The Max Pam Globe

Docters van Leeuwen, de crisis en grijsgroene borsten

Beweringen en bewijzen

Wat de dichters Remco Campert, Gerrit Komrij en Jean Pierre Rawie nimmer is gelukt, werd vorige week in één klap verwezenlijkt door mr. A.W.H. (Arthur) Docters van Leeuwen. Als een meteoor werd het poëziedebuut van deze kakelverse dichter gelanceerd in alle media.

De Volkskrant en NRC/Handelsblad buitelden over elkaar heen voor een exclusief interview, terwijl Pauw & Witteman zich de trotse winnaar onder de talkshows mocht noemen, want het was daar, en nergens anders, dat Docters van Leeuwen zijn verzen kwam voordragen. lees verder

Wat zou Karel van het Reve ervan hebben gevonden?

Beweringen en bewijzen

Door die akkefietjes met Rusland heb ik de laatste tijd veel aan Karel van het Reve (1921-1997) gedacht. Wat zou Karel hiervan hebben gevonden, dat is een vraag die telkens door mijn hoofd speelt als er weer nieuws is van het front.

Ik ga niet zo ver als Maarten Biesheuvel die beweerde dat Karel de reïncarnatie is van God, maar ik moet toegeven dat ik mijn ogen maar dicht hoef te doen om Karel te horen spreken met die laconieke, nasale stem. Even voor de jeugdige lezers: Karel van het Reve was een afvallige communist, een slavist en een professor. lees verder

Ik ben een dominee met een lege kerk

Boeken etc

In de hal van het Parijse herenhuis, waarin de schrijver Willem Frederik Hermans een appartement bewoont, hangt een monumentale spiegel die de bezoeker, alvorens hij verder treedt, dwingend uitnodigt zichzelf in ogenschouw te nemen.

Hermans is een formeel, maar uitstekend gastheer die aangename wijnen schenkt. Tijdens de gesprekken speelt de auteur soms met een aansteker, die een enkele maal – per ongeluk naar het schijnt – tot ontbranding komt, waardoor een lichtflits uit de holte van zijn hand te voorschijn schiet, een effect dat wordt versterkt als in de vooravond langzaam de schemer bezit neemt van de kamer. lees verder

De misconceptie van Paas & Peels

Maar meneer

Reageren kan hier. Tevens voor aanvragen lezingen en optredens. Hieronder volgt de reactie van schrijver en taalkundige René Appel op een aflevering van Beweringen &  Bewijzen: De religieuze wetenschap van Paas & Peels.

In hun artikel in de Volkskrant over religiositeit schrijven Stefan Paas en Rik Peels dat wetenschappelijk aangetoond is dat de mens “van nature religieus is”.

Deze stellingname illustreren zij middels het aanhalen van een aantal opvattingen, o.a. van de cognitiewetenschapper Robert McCauley. “Volgens hem”, melden Paas en Peels, “zijn pogingen om godsgeloof uit de mensheid te verwijderen futiel”. Let wel, volgens hem, en dus niet volgens de resultaten van wetenschappelijk onderzoek. lees verder

De religieuze wetenschap van Paas & Peels

Beweringen en bewijzen

Afgelopen maandag stond in de Volkskrant een geweldig stuk, dat mijn leven voorgoed heeft veranderd. Ineens begreep ik – bijna als in een openbaring – dat ik het tot nu toe helemaal verkeerd heb gedaan en dat mijn instelling en mijn gedrag drastisch moeten veranderen. Bovendien is het hard nodig dat ik mijn kinderen anders ga opvoeden.

Het bewuste stuk is van Stefan Paas en Rik Peels. De eerste is filosoof aan de Vrij Universiteit en de tweede is theoloog aan de Vrije Universiteit. De kop boven Paas & Peels luidde: “Religiositeit is nu lang genoeg de kop ingedrukt”. lees verder

Plicht roept: het gevoelsoptimisme van Klaas Knot

Beweringen en bewijzen

In The Crack-Up, het beroemde Esquire-essay uit 1936, schrijft Scott Fitzgerald dat optimisme de strategie is van kleine mannen op hoge posities. Dus toen Klaas Knot, directeur van de Nederlandsche Bank, gisteren verklaarde dat Nederland uit de recessie is, was het me wel even zwaar te moede.

Vier jaar geleden deed Ben Bernanke, baas van de Amerikaanse Centrale Bank, precies hetzelfde. Hij zei toen dat de recessie in de Verenigde Staten “vermoedelijk voorbij” was. Net als Klaas Knot nu voegde hij eraan toe dat “de economie nog zwak zou aanvoelen”, maar dat er “vanuit een technisch perspectief” plaats was voor een gematigd optimisme. lees verder

Hoe een boeiend verslag een onheilsprofetie werd

Beweringen en bewijzen

Ze zijn ook van alle tijden, hoewel de onheilsboodschap vooral lijkt te gedijen in perioden van crisis en stagnatie. Vaak is de onheilsprofeet een grumpy old man, die ons vanaf zijn balkonnetje vertelt dat het nooit iets kan worden, maar steeds vaker zie je dat eschatologie ook erg populair is onder jongeren.

De laatste loot aan de stam der onheilsprofeten is Joris Luyendijk (42). Sinds hij naar Londen is vertrokken om de financiële wereld te bestuderen, lijkt hij zich steeds meer te ontwikkelen tot een sombere geest, die ons wil waarschuwen voor een toekomst vol rampen en catastrofes. Zo las ik onder de kop ‘Dit gaat helemaal fout’ een interview met hem in het blad Volzin. lees verder

Van anarchist tot telegrafist

Verhalen

Wie een poging doet het chaotische leven van Jacques Gans, enigszins overeenkomstig de werkelijkheid in kaart te brengen, stuit op een probleem dat door Rudi van Lier – hij heeft Gans voor de oorlog in Parijs van zeer nabij meege­maakt – als volgt onder woorden is gebracht: ‘Als ik iets over Jacques Gans vertel dat niet waar is, dan komt dat omdat Jacques het mij zo heeft verteld’.

Jacques Gans was niet alleen een sensitieve en intelligente man, een boef, een poseur, een querulant, een erudiet, een communist die nog nooit Marx gelezen had, een Pou­jadist, een overloper, een Telegra­fist, een drankorgel, een uitvreter en een vechtersbaas, bovenal was hij een mythomaan. lees verder