Waarom gedraagt onze premier zich als een halve gare?

Columns

Wanneer de verkiezingen naderen, proberen politici op te vallen in een poging om het nieuws te halen. Aandacht in de media is natuurlijk lucratief, maar het kan ook heel verkeerd uitpakken. Zo liep het voor de Amsterdamse wethouder Aboutaleb uit op een zeperd, toen hij probeerde minister Verdonk onderuit te halen. Nu kun je van Rita Verdonk alles zeggen, maar juist niet dat zij die avond na de moord op Theo van Gogh uit was op politiek gewin.

Aboutaleb is een geschikte vent, maar kennelijk is het vak van politicus zo gecorrumpeerd dat hij niet in staat was om ruiterlijk toe te geven dat op dit punt een fout had gemaakt. “Ik moet nog veel leren”, mompelde de wethouder beteuterd na zijn afgang.

Beter lijkt het premier Balkenende af te gaan. Op zijn nogal klungelig ingerichte campagnelog (www.janpeterbalkenende.nl), die alleen al de moeite waard is vanwege de amateuristisch gemaakte filmpjes, krijgen wij een kijkje in het mediaoffensief dat onze minister-president heeft ingezet. Ik verheug me nu al op zijn bezoek aan Berlijn, waar hij samen met Ikon-coryfee Paul Rosenmöller gefilmd zal worden voor de Muur. Laten wij bidden dat hij bij die gelegenheid niet per ongeluk een vallend stuk steen op zijn hoofd krijgt. Verder ben ik ook erg onder de indruk van het ronduit prachtige Nederlands dat de premier schrijft.

Graag geef ik de lezers van deze krant een opdracht.

Haal de stijlfouten uit de volgende, door minister-president Balkenende geschreven zin: “Verder is ook nu Berlijn indrukwekkend door het enorme tempo waarin er vernieuwingen en innovatie plaats vindt”.

De winnaar krijgt het nieuwe boek van Balkenende.

Balkenende.JPG

Ook probeert de premier op zijn log de harten der gewone Nederlander te treffen met de mogelijkheid een wijsheid op een Oudhollands tegeltje te plaatsen. Balkenende gaf het goede voorbeeld met: “Ik ben trots op Nederland”. Ikzelf heb nog even getwijfeld of ik een uitspraak van de grote intellectueel en Nobelprijswinnaar Saul Bellow op zo’n tegeltje zou neerzetten: “Neem nou politici, dat zijn een stelletje jojo’s. De verkiezingen zijn een kruising van een populariteitswedstrijd en een scholierendebat, met als eerste prijs een encyclopedie van clichés”.

Toch maar niet gedaan.

Bij de verkiezingscampagne hoort ook het boek Aan de kiezer, dat 28 brieven bevat die Balkenende aan bekende en minder bekende Nederlanders heeft geschreven. Aan schrijver Harry Mulisch stelde Balkenende de prangende vraag: “Mijnheer Sonneberg, waar is het engagement van onze intellectuelen, schrijvers en kunstenaars gebleven?”. Verontrust spreekt de premier zelfs over “een bijna angstwekkende stilte”.

De opmerking van Balkenende houdt impliciet een enorme belediging in aan het denkende deel der natie. Of heeft de premier de laatste jaren al die jaren de verhitte debatten gemist tussen Geert Mak, Paul Scheffer, Leon de Winter, Afshin Ellian, Nelleke Noordervliet, en nog vele anderen? Correspondent Harry Mulisch wees onze minister-president er fijntjes op “dat het helemaal niet zo stil is als Balkenende stelt”. Inderdaad wekt onze premier de indruk dat hij al die opiniepagina’s de laatste jaren heeft overgeslagen. Logisch natuurlijk, want hij heeft het veel te druk. Daarom is het helemaal hartverwarmend dat de premier wel de tijd heeft gevonden om zich hoogstpersoonlijk in te zetten voor het hoogst intellectuele bejaardenspelletje Lingo.

En met succes, want de TROS blijft Lingo uitzenden!

Voor mij is die Lingo-affaire wel een parlementaire enquête waard, maar nu ga ik eerst op zoek naar het boek Aan de kiezer. Twee erkende boekhandels bij mij in de buurt hebben het niet in huis gehaald, maar bij de AKO zeiden ze: “Ja, mijnheer, dat wordt lachen”.

Let op mijn woorden: die Balkenende gaat de verkiezingen winnen.

Het Parool, 21 oktober 2006