus de website.
De internetdienst hangt echter nog een andere filosofie aan: het lichaam van Jezus is er voor iedereen. Maar langzaam wordt het steeds meer gereserveerd voor de ‘christelijke elitie’ die in de kerk komt. Bisschop Blake wil hier verandering in brengen door de hostie weer aan iedereen aan te bieden.
De hosties (ongeveer 2,40 euro per stuk) worden voor het versturen gezegend. De ontvanger kan op de website van de internetdienst gebeden vinden om een privé-eucharistiedienst samen te stellen.
Ik heb er meteen een besteld. Niet echt topkwaliteit.
MOSLIMA’S PRIJZEN HITLER
Dit al gezien?
Het filmpje staat op You Tube, waar ik het niet onmiddellijk heb kunnen vinden. Ik kwam het overigens wel tegen op de website van Spits.
Mevrouw is een Egyptische psychologe. Ze heet Wafaa Musta en zij vindt dat de joden die tijdens de Tweede Wereldoorlog zijn omgebracht hun verdiende loon hebben gekregen. ,,De enige God voor Joden is geld”, zegt Musta. Maar ze zegt nog veel meer. Leerzaam. U moet het beslist zien.
Gezien? Dan toch maar niet naar Gaza op vakantie. Tot volgend seizoen!
Humanistische omroep, 27 juni 2009
Het stond pontificaal op de voorpagina van Het Parool: integratieminister Van der Laan opent de aanval op Wilders. Bij de Europese verkiezingen had de PvdA een kolossale nederlaag geleden, terwijl de PVV nog kolossaler had gewonnen.
Waar bleef het antwoord op de voordurende verwildering van de Nederlandse politiek? Dat antwoord kwam een paar dagen later, in de persoon van Eberhard van der Laan. De PvdA-minister noemde Wilders ‘gevaarlijk’ en de PVV een gevaarlijk partij, omdat die ‘bepaalde problemen generaliseert en pseudo-oplossingen kiest, die ver van de rechtsstaat afstaan’. lees verder
Eén ding moet je Geert Wilders nageven: zijn opvatting dat de islam vooral moet worden beschouwd als een politieke ideologie lijkt krachtig te zijn ondersteund door de gebeurtenissen in de Islamitische Republiek Iran.
De wereld was er getuige van hoe hoge geestelijken, mensen van wie je toch mag aannemen dat zij in nauw contact staan met het opperwezen, de uitslag van de verkiezingen probeerden te manipuleren. Toen hun bedrog niet helemaal lukte, gaven zij de daartoe uitgeruste staatsinstellingen de opdracht hard op te treden. Hoeveel het er precies zijn weten wij niet, omdat de opperpriester en zijn hoeders snel de journalisten verboden hebben hun werk te doen, maar dat er tientallen doden zijn gevallen is zeker. lees verder
De gedachte dat een commissievoorzitter iemand moet zijn die verstand heeft van het te onderzoeken onderwerp is in Nederland niet wijd verbreid. Vooral bij jury’s van literaire prijzen is het normaal dat voorzitter van niets weet. Bijna altijd is de voorzitter hier een min of meer bekend politicus, van wie het tot dusver niemand is opgevallen dat hij (of zij) een liefde heeft voor de literatuur. lees verder
Toen Jan Timman in 1993 de kandidatenfinale van Nigel Short verloor en daardoor de WK-match tegen Kasparov aan zich voorbij zag gaan, sloeg hij na de laatste partij een fles rode wijn in één teug naar binnen.
De gevolgen daarvan zal ik niet beschrijven, maar zeker is dat het toen ging om een cruciaal moment in de carrière van Timman. De wereldtitel zat er niet meer. Weliswaar zou Timman later nog met Karpov spelen, omdat Kasparov en Short buiten de FIDE voor zichzelf begonnen, maar niemand beschouwde die match tegen Karpov als het echte gevecht om de wereldtitel. lees verder
GELOOF VOOR ALLE GEZINDTEN
Het heeft lang geduurd, maar eindelijk is het zo ver: Nederland is een opvallende voorganger rijker: een voor alle religies. Joan Elkerbout begint deze zomer een nieuw kerkgenootschap – de eerste kerk voor het ’ietsisme’.
Dat in elk geval bericht het dagblad Trouw, dat ook een interview had met Joan.
Het grote voordeel is nu dat je alles kunt geloven in gezamenlijk verband. En dat dankzij een vrouw uit Sint Oedenrode. Een interspirituele benadering heet dat, naar analogie van het in de wetenschap gebruikte woord interdisciplinair.
Fijn is ook altijd het gebruik van woordspelingen, in dit geval RenaisSenseMovement. Verstand, gevoel, beweging, alles in één – dat zou je een Elkerboude bewering kunnen noemen.
Volgens Hans Beerekamp duurde de documentaire Tyson, die de VPRO vorige week uitzond, te lang en was er op alle fronten sprake van overkill, maar ik heb er van de eerste tot de laatste minuut ademloos naar gekeken. Dat gold trouwens ook voor mijn vrouw, die languit naast me op de bank lag. En dat terwijl ze niets heeft met boksen.
Ik wel.
Net als James Toback, de maker van de documentaire, houd ik van krachtsporten – niet om zelf te doen, maar om ernaar te kijken. Vraag niet naar de donkere lagen die worden aangeboord. Er gaat een soort puurheid van uit, misschien is zelfs een soort schoonheid. lees verder
Als wij Joep Dohmen in NRC/Weekblad mogen geloven is Hans Dijkstal de sufste man van Nederland. Ooit was Dijkstal fractievoorzitter van de VVD en daarna minister van Binnenlandse Zaken, maar tegenwoordig is hij voorzitter van de Commissie Integriteit Publieke Omroep. lees verder
Geert Wilders heeft dus gewonnen. Niet alleen boekte hij een enorme winst bij de Europese verkiezingen, hij won na afloop ook het lijsttrekkersdebat. Geen van zijn opponenten wist wat hij (of zij) aan moest met de man die voortdurend aan het woord was en het vingertje hief.
Het was een raar debat. In één grote spraakverwarring werd voortdurend door elkaar heen geroepen, waarbij gespreksleider Ferry Mingelen niet bepaald opviel door natuurlijk overwicht. De verliezers legden er de nadruk op dat het Europese verkiezingen waren geweest, zodat de uitslag geen gevolgen zou hebben voor de nationale politiek. lees verder
ZDF HAALT ALLES DOOR ELKAAR
Er wordt wel eens beweerd dat het onderwijs, en met name het geschiedenisonderwijs, in Nederland hard achteruit is gehold. Gelukkig zijn wij niet het enige land waar zulks het geval is! In Duitsland is het geschiedenisgeheugen ook niet meer wat het geweest is. Langer dan vijf jaar terugdenken is al te veel gevraagd.
In een reportage van de ZDF over de Europese verkiezingen vertelt verslaggever Bernhard Lichte dat Geert Wilders voor zijn film Fitna heeft samengewerkt met Theo van Gogh en dat Theo van Gogh vanwege Fitna is vermoord!
Op de site Politically in Correct lezen wij onder de kop ZDF schiebt Wilders Tod von Theo van Gogh unter:
Man ist ja vom ZDF so einiges an Verdrehungen, Manipulationen und Unwahrheiten gewöhnt in den letzten Wochen. Aber das, was heute Nachmittag um 16 Uhr in der Sendung “ZDF-Spezial – Europa hat gewählt” gezeigt wurde, hat eine neue Qualität. Unfassbar: Der ZDF-Journalist Bernhard Lichte schiebt in seinem Bericht Geert Wilders den Tod von Theo van Gogh unter! lees verder
De uitspraak dat de kiezer altijd gelijk heeft, was na Europese verkiezingen niet erg populair. Integendeel, afgaande op het merendeel van de reacties kreeg je de indruk dat de Nederlandse kiezer volkomen had gefaald.
De media probeerden nog objectief te doen, maar ook zij konden hun afkeer over de enorme winst van Geert Wilders niet verhullen.
Geen enkele landelijke krant toonde sympathie voor Wilders, en eenzame politiek incorrecte columnist daar gelaten. Zelfs De Telegraaf, die voor Wilders een steun zou kunnen zijn, was voorzichtig. Begrijpelijk, want onder wijlen Kees Lunshof – voormalig parlementair redacteur – heeft De Telegraaf steeds een anti-Fortuyn-koers gevaren.
Paradoxaal genoeg verklaart dat gebrek aan sympathie voor een deel ook het succes van Wilders. Zijn kiezers voelen zich totaal niet gerepresenteerd door de wat je het officiële circuit zou kunnen noemen. Daarom maakt verkettering door het officiële circuit Wilders alleen maar populairder en daarom zal het aanstaande proces wegens haat zaaien Wilders nóg populairder maken.
De overwinning van Wilders heeft vooral tot verwarring geleid. Hoe moet je de PVV aanpakken? Dat is de vraag.
De simpelste strategie bestaat eruit de verkettering te verhevigen. Direct na verkiezingen werd Wilders omschreven als een humorloze schreeuwlelijk, een windbuil en een als gevaarlijke man die op de angst inspeelt.
In de Volkskrant deelde Mohamed Rabbae een morele rode kaart uit door Wilders onomwonden “een racist” te noemen en NRC/Handelsblad drukte een stuk af van René Danen, voorzitter van Nederland Bekent Kleur, zelf prominent deelnemer aan de Hamas-hamas-joden-aan-het-gas-demonstratie op het Museumplein.
“Durf Wilders een racist te noemen”, stond er met grote letters boven.
Durf, daar gaat het om. Als je maar durft, dan kun je het. Tsjakka!
In dit getraumatiseerde land wordt zo’n beetje alles vertaald in termen van durf en moed. De hedendaagse politiek is een strijd geworden van verzetshelden tegen verzetshelden. Zo hoorde je ook veel dat de Wilders-stemmers bange mensen zijn. Bang voor de islam.
Hier wil ik iets ten gunste zeggen van bange mensen. Angst is een nuttig mechanisme. Het is een waarschuwingssysteem dat ons attent maakt op onheil. Met mensen die geen angst kennen, loopt het doorgaans slecht af. Of mensen bang zijn, is ook niet de vraag. De vraag is of hun angst reëel is. In een wereld waar wolkenkrabbers instorten, waar metrostations worden opgeblazen, politici, schrijvers en filmers worden bedreigd, waar wijken onleefbaar zijn vanwege de jeugdcriminaliteit en waar altijd wel ergens een zelfmoordaanslag wordt gepleegd, in zo’n wereld doet iedereen er verstandig aan tenminste een beetje bang te zijn. Tsjakka!
Wat gaan wij doen met die bange, racistische Wilders-stemmers?
Blijven wij ze honen? Bouwen wij een cordon sanitair? Zetten wij ze het land uit? Of doen wij het met hen wat in de jaren zestig repressieve tolerantie werd genoemd?
Repressieve tolerantie is de techniek waarbij ideeën, die voor de heersende macht ongewenst zijn, een plaats in het systeem wordt gegund – om ze aldus om zeep te helpen. Men tolereert ze in de hoop dat het effect op den duur verloren gaat. De filosoof Marcuse bedacht de term als waarschuwing aan linkse partijen. Tevergeefs, want het mechanisme is zo sterk dat links zich heeft laten inkapselen.
Mij lijkt dat repressieve tolerantie ook van toepassing moet zijn op rechtse partijen, maar dan moet je natuurlijk wel eerst met Wilders samenwerken.
Buitenhof, 14 juni
Na hun verpletterende nederlaag bij de Europese verkiezingen krijgen de sociaaldemocraten – gevraagd en ongevraagd – zowel goed bedoelde als kwaad bedoelde adviezen.
Maar om de uitslag enigszins te kunnen begrijpen, zou je eerst de toespraak moet lezen die premier Balkenende in Dordrecht heeft uitgesproken op de nationale herdenkingsbijeenkomst: 500 jaar Calvijn.
Na met instemming te hebben opgemerkt dat “de rijke oogst van dit herdenkingsjaar nauwelijks is te overzien”, stelt de minister-president vast dat het gereformeerde geloof uit zijn jeugd nog steeds zijn inspiratiebron is – “een anker in moeilijke tijden”. lees verder
Vorige maand heeft de Londense krant The Evening Standard zijn lezers excuses aangeboden voor “de negatieve berichtgeving” uit het verleden. Het waren geen excuses voor een specifieke fout, maar voor een algemene houding. Met de tekst “sorry voor onze zelfgenoegzaamheid”, hoopt The Evening Standard lezers terug te winnen. lees verder
Jaap van Heerden is hoogleraar psychologie aan de universiteit van Maastricht. Deze column gaat over de tragiek van het koningschap.
Over niet al te lange tijd zal Willem-Alexander koning van Nederland zijn. De Nederlandse politiek is inmiddels schuchter begonnen aan een discussie of die aanstaande troonswisseling niet een goede gelegenheid is de functie van ons staatshoofd nader te definiëren, een beetje te herzien, te moderniseren of te versoberen. lees verder
Voordracht door Dap Hartmann, uitgesproken op de Atheïsmedag over Het Nieuwe Atheïsme, op 30 Mei 2009 in Utrecht.
Waarin aanhangers van oude goden nieuwe goden betwisten, de ene openbaring de andere niet is, en het de hoogste tijd is voor een nieuwe editie van de Bijbel. lees verder
Twee maanden geleden leidde ik in het St. Andreas Lucas Ziekenhuis een gesprek tussen de medische staf en de schrijver Anthony Mertens, die met veel moeite vertelde over zijn hersenbloeding.
Dat was een aangrijpende gebeurtenis en na afloop nam ik aangedaan de lift naar beneden. Op de zesde verdieping stopte de lift echter ongevraagd, de deur ging open en daar stond een man die mij bekend voorkwam. De man was sterk vermagerd en zag er slecht uit, maar ineens herkende ik hem.
Het was de schaker Rob Hartoch. lees verder
AANGEWEZEN JONGEN STOPT MET WAT HIJ BESCHOUWT ALS BOEDDHISTISCHE ONZIN
Harry Mulisch heeft eens gezegd: “Een waanzinnige die denkt dat hij de paus is, is minder waanzinnig dan de paus”.
Hetzelfde kun je van de Daila Lama zeggen. Denkt de Dalai Lama echt dat hij door het lot is aangewezen als de spirituele leider van de Tibetanen? En gelooft hij echt dat hij op zijn beurt weer anderen kan aanwijzen voor het lot dat hij zelf moet ondergaan? Is zo’n aanwijzing van kinderen eigenlijk ethisch wel verantwoord? Zelf heeft de Dalai Lama meer dan eens gezegd dat het niet op een uitverkiezing gaat en dat de mens vrij is, maar in de praktijk – waar hij zelf aan meewerkt gaat het vaak anders.
Die vragen komen op als je het bericht in The Guardian hoe de inmiddels 24-jarige Osel Hita Torres vertelt over zijn opvoeding tot Lama. Als kind werd hij aangewezen en kwam zodoende in verschillende kloosters terecht, onder meer in India en Spanje. Hij leidde een zeer beschermd en geisoleerd bestaan. Tot zijn zesde mocht hij slechts omgang hebben met andere uitverkoren kinderen. Tot zijn achttiende had hij nog nooit een stelletje zien kussen. Ook wist hij niet wat dansen was en van een sigaret roken had hij nog nooit gehoord.
Zulke mensen worden geacht het op te nemen tegen het Chinese regiem. Arm Tibet.
Osel Hita Torres viel van zijn geloof. Hij zag de onzin ervan in. Het Gouden Kind bleek films van Eddie Murphy en muziek van Jimi Hendrix meer te waarderen de eeuwenoude traditie die hem aanwees als iets dat hij totaal niet in zichzelf herkende. lees verder
In de tijden van verkiezingen raken politici nerveus en dat is onmiddellijk te merken aan een toenemend onderling geruzie, dat meestal niet uitmunt door hoogstaande gedachten of subtiel taalgebruik.
De afgelopen week ben ik onevenredig vaak de woorden laf, beschamend, onbegrijpelijk, woest en verontwaardigd tegengekomen. Aan grote emoties geen gebrek, waarbij men elkaar voortdurend de loef probeerde af te steken in fatsoen en ander moreel gedrag.
Het begon met de opmerking van Geert Wilders over de journaliste Joanie de Rijke, die onlang het boek In handen van de Taliban heeft gepubliceerd. lees verder
Toen het Algemeen Dagblad in 2004 maar liefst 8,6% van de oplage verloor, kwam hoofdredacteur Jan Bonjer tot een opmerkelijke analyse. In zijn eigen dagblad legde hij uit dat de oorzaak lag bij de luchtvaartmaatschappijen, die zich door de hogere olieprijzen genoodzaakt zagen de passagiers hun dagelijkse krantje te ontnemen. lees verder
Momenteel lees ik Machines en emoties, de correspondentie tussen Willem Frederik Hermans en Rudy Kousbroek, waarbij de laatste af en toe wordt bijgestaan door zijn echtgenote Ethel Portnoy. Uit de briefwisseling blijkt dat Hermans en Kousbroek in de jaren zestig bevriend zijn geraakt, maar ineens gaat het uit.
Eerst is er een kwestie, waarbij K.L.Poll is betrokken, de toenmalige chef van het Handelsblad. Het ligt allemaal erg subtiel, maar waar de zaak nou precies over gaat, wordt niet helemaal duidelijk. Jammer dat het voorwoord van Otterspoor ook geen echte helderheid verschaft. lees verder